De oplettende lezer ziet links onderaan dat ik eindelijk nog eens de tijd (en goesting) heb gevonden om mijn linkenlijstje te updaten. Lang niet alle blogs die ik ken staan erin, maar een mens moet ergens een lijn trekken, nietwaar? En tot de tijd dat 'bloglezer' een voltijdse, betaalde functie wordt, moet ik in mijn leven natuurlijk ook nog andere dingen doen dan het leven van andere mensen volgen.
Maar joenges, soms krijg ik bij het lezen van al die mooie, originele, creatieve blogs een instant neiging om er zelf gewoon de brui aan te geven. Soms lijkt het wel of alles al gezegd is. Of de mooiste garderobes allemaal al genaaid zijn (en dan meestal nog door autodidacten ook). Of niets dat ik kan schrijven al niet tien keer ergens anders is geschreven. Dan denk ik: ja. Ja. Wat kan ik dààr eigenlijk nog aan toevoegen? Een mens zou van minder geïntimideerd geraken!
En dan vraag ik me na bijna zes jaar bloggen af: hoe lang zal dit nog doorgaan? Zou er ooit een einde aan komen? Zou er iets anders voor in de plaats komen? Of zal ik mezelf later in het bejaardentehuis nog steeds een paar keer per week terugtrekken op mijn kamertje om er mijn gedachten telepatisch transfermatisch om te zetten in getypte online tekst? (ah ja, tegen die tijd zal een toetsenbord wel niet meer bestaan, zeker)?
Allez, ja. Dat zit ik mezelf soms af te vragen.
14 opmerkingen:
Idd, alles is al ooit eens gemaakt, geschreven...Maar ik schrijf er maar gewoon op los, om idd, mijn gedachten eens te ordenen. Het doet me goed, en ik vind het een verrijking,dat bloggen, dus wat moet een mens nog meer hebben he! En chapeau, al 6 jaar, proficiat!!
Niemand beter om die vraag aan te stellen dan uw wederhelft...
maar als iedereen er mee ophoudt, dan kan ik niet meer lezen, en dan ga ik dus nog meer naaien, en waarom, oh waarom, want aan wie kan ik het dan nog tonen...
Ik raak ook vaak geïntimideerd door andere blogs/bloggers, maar dan denk ik: Ze bedoelen dat zo niet, dus waarom zou ik dat zo opnemen? Gewoon jezelf blijven en je eigen ding doen. Uiteindelijk blog je voor niemand anders dan voor jezelf en als dat iemand anders niet aanstaat, tant pis. :-)
Haha ja, allemaal waar natuurlijk. Ik doe het allemaal nog met veel plezier hoor, don't get me wrong, 't is eigenlijk gewoon een verslaving maar soms denk ik van 'ah da's iets tofs!' en direct daarna: 'ah nee, want die of die heeft dat al lang gedaan'.
Komt wel goed ;-)
6 jaar, amai, echt nen ancien.
Doe nog maar even verder, ik passeer toch graag
ik snap de titel niet... :-)
En dat heb ik nu dikwijls als ik jouw stukjes lees. Dat ik denk: oei, ik moet zelf ook nog eens wat leuks schrijven. En dat ik met 'wat leuks' de lat op jouw hoogte leg.
Die linklijst ga ik later nog wel even inspecteren. Voor nu: stoppen heeft geen zin, want dan kom je twee dagen later ineens weer een briljant stukje tegen.
Vergeet niet dat jij een blogger van het eerste uur bent! Jij bent vele bloggers tot voorbeeld *diepe buiging* met je creativiteit in woord en beeld.bladiebladiebla, je snapt het wel. Mij inspireer je in ieder geval geregeld, chapeau!
doe maar gewoon verder... niet te veel nadenken! en ik ben het helemaal eens met knofje maar dat heb ik je wel al vaker gezegd hé...
ik ben meer een blog'kijker', want ik hou van beeld. Maar bij jouw blog ben ik blijven steken, omdat het zo fijn lezen is! Ga gewoon lekker door zo!
Zelfs in China vinden ze u blijkbaar ontzetten heersen... go!
Maar Sarah toch! Ik kom hier ongelofelijk graag lezen. Je schrijft zo eerlijk, en echt,... Maar ik denk dat elke blogger zo wel eens denkt. Ik denk dat ook vaak. Voor ik iets wil posten, denk ik bijna altijd: goh, zou ik dat er nu wel opzetten? Wie zit hier nu op te wachten? Maar dan denk ik daarna: Foert, wie het niet wil lezen, klikt maar weer weg.
Ik hoop dat je toch nog een tijdje blijft doorgaan hoor!
Een reactie posten