dinsdag 31 oktober 2006

Zal ik eens iets vertellen? Awel he...

  • Ben Harper heeft gisteren een heel goed optreden gegeven (met een paar dalen maar vooral veel pieken)
  • Rond Vorst Nationaal vind je verdorie géén parkeerplaats!
  • De vlammetjes van aanstekers bij optredens zijn vervangen door het licht van de digitale camera's en flitsen, de tijd staat niet stil...
  • Het publiek was echt uitzinnig! Zelden gezien!
  • De dikke zwarte basgitarist was mijn favoriet.
  • Ben Harper zegt wel héél veel "thank you".
  • Ze hebben bijna twee uur en half gespeeld, waardoor ik pas om halftwee in bed lag (terugstappen naar die parkeerplaats is geen lachterje!) en nu met hoofdpijn en slaapogen achter mijn pc zit.

maandag 30 oktober 2006

Home alone en RIP harde schijf

Vriend S. is op tournee met de wereldbefaamde groep Gasoline DC. Aangezien geeneen van die mannen een rijbewijs heeft (rock 'n rooooooll!) mag S. een hele week chauffeur zijn.

Gelukkig heb ik goeie vrienden en familie die me meesleuren naar café's, Halloweenfeestjes of die op de thee komen want anders was ik al helemaal weggekwijnd ;)
Nee, serieus, ik mis S. Het enige voordeel dat ik kan bedenken is dat ik nu de rommel een klein beetje langer dan normaal kan laten liggen. Maar verder... hoop ik dat die week snel om is om eerlijk te zijn.

Ik weet anders nog wel iets dat me kan bezighouden. Onze harde schijf is namelijk gewist. Weg. Foetsjie. Totally gone.
Wij waren niet zo slim van een back up te nemen (dat wilden we net gaan doen, toen ie crashte) dus nu zijn al onze foto's van de laatste twee jaar weg. Foetsjie. Totally gone.

Als je ons archief nog kan aanvullen (gewoon "vullen" eigenlijk), als je nog foto's van S. en/of S. hebt van de periode 2003-2006, mag je die altijd doormailen!
Kwestie van dat gat van twee jaar in ons leven terug op te vullen ;)

vrijdag 27 oktober 2006

De vroegste kerstwensen ooit


Jullie zitten misschien nog in nazomerse sferen, of op zijn minst bij Sinterklaas, maar dankzij het werk zit ik al tot over mijn oren in de kerstballen, kerstmarkten en kerststallen.

Nu mijn marketing manager het kaartje van twee posten geleden gezien heeft, vroeg hij of ik zo geen kaartje wilde maken om ons imago wat hipper te maken. Hier zitten ze namelijk nog steeds in de "kerstkaart-met-een-winterlandschap-foto"-fase.

Klein probleempje: wat wens je op zo'n wenskaart?

"365 mooie (toeristische) dagen"?
"een prachtjaar"?
"een kerst met ballen"?
"veel zonnige dagen (met de bijhorende toeristen)"?

't Is nog niet gezegd dat dat "het" kerstkaartje wordt, maar ik kan het maar proberen. Sleutelwoorden: toerisme, provincie A, veel oude mannen, traditioneel, groene Kempen, blauw Scheldeland.
Moeilijk hoor! Suggesties altijd welkom.

Reminder: de tweehonderdste post bengelt nu helemaal onderaan mijn blog. Wie zich nog niet heeft geregistreerd, mag dat nu doen!

Moe


Moe vandaag. Te weinig geslapen. Teveel tv gezien. Ik kan er niet aan doen, maar als Gael Garcia Bernal op het scherm komt ben ik er niet meer van weg te slaan.

Dus nu: koffie.
Koffie, koffie, koffie. Hopelijk helpt het, gelukkig is het vrijdag…

Maar moest ‘m nu écht écht goesting hebben om de scène hierboven na te spelen (maar dan wel iets langer)… awel ja, Gael, laat dan maar een comment achter op m’n blog he.

Zó moe ben ik nu ook weer niet.

dinsdag 24 oktober 2006

Aan iedereen die ik al lang niet meer gezien heb:


Opdracht: maak een postkaart met collage, alles is toegelaten.
(klik op kaartje voor groter beeld)

maandag 23 oktober 2006

Kook van u

Hey ya chaps, ik zal het maar eerlijk toegeven: ik heb een crush, wonderful! Ook op S. natuurlijk maar ook op iemand anders, alright. Ik had altijd al een boontje voor hem, maar nu is het serieus. Bloody serious!

Vrijdag van S. de nieuwe van Jamie Oliver gekregen: "Kook met Jamie". Wicked! Het boek was bedoeld om mijn dipje weg te werken en of het gelukt is, love!

Zalig boek, veel uitleg over producten en over hoe de delen van de beestjes heten, en vooral: veel peptalk! Lovely!

"Denk niet dat het te moeilijk is, want dat is het niet! Begin er gewoon aan en je zal zien dat het reuze meevalt!"
"Komaan jongens, je kan het!"
"Dit is zo lekker en zo makkelijk, dit moet je proberen, gewoon doen!"

Dus nu wil ik al die recepten tegelijkertijd proberen. Lovely.

donderdag 19 oktober 2006

woensdag 18 oktober 2006

Het parfum

Mannen en vrouwen aller landen, gooi uw doordringende, onvermijdbare geurtjes nù de vuilbak in! Ik heb namelijk een hekel aan wandelende parfumwalmen! Vrees niet, bloggers, bij mijn weten heeft niemand van jullie heeft deze vervelende eigenschap. De heer zij geprezen!

Ik vraag me af hoe het komt dat de mensen met de meest stinkende parfums helaas ook diegenen zijn die het meeste opspuiten. Denken ze dat het niet zal opvallen hoe hard het wel stinkt, als ze er maar genoeg van gebruiken? Of hebben ze iets te verbergen? Hebben ze zich al drie weken niet gewassen misschien?
Knoop het in uw oren, parfums die ruiken naar toiletverfrissers stinken! Laat het dan op zijn minst een heerlijk Jean-Paul Gaultiertje zijn, of voor de vrouwen een Noaatje, of een Ultravioletje. Maar geen citrus-spray of dennengeur alstublieft.

Hetzelfde geldt ook voor die Airwick-prullementen (sorry mama). Wat is er gebeurd met de typische geur van een huis? Tenzij je een verstokte kettingroker bent, vind ik niet dat het gebruik van zo’n Airwick-potteke-ventilatorke-ofweetikveelwatteke gerechtvaardigd is. En dan nog zijn er wel betere alternatieven.
Het is toch net léuk om ergens binnen te komen en een geur te herkennen. Soms zit ik ergens en dan denk ik helemaal nostalgisch “hey dat ruikt hier naar mijn bomma!”

En laat ons hopen dat mijn kleinkinderen, of neefjes en nichtjes later op hun blog schrijven “En gisteren kwam ik ergens en toen moest ik helemaal denken: hey dat ruikt hier naar mijn bomma/tante Sarah!”

Dan tegelijk maar hopen dat ze niet de kelder- of beerputgeur bedoelen die op regenachtige dagen als vandaag weleens onze gang durft vullen natuurlijk.

dinsdag 17 oktober 2006

Fietserke fiets of de Zoektocht naar een Nieuwe Fiets

Mijn fiets. Mijn goeie, ouwe fiets die we voor 25 euro op de kop hebben kunnen tikken. Mijn uit twee andere fietsen samengestelde fiets. Mijn zilverkleurige fiets met de gouden pedalen.
Die fiets hangt nog maar met touwtjes aan elkaar. Het spatbord staat parallel met mijn stuur en het kader staat helemaal krom.

Nu ben ik helemaal geen prijzenvergelijker. Als ze in een winkel vriendelijk tegen mij zijn, als de prijzen er een béétje redelijk zijn en als het een winkel is die niet te ver van huis is, ben ik al lang content.

Maar hoe moet dat dan als je een nieuwe fiets nodig hebt?
Puur instinctief zou ik zeggen: ik wil die rooie fiets op de foto hierboven! Een mooie Kronan met een rekje vanvoor, waar ik een mandje of een zakje op kan zetten, dié wil ik hebben!
Maar die mooie fiets kost blijkbaar al makkelijk 500 euro, of die firma zou failliet zijn en die fietsen zouden niet meer verdeeld worden. Helaas pindakaas.

En 500 euro is toch ook een tikkeltje teveel voor een stadsfiets die misschien-waarschijnlijk wel eens gestolen zou kunnen worden.. Langs de andere kant rij ik elke dag met de fiets, dus het moet ook gene krot zijn.

Ik weet wat het moet zijn: een leuke, liefst flashy oma-fiets, met liefst drie versnellingen.
Weet u waar ik er eentje op de kop kan tikken. Wil u er eentje voor mij op de kop tikken. Ik steek mijn tijd namelijk niet graag in prijzen vergelijken en winkels afschuimen.

Hij hoéft écht niet van twee andere fietsen gemaakt te zijn. Zelfs de gouden pedalen wil ik laten vallen.

maandag 16 oktober 2006

Het mysterie van de roltrap

Dag mijn drieëntwintig lieve bloggertjes!!
(als u niet bij deze drieëntwintig behoort, gelieve u dan twee posten terug bekend te maken, dankuwel)

Prettig weekend gehad? Ik wel. Het was weer veel te snel voorbij maar dat heb je nu eenmaal met weekends he.

Tijdens het shoppen is me wel iets opgevallen. De band van de roltrap (waar je je hand op legt) gaat altijd sneller of trager dan de roltrap zelf. Hoe kan iemand nu een roltrap ontwerpen en er toch niét aan denken om de band en de trappen even snel te laten rollen?

Dat gaat mijn petje te boven beste lezers. Dat van u ook?

vrijdag 13 oktober 2006

Nummer tweehonderd en één

U wil iets om de vrijdag mee door te komen, zegt u?

Ik laat alvast enkele links uit mijn lijstje "favorieten" op u los. Het zijn vooral "tekenaars", waar ik vooral een tikkeltje jaloers op ben (omdat het vooral dingen zijn die helaas mijn stijl niet zijn en die ik vooral nooit zal kunnen). Maar ook andere dingetjes. U vindt er vast iets naar uw gading.

www.drawn.ca
www.emilianoponzi.com
www.goblinfishpress.com
www.flickr.com/photos/khuan
joesorren.com
www.rednosestudio.com
www.leotimmers.com
www.lestriplettesdebelleville.com (als je niet weet welke film je moet huren vanavond: this is it!)

Happy grasduining!

donderdag 12 oktober 2006

Tadaaaah!


Hoera! Viert heden feest want voorwaar, dit is een heuglijke dag!

Als u vanavond niet weet waarop u het glas moet heffen, geef ik u bij deze een deftige reden. Op dit eigenste moment leest u immers de tweehonderste post op sarahzegthallo!

Al meer dan twee jaar lang gooi ik mijn diepste zieleroerselen te grabbel op het wereldwijde web, speciaal voor u, lezers en lezeressen en mijn diepste dank gaat dan ook uit naar u! Naar uw trouwe bezoekjes! Naar uw grappige, snedige, leuke commentaren! Zonder u zou sarahzegthallo niet compleet zijn.

Maar wie bent u eigenlijk?

Dus, u daar, ja, u, en u ook! Bekende en onbekende vrienden en vriendinnen, maak uzelf bekend!
Ik vraag u niet om een chronologische opsomming van alle belangrijke gebeurtenissen in uw leven, enkel om een antwoord op enkele makkelijke vragen.

Klaar? Hier gaan we!

a) Wie bent u? Ken ik u? En zo ja, van waar?
b) Hoe lang bent u hier al?
c) En hoe bent u hier terecht gekomen?
d) Vindt u het hier leuk?
e) Wat zou u in de toekomst graag zien op sarahzegthallo?
f) Waar woont u?
g) Wat is uw lievelingseten?


Ik dank u, en ik wens u nog ontieglijk veel plezier met het lezen van deze blog en inspiratie bij het spuien van uw commentaar!

woensdag 11 oktober 2006

O ja

... die ene collega (jeweetwel) wist trouwens net te vertellen dat ze blanco heeft gestemd. Door mij.

Ze zegt dat ze volgende keer bij de verkiezingen niet meer in mijn buurt gaat komen.

maandag 9 oktober 2006

Genoeg over de politiek

Mijn zus zegt dat ik een echt voske ben. Een sloddervoske meer bepaald.
En ze heeft gelijk: moest vriend S. er niet zijn zou ik waarschijnlijk rijp zijn voor tante Kaat. Of tenminste op een grote rommelhoop leven. Rommel stoort me ook niet echt, het hoort bij het leven. Soms krijg ik wel eens een opruim-aanval en dan is alles onder controle. Voor een dag of twee.

Toch zijn er ook dingen waar ik (tegen alle verwachtingen in) héél routineus en stipt in ben. Bijvoorbeeld.
’s Morgens doe ik dingen in een bepaalde volgorde: na de douche ga ik naar beneden, neem de krant uit de bus, doe de rolluiken omhoog, zet de radio op. Dan ga ik naar de keuken, daar zet ik koffie, neem ik alles voor “de boterhammen” en dan neem ik een glas voor mijn ochtendelijk Tropicanaatje.
Dat moet zó en niet anders. Het kàn eventueel als het echt moet uitzonderlijk wel anders, maar dat zal dan toch niet van harte zijn, om nog maar te zwijgen over de bijhorende desoriëntatie.

Ander voorbeeld: de afwas. Als ik afwas, moet dat in een zeer wel bepaalde volgorde gebeuren: glazen, tassen, borden, bestek, pannen. Ik leg alles dan ook heel netjes op het aanrecht. Vorken bij vorken, messen bij messen.
Voor het afdrogen geldt dezelfde routine: wat er eerst lag, moet eerst afgedroogd worden. En ook al staan de glazen helemaal niet binnen handbereik, daar zal ik met plezier mijn perfect gestapelde afwastoren helemaal voor ontleden.
Het neem-al-het-bestek-en-gooi-maar-op-het-aanrecht-beleid van vriend S. kan me dan ook niet bekoren, dat begrijpt u wel.

En zo zijn er nog duizend en één dingen die volgens een routine moeten gebeuren (denk maar aan vertrekken met de auto, mezelf aankleden, koken, …).

Maar er zijn ook duizend en één rommeltjes van mij.

Dus, conclusie: ik ben een perfect evenwichtig mens!

1

Vandaag heb ik maar een ding te melden:
Hoera voor Patrick!

Hoera voor Borgerhout!


(ok twee dingen dan)

vrijdag 6 oktober 2006

Triestig

Wat doe je als één van je naaste, tofste collega's plots overtuigd blijkt te zijn van het nut van op het VB te stemmen?

En start hier nu asjebliéf geen politieke scheldpartijen op mijn blog. Het is gewoon triestig om te zien hoe iemand die je zo tof vindt er zo met zijn twee voeten in kan trappen. En met geen stokken te overtuigen is.

Ik hou mijn hart vast voor zondag.

donderdag 5 oktober 2006

I love lezen

Wij hebben een heerlijke languit-liggen-zetel. Daar nestel ik me somtijds gezellig in, met een dekentje (het onvermijdelijke dekentje), een tasje thee en een knabbeltje en dan begin ik vol goeie moed en vol goeie goesting te lezen.
Dat gaat dan als volgt:

één bladzijde (wat zit ik hier toch heerlijk gelukkig te wezen)….
tweede bladzijde (knikkebollen)…..
derde bladzijde (nog meer knikkebollen en diep ademen)…..
vierde bladzijde (in een onmogelijke positie, met mijn tong pijnlijk tussen mijn tanden geklemd, bij wijlen kwijlend maar wonder boven wonder toch met mijn vinger stevig op de juiste bladzijde in slaap gevallen)…..

Dan word ik na een half uurtje terug wakker: kussen vol zever, nek vol pijn, lenzen uitgedroogd.

Ander voorstel: lezen in bed.
Ander probleem: de positie.
Op mijn buik en met mijn handen mijn hoofd ondersteunen? Beste positie, maar niet lang vol te houden wegens pijnlijke polsen.
Op mijn rug dan maar? Niet te doen want een boek in de lucht houden is niet mijn sterkste kant.
Op mijn rug, half tegen de muur rechtop? De muur is te koud en ik vind nooit mijn draai op deze manier.

Gelukkig hebben we net een prachtige eetkamertafel gekocht (bye bye citytrip naar Madrid). En daar horen gelukkig ook nieuwe stoelen en een nieuw tapijt bij. Zo kan ik toch nog gezellig in de living zitten om te lezen, zelfs mét dekentje maar zónder in slaap te vallen. Hopelijk....

Ik wacht nog even tot onze tafel geleverd wordt.

woensdag 4 oktober 2006

Kleine dingen die het leven enigszins aangenamer zouden maken

  • auto's die bij het oversteken van een kruispunt vóór het zebrapad wachten in plaats van er pal op te gaan staan (of nog beter: wachten aan de lichten tot ze zeker zijn dat ze over kunnen, vooral op de Boomsesteenweg)
  • Canvas-televisie-programmeurs die géén nachtmensen zijn (ik haal namelijk nooit het einde van mijn favoriete programma's)
  • auto's waar geen stinkende uitlaatgassen uit walmen, maar bijvoorbeeld een lekkere basilicum- of rozengeur
  • nog beter: mensen die wonen waar ze werken en werken waar ze wonen zodat iedereen met de fiets naar het werk kan zodat er helemaal geen uitlaatgassen meer zijn
  • stof dat vanzelf zou verdwijnen
  • een poetsvrouw voor mijn verjaardag
  • tantes die géén ruzie maken voor de begrafenis van de nonkel
  • wakker worden en wakker zíjn (dit is vooral een wens voor mijn wederhelft)

zondag 1 oktober 2006

Roze Bobby en Roze Matroesjka



















Naam: Roze Bobby en Roze Matroesjka.
Opdracht: maak met eender welke techniek enkele typische figuren (strenge juf, punker, ...). Kies er twee uit die iets met mekaar te maken hebben en stel ze op een illustratieve manier voor.
Resultaat: hierboven! (klik voor een grotere versie)

Haaa, zalig om terug naar het klasje te kunnen gaan!