vrijdag 28 september 2012

Ik hartje alles


Als er één foto is die alles zegt over hoe ons leven momenteel is, dan is het deze wel. Hier zit alles in: de rommel, maar ook het plezier. De chaos, maar ook de tijd die we maken.
Ik hartje deze foto. Ik hartje S. Ik hartje Anna. Ik hartje de herfst. Ik hartje deze tijden!


En deze foto. Och mensen, toch, daar smelt ik van. Want dat mevrouwtje van ons, dat zit daar in haar pyjamaatje in haar eigen stoeltje haar eigen boekjes te lezen. Vorig jaar deze tijd moest ze nog aan de fruitpap beginnen. Heerlijk, toch. 

PS: intussen stond er hier al twee keer pompoensoep op het menu. Eén tip voor zee siekrèt ingredient - met dank aan de tipgeefster uit de vorige post -: rode paprika!

maandag 10 september 2012

Soep, soeper, soepst

Terwijl ik dit schrijf, borrelt de groentesoep op het vuur. Dat is -zonder te stoefen- een talentje van mij, soep maken. Rechtstreeks geïmporteerd in mijn genen - dank u, mama!

Ik kom namelijk uit een huis waar altijd soep op het vuur stond. Elke dag na school: soep. Op zaterdag, met de kater: soep. Op zondagmiddag: soep als voorgerecht. Ik denk niet dat er één soep is die ik niet lust. (Of het moet de snottebellensoep zijn, maar dat is dan weer een ander verhaal.) Volgens mij is soep ook het allerbeste bestrijdingsmiddel tegen dat zoute hongertje dat u 's avonds na het werk naar de chipszak laat grijpen.

Bij deze roep ik deze herfst uit tot supersoepherfst. Want hoe graag ik ook soep eet, meestal maak ik -in willekeurige volgorde- groentebouillon met vermicelli, pompoensoep, erwtensoep, wortelsoep of tomatensoep. En dan een hoop gemalen kaas erin laten vallen en laten smelten tot één lange, draderige klodder. Heerlijk!

Maar nu vraag ik aan u: stel dat ik bij u soep zou komen eten, welke soep zou u mij dan serveren? Met andere woorden, wat is uw aller-, allerbeste soeprecept? Als u het mij doorgeeft, maak ik het dit najaar klaar.

Pas op, hier loopt een peuter rond die veel tijd van me vraagt. En ook 'lui zijn' is een niet te onderschatten talentje van mij, dus recepten waarvoor vier pannen en zeven castrollen nodig zijn, mag u achterwege laten. En wat Jeroen ook zegt, om zelf bouillon te maken heb ik ook meestal geen tijd.

Voilà.
Ik ben benieuwd!