Lekkere Vrijdag #2 of De Dag Waarop Ik Geen Venkelmaagd Meer Was

Anijs en ik: geen goede combinatie. Vroeger lustte ik alleen maar de anijs uit de begijnenbollen van het o zo schone begijnhof in Diest. Sindsdien ging het helemaal bergaf met de liefde tussen de anijssmaak en mij. Jammer genoeg, want er lijkt mij niks gezelligers dan in Frankrijk met een pastis in de ene hand en een petanquebal in de andere een zonneslag opdoen. Dat kan ook met een glas wijn, natuurlijk, maar dat heeft toch net iets minder charme.

Nu smaakt venkel helaas ook naar anijs, dus sloeg ik recepten met venkel altijd vakkundig over. Tot gisteren.

Want tijdens onze tweede Lekkere Vrijdag moesten we noodgedwongen al meteen voor een afgeslankte editie kiezen. Het familiebad werd vervangen door een familiale doktersafspraak, de chique hapjes werden snelle toastjes met (toch nog zelfgemaakte) eiersla en mijn fancy food werd ingewisseld voor een pittige vitaminenbom: een vegetarisch stoofpotje. Mét venkel. En ik vond het zowaar superlekker! (Maar dat kwam misschien omdat de venkel blijkbaar helemaal niet meer naar anijs smaakt als je dat kookt?)

En uw neus gaat trouwens zo lekker lopen van die sambal. Gezellig. En ook héél romantisch. Maar wel lekker.