zondag 24 oktober 2010
1 klef liefdeslied, 1 drummende zangeres en 1 technisch onderlegde vriend
Toen Sven en ik pas samen waren, zagen we elkaar meestal terug op zondagavond - oh, de horror van twee volle dagen zonder hem te zijn, smachtend en starend naar zijn pasfotootje. Op een bepaalde zondagavond bleek dat we heel het weekend met hetzelfde liedje in ons hoofd gezeten hadden! Bleek ook dat het om een supermelig liedje ging. Maar geef toe, wel zalig schoon, he?
Toen bestond er nog geen joetjoeb en moest ik nog beroep doen op een technisch meer onderlegde studievriend om het liedje op te sporen. Wanneer hij het liedje eindelijk gevonden had, liet hij het volle bak door een in het open raam geplaceerde versterker schallen, middenin een van de drukste studentenstraten van Antwerpen.
En ik? Ik dacht dat ik ter plekke ging smelten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Oh God! Dat was het liedje dat mijn lief ook altijd zong, zo'n 15 jaar geleden. Dat zijn nog eens herinneringen.
En ook very charming van uw Lief.
Klef, maar toch mooi. Misschien ook wel omdat ik, als ik de Carpenters hoor, altijd moet denken aan de tragische geschiedenis van Karen Carpenter.
Ah, maar dat was niet mijn lief, hoor, die dat door de boxen liet schallen, dat was die studievriend! Maar desalniettemin was het toch een echt kippenvelmoment!
En wat is dan de geschiedenis van die Karen? Ken ik helemaal niet? :s
hahaaaa zalig liedje! Leve de klassiekers! Wordt dat dan de openingsdans ;-)
x
Maar hoe schoon Sarah, ik word daar heel melig van!
En dat is niet goed, zo ver van mijn eigen lief. :(
Karen van de Carpenters is volgens mij gestorven ten gevolge van anorexia??? En als je het helemaal wil weten er bestaat een film over haar leven (helemaal melig:) )
Groetjes,
Lies.
ik ben wel te vinden voor melig. zo schoon!
wiki weet waarschijnlijk ook alles over Karen C. ...
ik herinner me dat nog alsof het gisteren was!!!!
snif
en mijn kot bestaat trouwens ook al niet meer!
Een reactie posten