Hardnekkige misverstanden

Ok, het verkeersbord hierboven is een beetje klungelig getekend, maar ik vond het echte niet. Het is zo'n bordje dat je langs de autosnelweg ziet en het duidt aan dat er over enkele meters een plaatsje is waar je bij autopech onder je motorkap kan kijken.

Ik dacht (tot voor kort, eerlijk is eerlijk) dat het bord aanduidde dat er over enkele meters een plaats was waar je iets uit je koffer kon halen. Niet echt logisch nagedacht van mij, ik weet het, maar ik had er eigenlijk gewoon nog nooit bij stilgestaan.
Mijn vreemde hersenkronkel kwam aan het licht toen S. en ik van Amsterdam terug naar huis reden en we hadden iets nodig uit de koffer. "Stop dan toch gewoon even op zo'n plaatsje, lieverd." zei ik zonder argwaan. Tot ik de grote ogen en enorme grijns van S. zag...

Zo zijn er nog wel misverstanden die mijn leven in de loop der jaren doorkruist hebben. Wat denk je hiervan: vroeger, toen ik nog maar net een rekening bij de bank geopend had, dacht ik dat die Meneer Van De Bank het geld echt in een mapje of schuifje met mijn naam op stak, en dat het daar zou blijven zitten tot het einde der tijden, of tot ik er weer eens om zou komen vragen.

Maar vooraleer je medelijden krijgt met S. omwille van het arme schaapke dat zijn lief is, geef ik je nog even mee wat S. vroeger dacht, namelijk dat "Petto" een echte, geografische plaats was. Want er was nog een verrassing in Petto, iemand had nog een cadeau in Petto, er waren nog héél veel dingen in Petto.

Het zou volgens mij wel een leuke plaats zijn om te wonen, Petto. Waarschijnlijk kan je er langs de autosnelweg ook nog heel veel dingen uit je koffer halen die je met je allereigenste spaargeld gekocht hebt.

Geldschieter gezocht

Dit prachtige, gezellige hotelletje met 13 kamers in de buurt van Belem, Brasil staat te koop.

Zie je jezelf er al rondlopen? Ik wel! Kan je jezelf al voorstellen hoe je het water van de Amazone hoort kabbelen en klotsen terwijl je in je hangmat ligt? Ik wel!! Zie je het al voor je, je vrienden en familie ontvangen op dit prachtige eilandje van rust? Ik wel!!!

Het moét natuurlijk geen hotel blijven, er zijn andere mogelijkheden genoeg! Wat denk je van een commune, een kunstenaarskolonie of een aparte stadstaat?

Geld teveel? Zin in avontuur? Honger naar een ander leven?
Klik als de bliksem hier en laat ons snel samen dat contract ondertekenen!

Kapperloos

Na jaren vol traumatische kapperbezoeken, poedelkapsels, blètend thuiskomen en direct mijn haar zelf terug wassen, had ik eindelijk een fantastische kapperszaak gevonden. Hier liep het niet vol marina’s die je haar per sé in een “coupe madame” wilden föhnen, maar hier stond leuke muziek op en zaten de kappers en kapsters op dezelfde golflengte als mij. Vooral de Tsjechische homo staat in mijn geheugen gegrift (“Oh, I LOVE your curls! Your hair is wonderful… I love it!” fluisterde hij tijdens het knippen in mijn oor”).
Totdat de baas het hoogstnodig vond om zichzelf te gaan zoeken. Volgens mij heeft hij nog altijd niets gevonden want ik heb hem al twee jaar niet meer gezien.

Sindsdien loopt het fout. Goed fout. Personeel haakt af, vaste kapsters verdwijnen plots, en van het nieuwe personeel hoor je niets dan klachten van onderbetaling en onmogelijke werkuren.
Gevolg: slecht personeel waarvan je niet wil dat het aan je haar zit, wordt aangenomen. Laat me dit even staven met een voorbeeld.

Vorige vrijdag had ik (weer) een nieuwe kapster voor mijn neus. Ze zuchtte al toen ik binnenkwam, want ze zat net gezellig een boekske te lezen.
“Zijt ge hier al ‘ns geweest?”
“- Wablieft?”
(zucht) “Of ge hier al ‘ns geweest zijt!” (boze blik)
“- Euh, ja, ik kom hier al een paar jaar?”

“Kan mijn stoel een beetje lager?”
(bliksem in de ogen) “- Ja, dat is wel niet zo plezant voor mij om te werken he!”

“Kan je opletten dat je bij het verven mijn voorhoofd niet meeverft? Die verf blijft er vaak instaan.”
“- Seg, dat is wel niet den eerste keer dat ik haar verf he. Gij doet precies of ik ben dom!”

Natuurlijk wou ik haar net fantastisch van repliek dienen en met een stralend aura, met mijn kin in de lucht naar buiten schrijden, om iedereen vol adoratie en applaudisserend het nakijken te geven. Maar helaas: ze had net een kwak haarverf op mijn voorhoofd gedropt dus buitenlopen was geen optie meer.

Dan maar in mezelf de beste oneliners ingestudeerd, om het haar later eens goed te zeggen, terwijl ik deed alsof ik een boekje aan het lezen was. Ik was natuurlijk wel zo slim om niet onmiddellijk met de grootste scheldwoorden te komen aandraven, stel je voor dat ze dan revanche zou nemen tijdens het knippen. Nee, ik wachtte het gepaste moment af. Dat doen vrouwen namelijk die niet op hun mond gevallen zijn en die altijd voor iedereen een fantastische verwensing klaar hebben.

Gelukkig knipte ze mijn haar wel goed. En plots draaide haar humeur 180 graden. Paniek, paniek, ik had geen aanleiding meer om haar eens goed haar vet te geven. Dan maar bij het afrekenen beleefd maar duidelijk tegen de bazin gezegd dat de kapster wel eens wat vriendelijker mocht zijn. (“Jaja, natuurlijk, onze excuses daarvoor, onze excuses.”)

Weet er iemand nog een kapper voor mij?

Te koop:prachtige deur-en-ramen met glas-in-lood!

Waar een mens zich al niet mee bezighoudt tijdens de missie om tegen donderdagochtend van een hardnekkige virale infectie verlost te zijn. Buiten slapen, thee-met-citroen drinken, slapen, neus snuiten, BBC-interieurprogrammaatjes kijken en nog meer slapen is dat niet veel.
Ik heb mezelf welgeteld één opdracht gegeven tijdens mijn ziekte-driedaagse: onze glas-in-lood-deur klaarstomen voor de online-verkoop.

Maarreuh.. hoe zit dat ook weer met E-Bay? Moet je daar plaatsingskosten voor betalen? En was dat niet gratis op Kapaza? Of zet je dat beter op Hebbes? En kan je er een minimumprijs op plakken?
Vergelijkbare deuren op het internet gaan van 150 tot 500 euro. Vrààgprijs. Want geen kat die erop biedt helaas. En om deze deur nu weg te doen voor 10 euro, daarvoor vind ik ze toch een ietsiepietsie te mooi.

Dus, beste lezers, waarom kopen jùllie onze deuren dan niet? Zijn we gelijk van dat hele online-veilingen-gedoe af. En dan weten we tenminste dat de deuren goed terecht komen, naar een gezellige, liefdevolle thuis. Let the bidding begin!

Wat zeg je? Geen deuren nodig? Dat we die oude rommel in ons g*t moeten steken? Echt?

Wel, eh, veilingtips zijn ook altijd welkom.

Een straffe madam

Gerda Dendooven is een toffe!
Gisteren een lezing (ik snap trouwens niet waarom ze het lezing noemen , waarom niet gewoon "vertelling"?) van haar gevolgd in de tofste bib van 't stad (Permeke). Over het ontstaan van soepkinders, het net niét wegmoffelen van foutjes, inspiraties en illustraties... Zo geanimeerd, zo openlijk, zo grappig!

De voorleesjuf-met-boekentips was trouwens ook de moeite. Heb ik weer een stapeltje boeken om aan mijn kerstlijstje toe te voegen.

O ja, en als je soepkinders nog niet gezien (het theaterstuk) of gelezen (het boek) hebt, dan kan ik je nu alvast vertellen dat je een gat in je cultuur hebt. Ik vertel het ook niet graag, maar het is zo. Je kan er beter snel nog iets aan doen, voor het te laat is.

NNC

Vriendin M en ik hebben al een hele lange tijd het plan om als de twee grave grieten die we zijn een dj-collectief te beginnen. Er is al DB Galaxy (drie gasten), er zijn coole vrouwelijke dj’s, maar twéé chicks die achter de draaitafels staan, nee, dat is een wereldprimeur!

We moeten nog wel (veel) oefenen om die plaatjes effectief te drààien, maar in tussentijd kan ik mijn playlist al uitbreiden. (als iemand nog een plaats weet waar we kunnen oefenen??)

Dus, people, ga je gang, laat je favoriete partyplaten op ons los. Op welk nummer kan jij niet blijven stilstaan? Shoot!

Voor de geïnteresseerden: vanaf nu kan je ons inhuren. Wij zijn altijd zeer vriendelijk en beleefd, (nog) niet duur, proper op ons eigen en ongelófelijk hip & happening! Dé hype van het moment! Straffer: die hype is zo hip dat ze zelfs nog maar net begonnen is! Nu, op dit eigenste moment, terwijl je deze blog leest!
Wees een trendsetter en boek ons nu (nu.. nu.. nu..) !!!

PS: de naam van ons collectief houden we nog even geheim (sommigen onder jullie kennen hem al wel, maar sst!). De afkorting vind je alvast in de titel.

Target is in zicht

Vanmorgen waren mijn collega's en ik midden in een aflevering van NYPD-Blue terecht gekomen: twee politie-agenten kwamen vanachter ons raam het parkje tegenover ons bespieden.
Er waren klachten gekomen van drugsdeals aan de kiosk, dus tijd voor de politie om in actie te komen.

Twee agenten, niet zo onopvallend verkleed als groenwerkers in een splinternieuw fluo-oranje pak (dénk, mannen, dénk, een groenwerker heeft nooit een niéuw fluo-oranje pak aan!), hingen de hele tijd rond de kiosk "herfstbladeren te vegen".
Twee agenten stonden op post achter ons raam en nog andere agenten waren in de buurt opgesteld. Via de walkie-talkies konden wij alles van dichtbij meevolgen.

"Wij hebben goed zicht van hier."
"Target is in zicht, het gaat om een Noord-Afrikaanse jongen met geruit hemd en petje. Tweede target nog niet zichtbaar."
"Is het verkopen of kopen?"
"-Kopen."
"Ga naar het park en opsplitsen!"
"Ga wat dichterbij target staan."
"Wij komen af!"

Resultaat: twee gasten opgepakt en probleem verplaatst. Want geef toe, er staan er al twee nieuwe jongens klaar om hun jobke over te nemen.

Ik heb me nog nét kunnen inhouden om het park in te lopen en al gillend "politieee!" te roepen ;)