dinsdag 24 april 2012

Ons terras in april

Een blik op de huidige staat van ons terras. De zaadjes zijn gezaaid en de plantjes zijn verpot. Alleen het groensel moet nog weggeschuurd worden. Kan het daarvoor even stoppen met regenen, alstublieft? Dank u.

Maar wat erger is: ik zit met een probleem. Ik kan geen potten schikken. Hoe doet een mens dat toch, iets er laten uitzien alsof het quasi nonchalant daar is neergezet, zodat het er helemaal uitziet als een gezellig, ongedwongen stadskoertje in het zuiden?

Want dat is namelijk wat ik toch echt wel doe: dingen nonchalant ergens neerzetten. Op goed geluk. Maar blijkbaar moet je eerst een hele dag schikken en arrangeren en herschikken en verplaatsen om alles er nonchalant te laten uitzien. Gewoon nonchalant op zijn eigen is blijkbaar geen goed plan.

Volgens mensen die het kunnen weten moet je dan gewoon zeggen dat dat de bedoeling was. Dat het helemaal is geworden zoals je het bedoeld had. Bij deze noem ik mijn stijl dus Authentieke Nonchalance. En daar moet je aanleg voor hebben, hoor!

zondag 22 april 2012

Op zijn zondags

Meestal vind ik jurkjes niet mooi bij baby's. Toch niet bij die dochter van ons, die -laat het mij subtiel zeggen- in de tijd van Rubens waarschijnlijk best veel succes gehad zou hebben. Superschattig, zo'n mollige baby -de eerste die niét in haar wangen wilt knijpen moet ik nog tegenkomen- maar die kleine kleedjes poffen meestal  zo.

Enfin. Nu ze wat vaker rechtstaat en zelfs heuse wandelingen begint te maken -langs zetels, deuren, tafelpoten en andermans benen- begin ik het stilaan wel mooi te vinden, die mini-jurkjes.

Dus jurkjes hebben we al. Nu nog tanden.


donderdag 19 april 2012

Tot zover

Dus toen ik net twee knisperverse broden had gekocht bij de bakker, hielden ze me tegen. Twee magere, ongezond uitziende mensen. Een man en een vrouw. De man sprak me aan. Hij rechtte zijn rug en in een soort van stijfdeftig Nederlands begon hij zijn verkoopspraatje.

"Goeiemorgend, mevrouw. Zou ik u eens 'eel evekes iets mogen vragen, alstublieft? Het is namelijk het volgende. Mijn vrouw en ik 'emme al twee dagen niks meer gegeten en wij 'emme echt heel veel honger. Wij zouden u willen vragen of het misschien mogelijk is dat u ons een klein bitje geld zou kunnen geven zodat wij deze nacht toch zouden kunnen gaan slapen in de Biekorf, alstublieft. Dat zou echt heel vriendelijk zijn van u."

Ik wou nog verder stappen, maar het was al te laat. In dit soort zaken is er nu eenmaal een bepaald kantelpunt waarop er geen weg terug is. Meestal ben ik dat punt voor en maak ik me uit de voeten, maar nu dus niet. Ik gaf hen een euro. Hun ogen blonken en ze renden nog net niet als twee schoolkinderen op het einde van het schooljaar naar huis.

"Dat is echt heel vriendelijk van u. Bedankt, mevrouw."
De man maakte nerveus aanstalten om verder te wandelen.

"Maar willen jullie anders een paar sneetjes brood misschien?", probeerde ik nog.
"Goh.. Pfft. Brood? Euh, neeje. Moete gij brood 'emme?" knikte de man naar zijn vrouw.

"Brood? Neuh."

maandag 16 april 2012

Sappentappen

Ik ben zot van sapjes - de troebele dan. Waar alle goeie dingen nog in zitten en waar geen minder goeie dingen aan worden toegevoegd. Al bijna dertien jaar lonkt er op de rit naar mijn schoonouders een bigger than life appel naar mij, die roept: "Drink mijn sapje! Drink mijn sapje!"

Vanavond was het zover: ik tapte een sapje, ter plaatse geperst en euh... gebotteld (of hoe heet dat eigenlijk als je dat in een kratje doet). Lekker dat dat was! Dat appelsap blijft naar het schijnt twee maanden goed. Maar zo lang gaat hier dus niet duren.

Schol!

zondag 15 april 2012

Water... Water!

Kan iemand mijn blog eens komen water geven? Hij is een beetje triestig en verslenst, nietwaar?

Ik kan nu wel de redenen daarvoor opsommen, maar erg boeiend zijn ze niet (mochten er toch geïnteresseerden zijn: werk, baby met kuren, meer werk, baby met tanden in de dop, nog meer werk en een gecrashte laptop).

En mijn tuinierprojectje natuurlijk. In afwachting van mooier weer ben ik alvast begonnen met tuinkers. Kinderspel, naar het schijnt. We zullen zien! Ik ga vanmiddag ook wat inspiratie opdoen op Linkeroever. Daar opent Biodroom, een superleuke gemeenschapstuin met kunstenaars en een biomarkt en optredens en volkskeuken in de zomer. En ik mag schrijven voor de website. Allen daarheen!

dinsdag 3 april 2012

Stadstuinieren voor dummies

Eén voordeel aan een kapotte computer is dat er ook nog eens iets anders op tafel komt dan een laptop. Zoals: een naaimachine. Spijtig dat ik geen zin heb om hier nu veel te donkere foto's van mijn kussens met u te delen, want dat is nog zoiets: ik mis mijn Photoshop! Maar het ging over de dingen die ik wél kon zonder digitaal leven, zeker?

Awel: ons terras opblinken! En een plantenplan maken! Want dit jaar ben ik vastberaden om alle plantjes een hele zomer te laten overleven op onze stadskoer. Elke avond een rondje met de gieter. Elke dag braaf verslenste bloemen wegplukken. Eigen slapluksels en kruiden knippen in plaats van zakjes in plastiek. Ja! Dat wil ik dit jaar doen!

Er zijn wel een paar dingen die me zouden kunnen tegenhouden.
- weinig plaats
- weinig zon
- veel enthousiasme in het begin, weinig doorzettingsvermogen op het einde
- weinig groene ervaring

Let wel, ik zei: zouden. Dus ik ga er gewoon voor. Ik ga dat proberen. Stadstuinieren voor dummies. Binnenkort -hopelijk- op dit adres: kraakverse foto's en  de geur van verse basilicum.

Pronostiekje?