zondag 27 april 2008

woensdag 23 april 2008

Nou nou een plankje voor je mouw

Op een bepaald moment in je leven gebruik je je middagpauze om een mouwplankje als accessoire bij je strijkplank te gaan kopen. In de Blokker of all places.

En dan weet je het wel. Dan is er geen ontkomen meer aan. Dan ben je officieel niet meer cool.

dinsdag 22 april 2008

Stop de klok!

En plots was het weekend –pietsjoew- opgelost in rook. En plots was het maandagochtend en zat ik mezelf met slaapogen af te vragen waar het weekend nu alweer naartoe was. Waarom alle dingen waarvan ik mezelf voorgenomen had ze eindelijk op te ruimen er nog altijd zo bij lagen als drie dagen ervoor. Waarom alle klusjes die ik ging doen nog altijd undone waren. En waarom ik er ook deze week geen tijd voor zou hebben. Waarom ik wel acht uur per dag ergens anders klusjes ga opknappen terwijl alles thuis blijft hangen/liggen/rondslingeren zoals het er al hing/lag/rondslingerde.

Dus weer een weekje met een vuile auto die dringend naar de garage moet. Een weekje kijken naar bloembakken met kunst erin aan onze voorgevel (lees: verdorde bloemen van vorig jaar die intussen vreemde vormen hebben aangenomen). Weer een weekje met ramen die dringend gepoetst moeten worden. Weer een berg strijk die er nog altijd staat. Weer een week waarin tijd het meest schaarse goed is.

Maar ik heb wel een leuk weekend gehad! Dat dan weer wel. En toch: vijf dagen weekend en twee dagen werken. Dat de politieke partijen dààr maar eens mee afkomen bij de volgende verkiezingen.

donderdag 17 april 2008

woensdag 16 april 2008

Madrid me gusta

Eerst leid ik u door de afdeling 'klassiek, maar daarom zeker niet minder mooi':
Plaza Mayor
vroeger moesten de mensen die daar woonden hun terras delen met toeschouwers die naar de stierengevechten kwamen kijken - gelukkig voor ons Triggerhappygewijs geen stier te zien

het Prado
die knappe gast krijgt ge er wel niet altijd bij - pech voor jullie!
pech voor ons: de Goya-tentoonstelling was nog net niet begonnen


tegelitos

El Parque del Buen Retiro
zalig om in te gaan liggen als ge zat bent van de terrasjes
wij hebben daar dus veel gelegen

Vervolgens gaan we verder naar de afdeling 'eten tot ge erbij neervalt':

Churros
no tengo que decir màs
of wel? (misschien sorry aan KD voor de overdaad aan Het Gele Bloesje ;)

dos veces el menù del día, por favor
een van de lekkerste dingen die we daar gegeten hebben was Italiaans
zijn wij nu cultuurbarbaren?

sí, y.. y.. y.. y.. tapas

pannekoekería
hihía

En tot slot nog even langs de kinderafdeling voor onze Robbe (aka mr. Vlietui)
Ok jongens, goed hoor, toch ook nog eens snel langs de afdeling 'luuurv' voor sluitingstijd:

Ja jongens!

dinsdag 15 april 2008

woensdag 9 april 2008

Gone with the wind

Ik laat de boel een weekje de boel. Draai maar verder zonder mij. Ook al loopt alles in het honderd terwijl ik weg ben, I couldn't care less! Stiekem word ik zelfs even een heel klein beetje giechelig als ik eraan denk dat sommige mensen misschien in standje-paniek geraken terwijl ik weg ben (niet omdat ik weg ben uiteraard ;).

Vandaag eerst een paar compleet legaal gestolen uurtjes voor mezelf. Om in pyjamabroek door het huis te sloffen en sloten koffie naar binnen te kappen. Om een beetje door de krant te bladeren. Voor een schandalig lang middagdutje. Om alvast wat in te pakken. Om wat te strijken. Als ik zin heb. Om wat af te wassen. Als ik zin heb. Om naar 't stad te gaan. Als ik zin heb. Om te tekenen, als ik zin heb.
Heerlijke dagen - structuurloze dagen.

En morgen zitten we nu ongeveer op het vliegtuig. Richting Madrileense zon (?). We gaan natuurlijk elk museum vanbinnen en vanbuiten bezichtigen. De cultuur opsnuiven. De geschiedenis van deze historische stad foutloos leren opzeggen. Alle burgemeesters van de Spaanse hoofdstad alfabetisch én chronologisch opsommen. Elke dag minstens één begeleide wandeling plus achteraf een uitgebreid schriftelijk verslag neerpennen.

(pauze)

(pauze)

...NOT!!

Wij gaan gewoon vijf dagen lang op onze luie reet terrasjes doen, tapas eten, wijn en bier drinken, churros bestellen als ontbijt en rechtstaand een koffietje naar binnen klatsjen, en mijn schetsboek eindelijk eens voltekenen/plakken/kribbelen.

Dàt gaan wij doen!

zondag 6 april 2008

Hallo?

Mijn oudste neefje Bram (die van het communiefeest) heeft sinds vandaag ook zijn eigen blog. Ik had het nog niet half uitgelegd of hij was er al helemaal mee weg! Jaaa... kids today! In elk geval: zeg hem ook hallo, dat zou ik supertof vinden.

Want eerlijk is eerlijk, als wij zo met twee heel de tijd hallo tegen mekaar zitten te zeggen, dat begint op den duur ook een beetje saai te worden ;)

woensdag 2 april 2008

Spic en span

Omdat ze haar badkamer net betegeld had, belde B. gisteren of ze mocht komen douchen bij ons. “Over een uurtje ofzo?”

Ik zeg: “Ok, geen probleem, over een uurtje is perfect!”
Ik denk: “Oh my godjes, over een uurtje! En S. heeft zich vanochtend geschoren dus de wastafel hangt vol haartjes die overal inkruipen! En ik heb er al weken niet meer gestofzuigd! En die lange haren van mij plakken zelfs tot tegen het plafond! En-”

Relax. Take it ea-easy. Dit is wel het moment om mijn hoofd koel te houden en een actieplan op te starten. Terwijl ik de laatste inkopen doe, organiseer ik in mijn koele hoofd dat hele uur tot op de minuut. Thuiskomen, verwarming aanzetten zodat B. niet in de kou moet douchen, boodschappen uitladen, stofzuiger en kuisvod mee naar boven nemen. Tot zover de structuur.

Dan: gewoon als een gek beginnen kuisen! Tandpastaspatten van de spiegel vegen, baard- en ander haar zorgvuldig verwijderen, zo hard stofzuigen dat de badmat eindelijk nog eens van die vrolijk rechtopstaande tentakeltjes heeft en niet meer zo’n platgetrapt geval is, lege shampooflessen weggooien, I’m on the roll here, people!

Nog geen twintig minuten later staat mijn badkamer loeihard te blinken, met mij er middenin. Straal straal, schijn schijn. Op nog geen halfuur meer voldoening dan van een ganse werkdag! Nog! Ik wil nog!

Als ik terug beneden kom, zie ik het huis plots met andere ogen. Het lijkt wel of ik nu pas zie wat er al weken ligt. Ik wandel door de woonkamer terwijl mijn armen op automatische piloot links en rechts graaien om spullen op te rapen of te verplaatsen.
Jezus, wat voor mensen wónen hier eigenlijk! Het soort mensen dat nooit de salontafel opruimt. Of de afwas vier dagen laat staan (lang leve afwasmachines maar de pannen moeten nog wel met het handje). Het volk dat vettige kinderhandjes op de vloer wel een leuke decoratie lijkt te vinden.

Terwijl ik het aangekoekte vet uit de pan sta te schuren bedenk ik enthousiast (Fantastisch Idee Alert!) dat ik dit gewoon élke avond moet doen. Als een wervelwind door het huis. Ja! Nigella en haar “goddelijke huisvrouw”-bak-tactieken kunnen me gestolen worden. Voortaan is mijn huis spic en span. Voortaan eten wij gewoon van de vloer en hoeven we nooit meer af te wassen.

Hmpf. Ha. Hahaha. Mwoehahahaa. 1 april! De enige die van mij een aprilvis heeft gekregen gisteren was ikzelf.
Spic en span, yeah right. In my dreams.


(maar voor (schoon-)moeders die meelezen: altijd onthouden dat ik graag overdrijf!)