donderdag 31 januari 2008

Het ovalen jaar

Nu breekt mijn klomp. Dat zoiets kan bestaan. Ik had er nog nooit van gehoord. Ik kan me er zelfs niets bij voorstellen. Maar bij Zezunja (waar ik bij de weg binnenkort vijf zaterdagmiddagen een cursus columnschrijven bij ga volgen) kan je een stukje over synesthesie lezen. Het gaat over kleuren bij woorden en dingen denken. En ik snap er echt geen jota van.

Er ontsnapte me wel een hallelujahtje bij het lezen van de comment van het 'ovalen jaar'.
Dat zit dus zo: een jaar ziet er in mijn hoofd ovaal uit, grijzig, en de weekends hebben een andere kleur dan de weekdagen. Afhankelijk van de datum draait het ovalen jaar en er zit bij mij een soort van streepje aan het jaareinde. Als er iets te doen is op een bepaalde dag is dat gemarkeerd. Een soort van Outlook-agenda avant la lettre dus.

Als er iemand is die dit herkent en nu ook stiekem hallelujah zit te mompelen, dan wil ik daar wel eens een boompje over opzetten.

En verder wens ik u een kleurige dag. Op wat voor manier dan ook!

maandag 28 januari 2008

Mijn moussaka

Heel het internet afgezocht naar een recept voor moussaka met én petatjes én witte saus én tomatensaus. Uiteindelijk bij.. ehm.. Radio 2 gevonden. Tja, niemand is perfect.

Beetje aangepast naar mijn eigen smaak (ik doe nooit een eierdooier bij bechamelsaus) en de verkrijgbare dingen (de Marokkaanse slager had zijn maalmachine net gepoetst dus hij kon geen vers lamsgehakt meer malen - ter info: met ongekruid rundsgehakt gaat het ook!).
Van dit receptje hebben wij met twee gegeten en dan was er nog wat over om de volgende dag van te eten. Dan is het zelfs nog lekkerder!

Nodig
2 aubergines (ongeveer 500 g)
plantaardige olie
1 grote ajuin, gesnipperd
1 teentje knoflook, gesnipperd
500 g lamsgehakt
chilipoeder
kaneel
versgemalen zwarte peper
beetje zout
3 eetlepels tomatenpuree
500 g aardappelen
handjevol geraspte kaas

Voor de saus:
25 g boter
40 g bloem
4 dl melk
zout en versgemalen zwarte peper
muskaatnoot

Doen
Snijd de aubergines in schijfjes van een halve cm. Leg ze een 10-tal minuten op een keukenpapier en bestrooi ze met zout.
Verwarm een beetje olie in een grote koekepan en leg de pan vol met plakjes aubergine. Bak de resterende plakjes op dezelfde manier goudbruin en voeg -indien nodig- nog wat olie toe. Haal de aubergines uit de pan en hou even opzij.
Bak in dezelfde pan ui en knoflook goudbruin en roer daar het lamsgehakt doorheen. Laat dit bruin bakken en voeg dan chilipoeder, kaneel, peper, zout, tomatenpuree en een beetje water toe. Roer dit alles goed door elkaar. Als je meer saus wil, kan je nog wat water en/of tomatenpuree toevoegen.

Schil in tussentijd de aardappelen en snij ze in schijfjes van ongeveer 1 cm dik. Kook ze halfgaar.

Leg in een grote ovenschotel laagjes vlees en laagjes aubergines. Begin en eindig met een laagje vlees. Leg daarop tenslotte één laag aardappelschijfjes.

Maak nu de saus. Gewoon een dikke, niet al te lopende, bechamelsaus (witte saus).
Voor wie dat nog niet kan met zijn ogen toe: smelt de boter in een pan, voeg er de bloem aan toe en laat deze 1 tot 2 minuten, al roerend, zachtjes bakken. Neem de pan van het vuur en schenk er, onder voortdurend roeren, beetje bij beetje de melk bij. Zet de pan, als alle melk gebruikt is, weer op het vuur en breng de saus, al roerend, aan de kook. Zet het vuur lager, voeg er nootmuskaat, peper en zout naar smaak aan toe en laat de saus zachtjes doorkoken, tot ze dik wordt. Neem de pan van het vuur en laat de saus enigszins afkoelen.

Schenk de saus over de aardappelen in de stoofpot. Strooi er nog een handjevol geraspte kaas over.
Bak de moussaka in een warme tot zeer warme oven (190°C of gascijfer 3/4) gedurende 25 tot 30 minuten, tot de kaas goudbruin van kleur is.

Lekker!

woensdag 23 januari 2008

Gekraakt

En dan zit je daar in je bh en je niet-bijpassende onderbroek (mentale post-it: volgende keer geen kleedje maar een jeans aantrekken) bij de ostheopaat.

En dan moet je als op een paardje gaan zitten, handen op je schouders en dan hoor je je wervels knakken alsof iemand doodleuk zijn vingers even kraakt. Kr, kr, kr, krk.

En dan zit je de hele tijd je buik in te trekken. Volgende keer raak je geen chips meer aan. Echt!

En dan wordt je been in de meest rare posities gedraaid waardoor je alleen maar kan hopen dat je niet-bijpassende onderbroek alles wel netjes blijft bedekken.

En dan blijkt dat de pijn in je borstkas (waardoor je in het holst van de nacht al een of andere ernstige longaandoening begon te vrezen) gewoon van een wervel in je rug komt.

En dan vind je het plots toch wel een beetje raar, al dat fysieke contact.

maandag 21 januari 2008

Globaal muggenziften

Ik heb vanochtend een mug doodgeslagen.

Een mug! In januari!

vrijdag 18 januari 2008

Ochtendritueel

- 6x op de radio-snooze-(snoes)-knop drukken
- 2x denken dat ik vandaag écht op tijd ga opstaan
- 7x nog eens omdraaien
- 3x ergeren aan Peter Van De Veires Grote Ochtendshow
- 3x ergeren aan het gegiechel en de versprekingen van zijn bijzit
- 1x lachen met Peter Van De Veire
- 2x proberen mijn ogen open te doen
- 1x tegen S. aan kruipen
- 2x al eens een voet uit bed laten bungelen om te voelen of het gaat
- 4x denken "en nu zou ik er toch écht uit moeten"
- 1x opstaan
- 1x te lang douchen
- 1x te lang klaarmaken
- 1x groot glas Tropicana
- 2x Krisprolls met smeerkaas (dubbelroom van Maredsous-ik probéér het echt hoor, ontbijten)
- 1x koffiezetten voor S.
- 1x de rolluiken opendoen en de buren gillend zien wegrennen bij het aanzicht van mijn fluogroene badjas en piekhaar
- 3x veranderen van outfit
- 10x S. dag-kussen
- 1x fluks op de fiets

En dan een verse, dikke, dode rat zien liggen in een plasje van zijn eigen bloed. De Krisprolls kwamen er bijna weer uit.

Mensen, ik ben blij dat het bijna weekend is!

dinsdag 15 januari 2008

Meet the family

Een tijdje geleden schreef ik al eens over mijn plan voor het bib-project. De bedoeling was om de verschillende emoties die 'lezen' naar boven kunnen brengen weer te geven. Maar sindsdien had ik niets meer aan het projectje gedaan.
Tot ik gisteren te weten kwam dat de tussentijdse jury volgende week al doorgaat! Niet dat het zo'n stress is als op de "echte" academie, maar toch: deadlines zijn deadlines.

En dan komt Sarah in actie, want wat Sarah nodig heeft zijn deadlines. Lekkere, strakke, korte, parelzweet-op-je-bovenlip-, uitgedroogde-lenzen-van-het-staren-naar-het-computerscherm-deadlines.

En deadlines werken:
Meet the family!


klik op beeld voor groter


Nu ook verkrijgbaar: exclusief ikbib!inpakpapier, om je favoriete boek in te pakken en cadeau te geven.


klik op beeld voor groter


Nu nog de rest van het pakketje.
Aanmoedigingen linksonder deponeren. Met dank.

zaterdag 12 januari 2008

Ik heb getwijfeld over België

Esther van het -overigens zeer amusante- Niet Lief Collectief postte onlangs een verzoekje op haar blog. Iedereen die dat wilde mocht haar een opdracht geven.

En als het op delegeren en anderen het werk laten doen aankomt, weet ik wat te doen: ik vroeg haar om een stukje over Vlamingen. Klikt u dus snel eventjes hier en bekijk België eens door Echte Nederlandsche Ooghen.

En post er gelijk ook maar een goeie, platte Belgen/Hollander- mop. Vooruit, voor één keertje mag het!

donderdag 10 januari 2008

Bedankt, lieve Canvas

Mijn lezersbrief * in de Humo vorig jaar heeft eindelijk vruchten afgeworpen! Of wat dacht u hiervan. Vanavond, 20u40: Little Britain. Maandag, 20u40: het Peulengaleis. Dinsdag, 20u40: Extras.

Als u me nu nog éven wilt excuseren. Ik moet namelijk snel een nieuwe lezersbrief naar Humo schrijven ter attentie van de heer of mevrouw Canvas-programmator.
Want mijn favoriete shows op maandag of donderdag uitzenden, sorry, maar dat kan écht niet hoor: dan heb ik avondles. Pipo's!

* Deze lezersbrief was een aanklacht tegen het feit dat de leuke, grappige programma's op Canvas altijd pas omstreeks middernacht werden uitgezonden - ik vroeg me toen af of echt àlle Canvaskijkers óf werkloos óf nachtbrakers waren. Niet dus, hoera!

woensdag 9 januari 2008

Sarah slaat de slag van haar leven

Ik was me al weken suf aan het zoeken naar een nieuwe lading van het fotopapier (10x15) waar je op de voorkant een foto kan printen en op de achterkant ook nog iets. Blijkbaar is dat niet overal te krijgen, en op het duurdere fotopapier (5 euro voor 20 stuks) kan je niet op de achterkant printen. Anyway. Dus ik weer naar mijn oude vertrouwde Blokker want daar verkopen ze dat in pakjes van 50 stuks voor maar 1.79 euro. Per pakje!

Of toch niet want ik heb daarstraks de hele voorraad opgekocht, hehe.

Better safe than sorry! Ja, zeg, stel je voor dat ze uit de handel worden genomen. Dat iemand in de hoogste Blokker-regionen het in zijn hoofd zou halen om net dat papier uit de handel te nemen.

Tja en toen de caissière de prijs voor me scande en er '1.79' op het scherm floepte, en dat ik toen op standje-hamsteren floepte en alles uit het rek in één keer heb meegesleept, dat hoeft u toch niet per se te weten he? En het gezicht van de caissière, die me vol medelijden en hoofdschuddend nakeek en dacht “och guttegut arm kind”. Dat hoef ik toch allemaal niet te vertellen? Neuh. Dat hoeft toch niet he?

maandag 7 januari 2008

Verplicht voer, triest voer


Heeft u er de laatste tijd nog wel eens bij stilgestaan hoe wonderlijk het is dat u zomaar naar uw werk bent kunnen gaan zonder bang te zijn om beschoten of neergeknuppeld te worden?
Dat het water gewoon, zoals elke dag, uit het kraantje stroomde zonder dat u daarvoor tien kilometer, drie rebellen en een leeuw hoefde te trotseren?
Dat niemand het u kwalijk neemt dat u Vlaams bent, of toch niet in die mate dat u de strot wordt overgesneden?
En dat er iemand is om voor u te zorgen als u -ocharme- uw enkel heeft verstuikt?
Had u er nog wel eens aan gedacht dat het voor sommige mensen op deze wereld helemaal niet evident is om op elk moment van de dag te weten waar vrienden en familie zich bevinden? Mensen wiens kleine kindjes moederziel alleen, zonder mama en papa, in een volgepropt vluchtelingenkamp zijn beland met niets meer dan vodden rond hun lijf? En dat zij dan nog diegenen zijn die geluk hebben?
Vindt u het gek dat de weg naar uw werk niet bezaaid ligt met lijken?

Als u op al deze vragen met nee kan antwoorden, heeft u zaterdag zeker niet naar Hotel Rwanda gekeken. Het zou verplicht voer moeten zijn. Maar het is wel triest voer.

donderdag 3 januari 2008

Goede voornemens. Of ook niet.

Pft, goede voornemens. Loze beloften, belofte maakt schuld, yadieyadieyadie.
Maar omdat er nu eenmaal alweer een nieuw jaar begonnen is (waarvoor proficiat!), zal ik toch even iets neerpennen. Ik zal het mijn “Goede Plannen” noemen, vindt u dat een goed plan?

Goed plan nummer 1:
Tijdens onze zware, spetterende, extravagante oudejaarsnacht ( o yeah: Lief Met Longontsteking en ik, samen in de zetel in slaap gevallen, en net op tijd wakker om middernacht, rock ’n roll!) hebben S. en ik besloten dat 2008 het Jaar van de Reizen wordt. Na het Jaar van de Keuken mocht dat wel weer eens, dachten wij zo.
Grote reisjes, kleine reisjes, vriendenreisjes, gratis reisjes, iets duurdere reisjes, lange reisjes, korte reisjes, eendagsreisjes, warme reisjes, Aziatische reisjes, Europese reisjes, stadsreisjes, plattelandsreisjes, autoreisjes, vliegtuigreisjes, weekendreisjes, zotte reisjes, verrassingsreisjes: wij staan voor alles open dit jaar.
Dus u gaat op weekend? Wij gaan mee!

Goed plan nummer 2:
Mij minder druk maken in dingen waarin ik me achteraf bekeken helemaal niet druk in hoéfde te maken. Wie hier van nature goed in is, mag het mij altijd eens voordoen.

Goed plan nummer 3:
Zelf een poef maken.
Tot deze conclusie ben ik gekomen sinds ik a) een Lief met Longontsteking heb en b) vanaf vorige zondag tot en met gisterenavond onafgebroken niet meer in de “goeie” zetel kon gaan hangen. Ik moest mezelf namelijk al die tijd in de eenzit murwen vanwege a) het chronische slaapgedrag van S. en b) mijn vieze vuile keuken-verf-kleren.
Ik vind persoonlijk dat zetels dienen om in te liggen. En ik vind ook dat je in onze eenzit niet kan liggen, tenzij heel oncomfortabel. Dus ik wil een poef om mijn benen op te leggen. Zo kan ik -de volgende keer dat ik niet in de grote zetel mag- toch nog een soort van liggen. Een mens kan maar beter voorbereid zijn in het leven, nietwaar!
En aangezien de poefs (poefen?) die ik in de winkels vind ofwel véél te lelijk ofwel véél te duur zijn ga ik er zelf een maken.
Wens me al maar veel succes.

PS: Trouwens, het woord poef wordt plots heel raar als je er maar lang genoeg naar kijkt. Zoals ik net, toen ik –tevergeefs- een handleiding poefmaken probeerde te googlen.

PS: Dat geldt eigenlijk ook voor het woord reisjes hierboven.

Goed plan nummer 4:
Meer fruit eten.

Goed plan nummer 5:
Alle koeien bij hun horens pakken!

dinsdag 1 januari 2008

happy 2008


Benieuwd naar wat wij je wensen voor dit kakelverse jaar?
Klik op de foto! (of voor sommigen: kijk binnenkort in je brievenbus)