zondag 31 augustus 2008

Den toren

Als ik écht tijd op overschot heb ga ik op zondag soms charcuterie halen in het buurtwinkeltje hier in de straat. Ik heb net eens getimed en het duurde vierentwintig minuten vooraleer ik mijn beleg had gekocht. Maar het wachten op je beurt is er al een attractie op zich.

Het is namelijk zo'n buurtwinkeltje waarvan niemand de echte naam -de Toren- kent maar waarvan mensen gewoon zeggen 'Ik kom juist van bij Loes'. Waar de kip eeuwig aan het spit zal draaien en waar de winkelinrichting nog steeds zo staat als bij de opening, ergens in het begin van de jaren vijftig.

De klanten zijn meestal dames op leeftijd met een gebloemde schort die elkaar in sappig Antwerps aanspreken met 'tistochwaareej medàm'. Er staat een plastieken tuinstoel voor die dames. Voor als ze moe worden van het -lange- wachten. De kipcurry en vleessla zijn er huisbereid en beleg wordt besteld in 'santemeterkes' en 'schellekes' en 'stukskes'. Twee schellekes heps, drie stukskes van da wusje.

Winter en zomer is het weer het meest besproken onderwerp. Toch wordt er niet veel nieuws over verteld. Het is gewoon nooit goed. Loes knikt van ocharme als een vrouwtje klaagt over haar zere rug en luistert geduldig naar de vakantieverhalen van de kleinkinderen van de vaste klanten. Ze kent de namen van de meeste klanten én hun hele familiestamboom plus de volledige medische geschiedenis.

Je bestelling wordt zorgvuldig ingepakt en in stylo wordt de prijs op het papiertje geschreven. En dan moet je weer aanschuiven. Aan de kassa die altijd even vriendelijk bemand wordt door de zoon of de dochter. Waar je die eurocentjes die je net niet bijhebt volgende keer wel mag betalen. En 'moet ik een zakske geven'? Nee dat hoeft niet, hoor, ik moet niet ver.

Gelukkig.

vrijdag 29 augustus 2008

Ehm ehm.

Raar dagje vandaag. De laatste dag van mijn laatste volledige week werken in een jaar! Woensdag mijn eerste dag tijdskrediet. En de woensdag daarna weer. En weer. En weer. En.. u snapt het wel.

Bij woensdag nummer één staat al een afspraak om 14u. Ja, echt. In mijn agenda. Ik kan het ook niet helemaal geloven, maar het staat er toch. Ik heb het net nog eens gecheckt. Een echte buzienès meeting. Bij een bedrijfje waar mijn vriendin werkt. Of ze mijn kaartjes eventueel in een (nog op te starten) webshop gaan zetten.

En hoe ik dan betaald zou willen worden. Ehm. Betaald? Ooh. Jaja, natuurlijk! Betààld! Misschien volgens de 'kleine vergoeding voor kunstenaars'? Kuns-te-naars? *kijkt druk zoekend in het rond* Ik? Ehm..

Ehm. Ehm. Ok. Woensdag. 14u.
Eitje. I'm cool. Tùùrlijk.

woensdag 27 augustus 2008

Happy birthday Joke & Eefje, happy birthday tooo yooou!



















Mijn zussen worden vandaag 35. En als het goed is krijgen ze deze kaartjes vandaag in hun brievenbus. Happy b-day sissies xxx

dinsdag 26 augustus 2008

M(e)ug

Met al die kaartjes en drukte ben ik gewoon nog vergeten te zeggen dat ik vanochtend gewekt ben door een mug. Een geniepig exemplaar dat zeer welgemikt mijn linkerneusgat binnenvloog. Ja, nu dacht u eventjes: "... dat ik gewekt ben door een heerlijke zoen/ontbijt op bed/mijn lievelingsliedje op de radio" zeker. Nee hoor. Niet dus.

Een miezerige mug. Die me eerst vier keer had gestoken. En dan keihard -bzz..ffft ffft fffft- mijn neus invloog.
Die 'ffft' is van mij, toen ik op mijn eigen neus klopte en heel hard briesend uit bed sprong. Dat mag u letterlijk nemen. Ik voelde me net een paard met een verkoudheid. Ofzoiets.

Doe mij morgen toch maar weer gewoon een glaasje fruitsap.

maandag 25 augustus 2008

Een kaartje van Sarah

Gisteren was ik aan het kranttekenen toen ik mijn instant-schetsboekje weer in het oog kreeg. Daar stonden nog enkele ontwerpen voor wenskaartjes in. Ik vind namelijk dat mensen veel te weinig de moeite nemen om eens een écht kaartje op de bus te doen. Ofwel zijn het van die lelijke, onpersoonlijke dingen. En het zou wel leuk zijn mocht daar verandering in komen. Dus heb ik me gisteren wat beziggehouden met zondags geklieder en wat kaartjes gemaakt.

Et voilà: you're looking at them right now. (klik voor groter)








zaterdag 23 augustus 2008

Graaf!


Via Sloddervossen dit filmpje gezien. Het is een dagboek/eindwerk van een student animatiefilm en ik vind het super en dit stukje gaat nog over Antwerpen ook. Ik weet wel niet of de lezers van boven de moerdijk dit gaan begrijpen. Vertaling op aanvraag ;)

Kijk zeker ook op papierenkop voor de rest van de filmpjes!

donderdag 21 augustus 2008

Stil hier he?

Dat komt omdat ik me bezig gehouden heb met shaken op Pukkelpop (van de funk bij Jamie Lidell en van het kippenvel bij Sigur Ros), een cursus InDesign en mezelf afvragen of ik nu een stuk van mijn haar zou knippen of niet.

Trouwens, ken je die vervelende stiltes tijdens de pauze op zo'n cursus? Zes wildvreemden, samen in een klein keukentje? Leuk moment. Je mede-cursist is plots zeer geboeid door die ene vloertegel. Of zit de hele pauze op de wc. Of komt gewoon niet van zijn cursusstoeltje af.

Nu beschik ik helaas over een ingebouwd is-everybody-happy-verantwoordelijkheidsgevoeletje. Ik hoor het u al denken. Oh help. Weer zo'n onnozele trees die aan een hysterisch tempo moppen zit te tappen. Of die iedereen dwingt met een bolletje wol naar mekaar te gooien om toch zeker àlle hobbies van iedereen te weten te komen. Of het type dat vooraan in de bus uit volle borst de laatste Frans Bauerhits zit mee te kelen.

Niets van dat alles. Ik ben meer het "En waar werk jij dan juist?"-type. Ik probeer de gaten tijdens de gesprekjes zo wat op gang te draaien. Of gewoon een gesprek te voeren in the first place. En dan vooral mijn hoofd een beetje schuinhouden om te bewijzen dat ik écht geïnteresseerd ben. Zo'n moederkloekje dat wil dat iedereen zich perfect op zijn gemak voelt.

En toen dat niet lukte, ben ik ook maar zwaar geïnteresseerd naar mijn broodje kipcurry beginnen staren.

woensdag 13 augustus 2008

Persepolis


Tja, wat doet een mens (ik dus) als het zo hard bliksemt dat je het licht niet meer hoeft aan te steken. Zo'n mens stuurt haar lief door de gietende regen naar de videotheek om een filmpje. En omdat dat mens een dikke geluksvogel is, brengt dat lief ook nog eens een fantastische film mee!

Persepolis. Naar de gelijknamige graphic novel (een boek dus - dat ik nog niet gelezen heb). Een prachtig maar droevig verhaal met heel veel humor. Zalig getekend. Bekijk hier de trailer op youtube.
Maar beter nog: vanavond naar de video.. ehm.. dvd.. ehm.. theek. Huren die handel. En zeker ook naar de making of kijken: al ooit iemand geluiden voor een film zien maken?

zondag 10 augustus 2008

Vinde gij mijn gat niet te dik in deze rok?

Hallelujah. Gisteren had ik weer zo'n dagje hoor. Vreselijk. Onverklaarbaar. En het was niet eens die tijd van de maand, moet u weten. Echt zo'n dag die je gewoon zou willen overslaan.

Ik (zit al heel de dag te zagen en te klagen): "Pfft in alles wat ik aandoe ben ik veel te dik! Ik ga wel gewoon zónder kleren naar dat feestje. Of ik ga gewoon niet. Pfft. Zucht. Zucht zucht zucht."
S. (probeert tevergeefs al zijn overtuigingskracht te gebruiken): "Maar nee, je ziet er super uit! Je bent toch helemaal niet te dik! Je ziet er echt geweldig uit!"

Ik (wil mezelf het liefst dramatisch huilend op bed werpen): "Ik heb helemaal geen kleren meer! Ofwel is het hopeloos uit de mode ofwel pas ik er niet meer in!"
S. (met de moed der wanhoop): "Dan gaan wij binnenkort nog eens uitgebreid shoppen, wat denk je daarvan?"
Ik (huiverend bij het vooruitzicht): "Maar ik hààt shoppen!"

Op de tram. We staan temidden van een hele resem gesluierde, oudere vrouwen. Een oud Vlaams mevrouwtje dat gaat afstappen tikt mij heel expliciet aan en zegt: "Ier is sebiet ploats zunne, godier mor zitten."
Ik jammer: "Ja, die denkt natuurlijk dat ik zwanger ben!" (wat, ter uwer informatie, dus niét het geval is). Met mijn hoofd tussen mijn schouders loop ik naast S. door de stad. Zuchtend, zuchtend.

Tot S. het lumineuze idee krijgt om mij in de Fnac los te laten op de boekenafdeling: "Wou jij niet nog wat boeken kopen?" vraagt hij opgelucht, mij alvast richting boekenafdeling duwend.
Kijk, dat heeft-ie dan echt geleerd in de loop van onze acht jaar samen. Op zo'n dagen: géén kleren proberen aan te smeren! Niet teveel spiegels passeren! Niet te lang in de stad blijven! Maar wel iéts kopen. Iets kopen helpt. Kopen maakt vrolijk. Dus met twee dikke turven onder mijn arm staat mijn hoofd al ietsje rechter en mijn gemoed al iets zonniger.

Als we weer thuiskomen verander ik nog drie keer van outfit, maar het liefst van al zou ik het feestje afzeggen en gewoon in een hoekje kruipen om er ergens volgende week weer uit te komen.

Maar whatdoyouknow: het feestje was heel gezellig en vandaag voel ik me alweer op-en-top. Ondanks de regen. Kan ik mijn boek tenminste eens onder handen nemen.

vrijdag 8 augustus 2008

I do like Fridays


En dan was het een zalige week met heerlijk zwemmen. En dan word je getrakteerd op heerlijke etentjes met geweldige oude vrienden. En dan drink je teveel sangria met een al even geweldige long lost friend. En dan stapelt de rommel zich op want je bent nooit thuis. Of dan is het te warm om die rommel op te ruimen.

En dan vind je dat je wel een Dille & Kamille-moment verdiend hebt. Want je hebt tenslotte toch maar weer mooi de donderdag gehaald. Verdorie, ik zou wel in die winkel kunnen wónen! En dan kom je dus met nog meer rommel naar huis. Een gezellig rood-wit-Italian style-tafellaken bijvoorbeeld. Of een degelijke houten snijplank (eindelijk!). En een receptenboekje voor tapenades.

En dan kijk je enorm uit naar die rustige vrijdagavond. En dan ga je natuurlijk lekkere courgettesoep en Jamie's summer tagliarini maken. En dan verheug je jezelf al op het moment dat alle rommel opgeruimd is en je je schort kan voorbinden en gewoon, lekker koken. Wijntje erbij. Nog een wijntje. En dan een heerlijk weerzien met mijn zetel en mijn dekentje. En nog een wijntje.

Ik kom eraan jongens. Ik kom eraan!

maandag 4 augustus 2008

Op algemeen mannelijk verzoek: de badpakkenspecial


Vandaag gaan we helemaal loos met de enige echte Sarah Zegt Hallo's Badpakkenspecial. Yes yes, vèry special! Als ik dan toch al een lelijk logo online heb gezet, kan een foute affiche er ook nog wel bij.
Toch een mooie manier om de Fantastische Feestmaand mee af te sluiten, vindt u ook niet?

(Volgende keer misschien toch eens een (paar) keer nadenken vooraleer je op een foto gaat staan, Sid ;p)

I don't like Mondays

Vooraleer u gaat denken dat de Fantastische Feestmaand hier al afgelopen is, think again. U heeft nog een badpakkenspecial van mij tegoed. Beloofd!

Maar ik wil eerst even mijn maandagochtendleed met u delen. Ik vind maandag echt de vreselijkste dag die ooit werd uitgevonden. Het enige wat ik op maandagochtend wil doen is een beetje slaperig rondschuifelen door het huis. Hier en daar een restant van het weekend oprapen. Een uurtje of twee suf voor me uitstaren (wacht eens even, dat doe ik eigenlijk al). Het besef dat het weekend nu écht voorbij is langzaam -héél langzaam- laten binnensijpelen. Een glas in de afwasmachine zetten. Ja, dat leest u goed: één glas. Dat moet wel volstaan voor een maandagochtend lijkt mij zo.

Ben ik blij dat ik vanaf september nog maar vier dagen per week ga werken. Het is dan wel op woensdag dat ik thuis blijf, maar het vooruitzicht aan mijn break in de week zal het maandagochtendleed ongetwijfeld verzachten.

Zo. En nu nog maar een tasje koffie. Of twee.

vrijdag 1 augustus 2008

Teveel eer


Goh! Ik wil niet opscheppen maar ik word hier met awards rond mijn oren geslagen (door Coolinary, Sprokkels en Olijfje meer bepaald). Bedankt! Echt teveel eer, maar echt bedankt.

Eerst wilde ik er niet echt aan meedoen omdat ik het logo eigenlijk een beetje speciaal vind. En ik zet nu eenmaal graag enkel dingen die ik echt mooi vind op mijn webstek (hoe verbloemend kan je zijn). Bij deze dus eerst en vooral een oproep om volgend jaar een ander logo te kiezen. Ik ken wel iemand die dat leuk vindt om te maken. Hehe.

En dan gaan we nu live over naar het Uitreiken der Awards. Eerst en vooral even zeggen dat in mijn linkenlijst staan eigenlijk op hetzelfde neerkomt als een award krijgen. En bovendien heb ik onlangs nog zo'n stukje gemaakt met inspirerende sites. Maar goed. Ik doe het met plezier nog een keertje over:

- Mme. Zsazsa
En niet alleen omdat ze mijn lief geweldig knap vindt (hij spreekt er nog over) maar omdat ze allemaal dingetjes maakt en bedenkt waar ik alleen maar jaloers op kan zijn. Ik wacht vol spanning op de eerste workshops.

- Nina in vorm
Die kleurtjes! Dat keramiek! Zou soms misschien een beetje too much zijn voor mijn eigen interieur maar ik word helemaal vrolijk van deze blog.

- Octavie
Al lang voor ze die superlieve, supermotiverende mega-reclamestunt voor mij uithaalde zou ze in dit lijstje hebben gestaan. Mooie woorden, hele grappige tekeningetjes. Een lust voor het oog.

- Olijfje of moet ik nu eigenlijk Susy zeggen?
Een beetje een gekke Hollandse die vrijwillig tien minuten met een nieuw tasje op YouTube heen en weer zit te lopen. Met schatjes van kinderen. En veel (zelf)relativering. En daar hou ik van.

- Zinloos
Zinloos, zinloos? Ik vind dit helemaal niet zinloos! Ik vind dit gewoon héél hard lachen. En mannen met humor, daar hou ik ook van. En het is ook handig om te laten zien aan mijn lief dat mannen met kinderen best wel cool kunnen zijn.

- Esther
Straffe madam. Eerlijk en mooi geschreven.

En ja, dat zijn er maar zes, ik heb het ook gezien, maar daar hou ik het bij. Laat de zevende award maar zijn voor iedereen die een weblog heeft maar er zelden iets op schrijft en daar het komende jaar verandering in brengt. Want ik zit me nondepietjes suf te klikken op mijn linkenlijst, verandert er maanden niets!
Als u uw uiterste best doet, wint ù volgend jaar misschien ook wel zo'n award. Zo eentje mét een leuk logootje. Ha!

Of nee, ik geef mijn laatste award aan Coolinary: lekkere recepten, kook(boeken)tips en er valt met de regelmaat van de klok iets te winnen. Ies naajs!

Hehe

Zo. Ik kan weer functioneren.

Groeten,
uw stilaan weer vorm krijgende Sarah