vrijdag 28 november 2008

Tell me baby, do you recognize me?


Tussen het poetsen door (de beste motivatie voor een net huis: bezoek!) zit ik alvast enkele liedjes voor mijn feestje van morgen bij elkaar te scharrelen. En ik wéét dat ik er vroeg mee ben, maar blijft 'Last Christmas' van Wham! niet gewoon een heerlijk lied? Meestal zet ik muziek op volgens de stemming waarin ik verkeer, maar 'Last Christmas' is zoals het kakkenestje/ flebbekakske/ lievelingetje van de juf: dat liedje mag van mij altijd en overal tussenkruipen.

Maar verder beschik over een hele goeie smaak hoor! Zoals de uitnodiging overigens wel overduidelijk maakt. Niet dan?

PS: met dank aan de S-connectie van wie ik het thema van het feestje zonder schroom gestolen heb!

zondag 23 november 2008

De zaterdagprinsesjes laten zich lekker verwennen

Met de VerjaardagsVriendinnen hadden we een dagje sauna ingelast. En omdat het zo lang geleden was, besloten we onszelf eens lekker te verwennen met een Turkse oliemassage. Na een uurtje bijkletsen en zweten meldden we ons op het afgesproken uur aan bij het bijgebouwtje voor de massage. Eerst mochten vriendin L.L. en ik, een halfuurtje later was het de beurt aan vriendin B. en L.P.

We dachten massage dus we dachten: lieflijk meisje met wit apothekersjasje, zacht geknijp, in slaap vallen en relaxen. Vrolijk sleften we het gebouwtje binnen.

We zagen dit:
Wisten wij veel dat we die 'Turkse' wel heel letterlijk moesten nemen!

Even dacht ik nog aan gillend wegrennen maar toen had de harige, guru-achtige man ons al bij de kraag van onze badjas. Hij nam L.L. onder zijn hoede. Ik kreeg dus de jonge, strak getrimde kerel, die eerder van het zwijgzame type was.

Terwijl de guru maar bleef doorgaan met een soort van Koerdisch-Nederlands accent in zijn rustige stem, wees mijn masseur enkel aan wat ik moest doen. Ik probeerde krampachtig alle plekken van mijn lichaam te bedekken met mijn handdoek toen ik de massagetafel 'besteeg'. Wat uiteraard niet lukte. De masseur wees naar het gat waar ik mijn gezicht in kon proppen.

Hij had er duidelijk zin in dus hij nam gelijk een goeie kwak massage-olie om mijn rechterkant onder handen te nemen. Maar voor hij dat deed, werd de veilige afstand die de handdoek mij tot dan toe bood nog even gehalveerd. Mijn benen -die ik uiteraard netjes tegen elkaar had liggen- werden, hoe zal ik het zeggen, uit elkaar geduwd. De niet zo leuke visioenen die ik hierbij kreeg mag u er zelf bij verzinnen.
Terwijl de guru nog rustig praatjes maakte met L.L. en zei dat ze zich lekker moest ontspannen, ging mijn masseur zich alvast te buiten aan mijn rechterbeen. Denk: wrijven, klappen, kneden, trekken, duwen. Vergeet u zich daar vooral de sappige olie-op-huid geluiden niet bij voor te stellen. Ook mijn bovenbeen én de binnenkant van mijn bovenbeen liet hij daarbij zeker niet ongemoeid. Laten we zeggen dat ik blij was dat ik mijn gezicht ergens in kon verstoppen.

Toen ook mijn linkerkant helemaal klaar was, kwam het rug-gedeelte. Het leek wel of de man alvast een lekker mals lammetje voor een of ander feest aan het prepareren was. Soms duwde de man zo hard op mijn rug dat de lucht gewoon uit mijn longen gepómpt werd en ik niet meer zelfstandig hoefde te ademen.
Ondertussen bleef de praatjesmaker gezellig verder kletsen. "En L., doe je veel aan sport?", ging hairy guy zijn standaard-vragenlijstje af. "Vroeger wel, maar nu even niet meer." antwoordde L. beleefd.

Plots vond mijn jongeman het ook nodig om eens iets te zeggen, voor de gezelligheid:

Nee, vies ventje, ik doe helemaal geen fitness! En als je in mijn billen zit te knijpen weet je dat ook! Dus blijf maar gewoon zwijgen, jij!

Na dit fijne intermezzo mochten we op onze rug gaan liggen. Gelukkig helemaal handdoek-covered. De mannen gingen achter ons staan, aan de kant waar ons hoofd lag, en gingen van daaruit onze rug masseren. Beetje vreemd, als je bedenkt dat onze rug dan net op de tafel lag. Maar met hun armen onder ons hoofd ging dat nog wel. De masseur zei dat ik mijn hoofd helemaal mocht laten hangen, terwijl hij ritmisch mijn rug losmaakte. Maar ik kon alleen maar aan dansende borsten denken -en de vraag of die wel helemaal bedekt waren- en toen ik uitgerekend had dat dat halfuur nu echt niet meer lang kon duren, begon ik alvast af te tellen.

Mijn vermoeden klopte gelukkig en toen de jonge masseur aangaf dat de massage erop zat door 'asjeblief' mompelen, mompelde ik opgelucht 'bedankt!' terug.
L.L. kwam ook recht van de massagetafel en toen de guru vroeg of we nu helemaal ontspannen waren, zeiden we allebei -heel diplomatisch- in koor: "Eh.. ja.. helemaal los!"

Lekker.

vrijdag 21 november 2008

Mijn sjakkosh


Onder het motto: een mens moet iéts doen op vrijdagavond, heb ik dan maar mijn sjakkosh uitgekieperd voor Mme. Zsazsa. Je weet wel, die andere blogster die mij danig bezighoudt de laatste tijd.

Dus, bij deze: de inhoud mijner sjakkosh, in geheel onlogische volgorde gerangschikt. En natuurlijk netjes opgeruimd vooraleer ik dat allemaal aan jullie curieuzeneuzen ga vertellen.

1- paperassen / leuke flyers die ik overal meeneem en dan toch weggooi / loonbrieven / kaartjes van restaurants
2- mijn agenda van dit én volgend jaar (kwestie van geen enkele leuke afspraak te missen), gepimpt met een leuke stempel (dat plakpapier gebruik ik zeker ook nog, Octavie!)
3- ticketjes van leuke dingen die ik deze week gedaan heb
4- mijn sleutels, mét lichtje
5- MP3-speler
6- Vermaelen's Projects Smeerlap (van fietsen gaat mijn neus toch altijd zo lopen!)
7- een bon van de Zara waar ik al twee jaar mee rondloop: handig voor als ik ga shoppen-zonder-geld, maar meestal is alles in die winkel mij net te klein
8- maaltijdcheques: ook handig voor mijn hobby shoppen-zonder-geld
9- mijn prachtige nieuwe portefeuille van Skunkfunk
10- labello CareGloss & Shine en lipglossje
11- schetsboekje
12- Nurofen en Immodium: je weet maar nooit wanneer het 'oh nee, diarree'-effect toeslaat!
13- snoepjes! heel veel snoepjes! liefst allerlei verschillende en gratis meegepikte snoepjes!

En nu, mijn drie slachtoffers:
1- fashionista Sue, wat zit er in je tasje, meid?
2- Nina, zit er ook keramiek in jouw handtas?
3- Griet, wat nemen mensen in Afrika mee in hun zakken?

Hier nog snel de regels:
1. Kieper uw handtas om, trek een foto en geef een woordje uitleg.
2. Plaats een link naar degene van wie je de opdracht hebt gekregen.
3. Zoek maximum 3 andere mensen die volgens u in het bezit zijn van een sakosch.
4. Link in je bericht naar deze blogs.
5. Verwittig de pineut.

Go, go, go!

woensdag 19 november 2008

Surprise!

En toen werd ik gisterenochtend plots gekidnapt naar het Centraal-Station. En nam S. mij mee naar Amsterdam. Want ik werd dus 28 jaar. Ja, dat is eigenlijk al bijna bejaard he. Ik zal alvast een plaatsje in het bejaardentehuis moeten reserveren. En misschien ook al wat incontinentieluiers beginnen inslaan. Met die recessie enzo.

Maar goed, Amsterdam! S. had een nachtje gereserveerd in een hele leuke bed & breakfast. 't Is een gouden jongen, zeg dat ik het je gezegd heb. En in die b&b was een superschattig keukentje. Daar mochten we zelf ons ontbijt bij elkaar smeren tussen de rode ruitjes.



Na de haring om halfvier en de bitterballen bij de borrel aten we tapas. Van die tapas kregen we zó'n lookadem dat ze ons in Antwerpen dan misschien twee dagen niet gezien hebben, geroken hebben ze ons zéker!


En ik leerde ook dat een 'kleintje' echt een héél klein biertje is. Maar dat is misschien net een voordeel met dat waterachtige bier. Je kan dus beter een 'vaasje' bestellen. Weten we nu.

Het Van Goghmuseum was ook zwaar de moeite. Bleek die Vincent ook gewoon een autodidact te zijn! Er is dus nog hoop, hoera!
Maar goed, we deden dus niet enkel aan cultuur. Nee hoor, shoppen was het codewoord. We hosten door de Jordaan en de Negen Straatjes. En wat koop ik dan? Cadeautjes voor andere mensen. En dacht ik heel de Kitsch Kitchen leeg te kopen, wat doe ik dan? Vlagjes en een ieniemienie geldbeugeltje kopen. Ja hoor. Een big spender, dàt ben ik!

O ja de Sinterklaasgekte is ook bij onze noorderburen losgebarsten. Alleen geven ze er wel een béétje vreemde cadeautjes (pepernoot van de redactie voor de Nederlanders: een pietje is in het Vlaams een piemeltje).

Ja, ik vond het weer prachtig hoor, Amsterdam. Alleen is er toch één ding dat ik me afvraag. Het was me de vorige keer al opgevallen. En nu hoop ik van harte dat er enkele Amsterdammers meelezen die me dit raadsel kunnen oplossen. Why does everybody -and when I say everybody, I do mean éverybody- talk to us in f***ing English?! Wij praten ook gewoon Nederlands, hoor! Dus. Doe. Dat. Niet. Meer. Asjeblief. (Was dat duidelijk genoeg gearticuleerd?)

Tot slot wil ik nog even zeggen dat ik de liefste lezers en vrienden heb die er zijn. Iedereen ongelofelijk hard bedankt voor de lieve mailtjes en berichtjes! Het was echt een prachtverjaardag...
O ja en Bieke, ik zal u nog wel eens terughebben volgend jaar!

zondag 16 november 2008

Time is on my side, yes it is


Mme Zsazsa houdt me stevig bezig de laatste dagen. Heb ik net de ene opdracht af, staat ze alweer met een andere klaar. Gelukkig zijn het allemaal leuke dingen, anders had ze allang kletsen op haar blote poep gehad van mij!

Hierbij dus de kalender. Hierboven zie je het overzicht. Mail me even en ik bezorg je de kalender (één A4 per maand) in hoge resolutie, zodat je deze thuis gewoon kan uitprinten.

Bij deze roep ik 2009 alvast uit tot Best Georganiseerde Jaar ooit!

woensdag 12 november 2008

Test one two

Tja. Weet ik even niet wat zeggen, seg. Dagboekmoment: Sarah heeft al heel de week echt niets te vertellen! Dus. Praat u maar even. Keuvelt u gezellig wat in de commentarenbox. Neem een stoel en zet u zich er gezellig bij! Drink een tasje thee. Stukje taart, iemand? Vertelt u me gerust hoe uw verlengd weekend was. Of geef me een opdracht ofzo. Iéts!

Ik heb het éffe te druk met naaien en breien (maar daar kan ik nog geen foto's van tonen want fototoestel uitgeleend) en een scenariootje schrijven (daarover later misschien meer) en uit gaan eten en verlengd weekend houden. Dàt, en mezelf te pletter vreten aan ijskoude Zero-chocolade vanwege die-tijd-van-de-maand. Màn, mijn leven is zo boeiend tegenwoordig!

Dus: wat wilt u horen? Of als u niets wilt horen, dan zwijg ik gewoon wel even, hoor.
U vraagt, ik draai.

dinsdag 4 november 2008

It's happening, baby


Heeft u ook wel eens van die momenten dat alles in de plooi valt? Dat je eigenlijk best wel héél gelukkig bent? Dat je voelt dat het de goeie kant op gaat? Wel, ik zit middenin zo'n moment.

Ik kan op woensdag helemaal loos gaan. Ik kan volop kaartjes maken (de bestellingen lopen vlot binnen, waarvoor dank), stofjes gaan kopen, knuffels maken, mezelf afvragen waar ik zo'n leuke stoffen als die mannetjes en appeltjes hierboven zou kunnen vinden (tips, iemand?), koffiekletsen met de buurvrouw, maar toch het zelfdiscipline hebben om thuis nog wat verder te 'werken'.

Hersenspinsels die al jaren stof vergaren in mijn hoofd komen nu langzaamaan naar buiten gekropen. Hersenspinsels waarvan ik dacht dat ze voor eeuwig en altijd opgesloten zouden zitten in mijn bovenkamer, die mogen er nu gewoon zijn.

En dat voelt lichtjes fantastisch. En dat is dan het understatement van het jaar!

zondag 2 november 2008

Kun jij ze allemaal vinden? Nee. Nee. Ik kan ze niet allemaal vinden. Ambetanteriken.


Kent u Boggle? Ik ben gek op Boggle. Maar er is één klein probleem. Op de speldoos staat een voorbeeld om de spelregels uit te leggen. En die mensen van Parker zeggen dat er meer dan 90 woorden te vinden zijn in dat voorbeeld. Negentig woorden! En ik vind er maar 58. Dat wil dus zeggen dat er nog 32 woorden gevonden moeten worden. En ik vind die niet. En ik word er gek van. GEK! Help!

Hieronder de woorden die ik al heb genoteerd. En nu reken ik op u, beste lezers. Voor vier jaar blogplezier, is dit het enige dat ik u vraag. Tweeëndertig woordjes in ruil voor pagina's vol tekst. Lijkt me een eerlijke deal, niet?

Pakt u alvast pen en papier. Ik wacht wel even. *wachtmuziekje* Bent u daar terug? Goed zo. Noteer alle woorden die u vindt in de afbeelding hierboven. Als u gaat vergelijken met de woordenlijst hieronder, en er zit een woord bij dat u wel heeft gevonden en ik niet, drop het dan als de wiedeweerga in de commentarenbox.

Nog even herhalen: je moet woorden van minstens drie letters hebben en ze mogen enkel gelinkt zijn zoals je op de foto ziet. Vervoegingen van werkwoorden zijn toegestaan, afkortingen en eigennamen niet.


ets - eng - ent - gek - gekam - gekost - gepest - gesp - gespt - gespte - gespen - gesteun - geste - gin - gok - gom - gonst - int - kam - kom - kost - kosten - mag - mak - mof - mok - mos - net - nest - neus - neust - neut - nog - nok - nut - ons - pek - pen - pent - pens - pest - pesten - peso - snit - snuit - som - spek - step - steno - steun - steunt - ten - tent - teut - tin - tuig - tuin - uit

Ik zal u eeuwig dankbaar zijn!