1.
Ik red me wel, zo zonder lief! Echt. Ok. Het eerste weekend had ik meer weg van een drama queen. Maar sindsdien lukt het wel. Ik zorg dat ik me zelf ook amuseer, en dat werkt!
2.
Het voelt goed om te weten dat ik mijn lief niet nodig heb. Dat klinkt misschien cru, maar het voelt goed om niet volledig afhankelijk te zijn van iemand anders voor mijn eigen geluk. Ik weet nu dat ik ook gelukkig kan zijn zonder hem, maar -voor u in paniek schiet- ik vind alles nog altijd wel honderd triljoen keer leuker mét hem!
3.
Het huis ziet er tot nog toe niet uit als een spookhuis vol spinnenwebben. Ik heb mezelf bovendien regelmatig netjes gewassen en elke dag een propere onderbroek aangedaan. Gisteren heb ik zelfs én de vuilzak buitengezet én een machine was gedraaid. Twee dingen die ik normaal nooit zelf doe. Verslonzing is tot nader order dus -gelukkig!- niet aan de orde.
4.
Ik kook. Ik kook! Ook voor mezelf dus - tegen al mijn verwachtingen in. Blijkt dat pizza en pita me toch sneller de oren uitkomen dan ik dacht.
5.
Gelukkig hoef ik niet zo vaak te koken, met dank aan al mijn lieve buren en vrienden voor de diner-invitaties! Koken voor één, ik snap dat sommige mensen daar de moeite niet voor doen. Je gaat er wel economischer van denken en leven: koken voor twee, drie dagen, koken en heel veel invriezen, koken met restjes... De combinaties zijn soms van bedenkelijk allooi, maar ik krijg wel genoeg groenten binnen.
6.
Ik krijg vlinders in mijn buik als ik iets hoor van mijn lief. Dan loop ik weer even op wolkjes. Ja, afstand en verlangen maken de liefde inderdààd alleen maar groter!
7.
Nog niet één geprepareerd 'bakje' eten heb ik gekocht. Niet één! Zo van die Bistro René-dingen, of wat was dat ook alweer. Terwijl ik dacht dat ik op niets anders ging overleven.
8.
Met Tante Angina op bezoek ben ik drie dagen lang amper buiten geweest en ben ik meestal alleen met mezelf thuis gebleven. Ook dat ging verbazend goed. Ik kan goed alleen zijn, blijkbaar. Wel met dank aan de levenslijn genaamd 'internet' natuurlijk.
9.
Ik koop massaal veel boekskes. Die lees ik dan tijdens het eten. De krant lees ik bij het ontbijt. En dan lach ik soms hardop. Of ik zeg luidop dat iets wel gek of interessant is ofzo. Ja. Dan voel ik me een beetje stom. Maarja.
10.
Ik ben niet bang. 's Nachts. Alleen. In een groot huis van meer dan honderd jaar oud. Maar ik draai de deur toch wel even dubbel op slot.
11.
De aftelkalender doet zijn werk: nog maar negen dagen te gaan! En ik hou me -wonder boven wonder!- strak aan mijn Svendieet: ik hou me echt in tot 's ochtends om het vakje van de vorige dag in te kleuren.
12.
Ik leef van dvd tot dvd. Omdat we geen kabel-tv meer hebben is urenlang op de bank hangen geen optie meer. Op café gaan is ook niet aan de orde met Tante Angina op bezoek. Dus: elke avond een dvd'tje (waarvan ik denk dat mijn lief hem niet per sé wilt zien).
Gisterenavond zag ik 'Up'. Héél erg schattig. Ik kreeg wel hoogtevrees van al dat zweven en vliegen. En ik moest er ook een heel klein beetje van huilen. Want het gaat over een lief, bejaard koppeltje. En dan blijft die man alleen achter. Die dan met zijn huis gaat zweven aan ballonnen. En laat ik nu net gek zijn op ballonnen. En op schattige oude mensen.
13.
Elke dag krijg ik een smsje van mijn lief. Dat is leuk!
Ongeveer twee keer per week komt hij online. Dat is nog leuker!
Gisteren hoorden we elkaar voor de tweede keer - nu langs een krakerige, slechte Skypeverbinding. Dat is het moeilijkste: hem horen. Of een foto van hem zien. Van mijn gebruind, vermagerd, gelukkig uitziend lief. Dan besef ik pas dat ik hem stiekem, eigenlijk toch wel heel hard mis.
14.
Hoe dichter we bij 6 maart komen, hoe ongeduldiger ik word.
11 opmerkingen:
Mooooi hè, die film Up! Vriend was er dan minder weg van, dus misschien goed dat je hem zonder mannelijke wederhelft gezien hebt. Nog maar 9 dagen, dat is voorbij, voor je het weet!
Oh, ik moet er bijna van huilen...
Vermagerd! Vond ik inderdaad ook! Maar ik zou eens een voorbeeld moeten nemen aan je kook-, was- en kuiskunsten. Bij mij komt er niet veel van in huis, zo in mijn eentje ;-) Goed bezig meid!!
howhow, dat superlief van jou doet de was of wat? En ik die dacht dat ik een Nieuwe Man in huis had...
Octavie: maar jij bent dan ook een wandelende schommelende hormonenspiegel, zo enkele maanden na je bevalling he ;-)
Nele: jep! Maar ik strijk meestal wel..
Wauw. Je ontpopt je tot een heuse zelfstandig vrouw zo.
Lief schrikt zich straks een hoedje als ie thuiskomt en kennismaakt met de nieuwe jij... :)
euhm, van die proper onderbroek weet ik toch zo niet, ik rook toch iets vreemd toen ik 'your doorstep' passeerde ;p
ma zo schoon seg, de liefde! :)
Mijn postuurkes zijn al vastgelijmd.
x
Amai, moet toegeven dat ik het toch maar raar blijf vinden om dit allemaal te lezen. Had je nu echt gedacht dat je dat allemaal niet zou kunnen? Denk dat ik er gewoon keihard in ben geworden, met mijn 1.5 jaar lange-afstandsrelatie. Toegegeven, nu we samenwonen is het wel veel moeilijker als hij ff weg is... Allez, geniet ervan als hij terug is! Vooral van heel het "voorbereidingsproces", die kriebeltjes als je hem gaat halen, het sprongetje van je hart als je hem dan ziet en dan alles erna !!! (Mooiste beloning van het gescheiden zijn :)
Ik ken het gevoel helemaal! Mijn lief is voor zijn werk geregeld 2 of 3 weken weg. Op zich niet zo lang, maar sinds november vorig jaar is hij eigenlijk al meer weggeweest dan thuis. Verlangen maakt jeband alleen maar sterker!
Ik moest ook een beetje huilen bij Up :-)
Een reactie posten