Au très bon lit!

Toerist spelen in eigen stad , dat bevalt ons wel. Dus deden we dat gisteren gewoon lekker opnieuw! We logeerden bij Au Bon Lit. Echt een aanrader! De middag begon met een rondleiding op tram 8: supertof concept! Ook al weten we al veel over 'ons' Antwerpen, toch hebben we nog wat nieuwe dingen geleerd.

1) Ik had er nog nooit op gezeten, wegens niet in mijn buurt, maar tram 8 doet eigenlijk echt een prachtige route aan. Je ziet er een paar van de belangrijkste plekken van de stad mee. Met een koekjes- en snoepjes uitdelende gids wordt het natuurlijk nog leuker - en lekkerder!

2) De gevels van de mooiste straat van Antwerpen (Cogels-Osylei in Berchem-Zurenborg) vertellen prachtige verhalen. Alleen heb ik het natuurlijk weer niet allemaal onthouden. O ja en we weten nu ook waar Guy Mortier exact woont in die prachtige straat. Ghèghe. (niet het huis op deze foto hoor)

3) Ik wist dat 'Arabierkes' (de snoepkes, mensen) in Antwerpen gemaakt werden, nu weet ik ook exact waar de fabriek van dit streekproduct ligt: gewoon in Berchem, vlakbij (het rookvrije!) Café Stanny. Een plek waar Tim Vanhamel ook weleens uithangt, als ik De Morgen mag geloven. And I love it too!

3) De Antwerpse Handjes zijn uitgevonden door een Nederlander! Een zekere mijnheer Hakker (what's in a name).

4) Een roggeverdommeke, de specialiteit van Bakkerij Goossens, werd vroeger speciaal voor de arme mensen gemaakt. Het was voor de 'verdoemden' (armen) bedoeld, en bevatte veel rozijnen en granen zodat het je maag goed vulde. Geen wonder dat mensen er nog altijd tot buiten voor aanschuiven.

5) Wat nu de Wilde Zee is (de straten rond de Lombardenvest), daar was vroeger echt water, dat net op die plek nogal wild stroomde. Vandaar.

6) De gemberthee van Lombardia is pikant, maar écht superlekker. En de patron is even flashy als zijn interieur. En de zanger van Sigur Ros is daar twee weken geleden gewoon komen eten. Hallo!

En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar het is leuker om die toer gewoon eens zelf te doen!

Dan door de miezerregen naar huis en even uitpuffen op 'de kamer'. Jongens, wat een kamer hadden wij daar, seg! Design meubeltjes, maar niet zo museumachtig dat je er niet in durfde te gaan zitten. Prachtige badkamer met douche-voor-twee. Kitchenette met drankjes à volonté. Chocolaatje op het nachtkastje. Knabbeltje bij het aperitief. Ik kreeg er spontaan Eddy Wally-neigingen van en blééf maar prevelen 'waaw... geweldig...'.

Sofie, de superlieve gastvrouw van Au Bon Lit kwam een babbeltje slaan en bood zelfs aan ons 's avonds weg te brengen met de auto! Maar dat was helemaal niet nodig: achter het hoekje reden tram 11 en 8 ons supervlot naar het centrum. Ik mocht gelukkig wel haar paraplu lenen, want dat heb je wel met citytrips in eigen stad natuurlijk: het weer is óók hetzelfde...

Maar het al-ler-zaligste was het enorme bed dat ons 's avonds stond op te wachten. En alsof het nog niet genoeg was, volgde daarop een heerlijke ochtend. Zo eentje waarop je gewekt wordt door fluitende vogeltjes (echt waar!). Zo eentje met een zalige regendouche, een fluffy badjas, een lekker uitgebreid ontbijt (mét crunchy speculaaspasta en zelfgemaakte confituur, hmmm) - opgediend door het schattige dochtertje des huizes. De maxi-gastvrouw vroeg: 'en hoe wil je je eitjes vanochtend?'. De mini-gastvrouw deelde apetrots mee: 'Ik kan heel goed springtouwen.' Hihi.

Heerlijk adresje, echt waar. En we kregen nog een zakje 'handjes' (koekjes) mee naar huis ook. Als je ooit eens niet weet waar naartoe, of er is iemand die dringend verwend moet worden: één adres. Believe me!