zondag 27 november 2011

Het heerlijk avondje

Ik ben een sucker voor tradities. De kerstboom zet je pas na Sinterklaas en vrijdagavond is met-drie-in-bad-avond. Nu hebben we ook het geluk dat er een oma en een opa in het spel zijn waar Anna elke zondagavond naartoe mag. Op maandagavond pikken we haar na het werk weer op en als we braaf zijn mogen we nog mee-eten ook.

Zondagavond is dus Sven & Sarah-avond. Even vakantie van koetjiekoetjie en kielekiele. En hoewel ik mijn dochter plots vreselijk fysiek kan missen, en ik af en toe fantoomgeluiden op de babyfoon denk te horen, kus ik mijn pollekes voor dat zondagavondje.

En op maandag zijn we zo blij als onnozele kinderen dat we haar weer mogen gaan halen.
Het dotje.

woensdag 23 november 2011

Eigenbak enveloppen

Vlak voor ik las over zelfgemaakte enveloppen bij Oh Happy Day!, had ik toevallig zelf een enveloppenmal besteld bij Papiermier. En nu kwam het eindelijk van pas, want mijn schoonmoeder verjaarde vorige week en mijn schoonvader vroeg of ik geen passend kaartje voor zijn cadeau kon maken.

Et voilà! Een zweefvlieg-kaartje met bijpassende envelop: véél eenvoudiger dan het lijkt. Gewoon het ontwerpje uitprinten op een A4, de contouren van de enveloppenmal overnemen op het blad, uitsnijden, kleven, klaar!


Wil je het ontwerp van de envelop ook gebruiken, mail me dan even.

(Ik weet namelijk nog altijd niet hoe ik hier een pdf moet uploaden, iemand?).

vrijdag 18 november 2011

Happy birthday to me!

De beste verjaardagen zijn die waar uw lief doet alsof hij naar het werk vertrekt maar een uur later alweer voor de deur staat met een bos rozen en taart!

Ik snap nog altijd niet dat er mensen zijn die niét graag verjaren. Ik bedoel maar, elk jaar dat je erbij krijgt is toch een cadeautje op zijn eigen?


maandag 14 november 2011

Boys + boobies

Anna is al vijf maanden oud vandaag! En ik moet terug gaan werken. Voor echt! Waah, wat gaat dat snel. En hoe hard je op voorhand ook roept dat je echt nog wel over andere dingen gaat praten (en bloggen ;-), zo'n baby slorpt nu eenmaal een groot deel van je dag en je gespreksstof op.

Zo stel ik me achteraf bekeken toch wel wat vragen bij mijn borstvoedingsperikelen.
Onlangs volgde ik ook nog een discussie bij Oontje en daar werd bevestigd wat mij al langer opviel: negen van de tien vrouwen die ongelofelijk lang en supervlot borstvoeding geven, hebben een zoon. En dan vraag ik me af:

Drinken jongens liever van de borst dan meisjes?
Laten jongensmama's hun baby's anders drinken dan meisjesmama's?
Gaan mama's anders om met zonen dan met dochters?
Of zijn die zonen vanzelf een beetje aanhankelijker?
Of zijn meisjes minder ontvankelijk voor dat hele borstvoeden?
En hebben jongensmama's een andere ingesteldheid dan meisjesmama's?
En is u dat ook al opgevallen, dat borstvoeding vaak vlotter loopt bij jongens dan bij meisjes?

Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen die de regel bevestigen, maar ik vind het toch frappant. Ik weet voor mezelf dat ik nogal snel op schema's gesteld was, dus misschien ligt het bij dat 'voeden op verzoek', dat mij niet zo lag? Of dat ik Anna per voeding telkens een kwartier aan elke kant liet drinken, zoals mij verteld werd in het ziekenhuis, in plaats van per voeding gewoon één kwartier aan één kant?

Enfin. Denkt u er maar eens rustig over na terwijl ik me maar eens ga klaarmaken voor die eerste werkdag. Hmpf.

woensdag 2 november 2011

Chique foto's van chique mensen

Jawel, dat is al een jaar geleden, seg! Elke dag kijk ik nog eens een keertje naar mijn ring en dan gloeit mijn hart een beetje. Want trouwen met de man van je leven, dat is toch echt de kers op een sowieso al overheerlijke taart. Dus vierden we dat met een babysit, eten bij een Indonesiër en ondergetekende die bij de tweede cava al onnozel begon te doen (goedkoop dronken worden, heet dat, geloof ik).

Enfin. Wat ik wou zeggen. Mijn mama en haar zussen grasduinden een tijdje geleden in hun oude familiefoto's. Dit weekend kreeg ik er een selectie van te zien. Ik wist niet dat ik zo een coole grootouders had! Ze waren een beetje van het chique type. Jasje, dasje, hoedje, dat soort dingen. Dingen die maakten dat quasi het enige dat ik mij van Marraine herinner de zin "Maar laat de grote mensen nu eens praten." is. En dat er altijd Chocotoffs in een rieten mandje met een nep-kers op zaten, maar dat ik bang was om er eentje te vragen.

Maar zo wat van de chichi zijn, geweldige foto's dat dat oplevert. Met mijn bompa had ik best wel eens de charleston willen gaan dansen, hoor! Zeg nu zelf: