woensdag 27 maart 2013

Wild Wild West

Het is al even geleden, omdat het gaat zoals alles met mij tegenwoordig:
met een beetje vertraging.
Maar mijn wederhelft en ik gingen twee weken geleden dus eens naar de Westhoek.

 
We sliepen in een prachtige bed & breakfast, de Pastorie Van Merkem.
Zo eentje waardoor je er zelf van gaat dromen om in een oude pastorij te wonen.
En de tuin is tien keer zo groot als de fractie die je nu ziet achter het glas-in-lood.
Dat moet heerlijk zijn om bij mooi weer in te ontbijten!
 
 
Hoofddoel 1: zalig slapen + extra lang ontbijten.
Dat was gewoon niet normaal, dat ontbijt.
Met appelsap van appels uit de eigen boomgaard.
Kaasjes uit de streek.
Goeie koffie.
Dikke kranten.
 
Hoofddoel 1: check!
 
 
Bijkomend doel 1: de Westhoek ontdekken.
Misschien niet meteen de meest romantische bestemming,
maar hey, ik ben acht maanden zwanger, what do you expect. ;-)
Wel erg indrukwekkend, die Westhoek,
ook al is de oorlog waar het over gaat al bijna honderd jaar geleden. 
En daar word je stil van.
 
 
Hoofddoel 2: lekker eten!
De eerste avond wilden we gastronomiegewijs zo snel mogelijk vergeten.
Gelukkig maakte de tweede avond alles goed.
Een klein, gezellig, bruin eetcafeetje op de Markt van Ieper.
Maar het was lekker en degelijk en vers en niét belachelijk duur.
Alles wat we van de voorgaande avond niet konden zeggen.
En in het Klein Stadhuus hadden ze tenminste crème brulée.
Altijd scoren op de Schaal van Sarah.
De volgende middag nog een Westvleteren gedronken
aan de abdij (want je mag er niet zomaar in).
Dat is dan weer scoren op de Schaal van Sven.
 
Hoofddoel 2: (met een paar omwegen toch) check!
 
 
Bijkomend doel 1: de Westhoek ontdekken.
's Avonds gingen we -samen met een honderdtal anderen-
onder de Menenpoort staan.
Wachten.
Tot daar ineens die eerste trompet door al het getater heen galmt
en alles in geen tijd stil wordt.
Elke avond, stipt om 20u worden hier de soldaten herdacht
wiens naam op de poort gegraveerd staat.
Toen wij er waren, was het de 29.153ste keer dat The Last Post geblazen werd.
Er staan bijna 57.000 namen op de poort...
 
Op de foto: de Ypres Surry Pipes & Drums band.
Staat er natuurlijk niet elke avond op het programma,
maar jongens toch.
Kippenvel.
Natte ogen.
En niet alleen van de kou.
En niet alleen omdat ik hoogzwanger ben.
 
Bijkomend doel 1: check.
 
Dat kruipt onder uw vel, die Westhoek, .

vrijdag 8 maart 2013

Wij ♡ Zeeland

Was het nog maar vorige week.
 
 
Toen knepen wij er met ons drieën een weekend vantussen.
Een hoognodige mini-vakantie in de cocon 
tussen al het werk, zolder-verbouwingsplannen,
en de gewone dagelijkse dingen door.  

 
 
En daar moesten we niet eens ver voor rijden!
Op een uurtje zaten we in ons kasteel/jeugdherberg in Domburg, Zeeland.
Dat onze kamer nogal krap was, werd ruimschoots gecompenseerd door het feit dat we met de babyfoon probleemloos tot in de bar geraakten 's avonds (hehe ;-). 
 
 
Vanuit ons slaapkamerraam zagen we de eendjes in de slotgracht.
Het strand lag op vijf minuten wandelen door bos en duinen.
In de verste verte (oké, misschien daar wel) was er geen auto te bespeuren.
Charmante stadjes in alle richtingen op nog geen kwartiertje rijden met de auto.
En als kers op de taart overwon Anna haar ingebakken zandangst.

 


Was het nog maar vorige week.