Oké, Lente, here's the deal. Kom gewoon uit uw kot. Ik heb het wel gezien, gisteren zijt ge al eens om het hoekje komen piepen. Ik weet het wel. Maar ge moet niet meer doen alsof. Kom gewoon tevoorschijn. Doe maar, en trek u niks aan van die stomme Winter. Laat hem doen. Laat hem maar denken dat hij de koning is en al. Wij weten wel beter. Gij en ik.
Meneer heeft zijn pleziertje nu wel gehad. Met zijn miezerige, donkere dagen waarvan ge alleen maar met een dekentje in de zetel naar een film wilt kijken. Een mens kan toch niet elke dag onder een dekentje gaan zitten, zeker.
Nee, Lente, dan vind ik u veel toffer. Ik sta achter alles wat gij doet. Al licht als ik ga werken en nog altijd licht als ik thuiskom: heerlijk. Fietsen zonder handschoenen: yes. Geen ambetant plastic dink meer over de buggy: graag. Vogelgefluit: joepie.
Dus, voilà, Lente. Ik denk dat ge het wel begrepen hebt. Ik wil u. Nu. Maakt dat ge hier zijt! Ik zal niks tegen Winter zeggen, beloofd. Want hij kan wel denken dat hij de koning is, maar Lente, gij zijt de koningin.
8 opmerkingen:
:-)
Ik denk dat ze een beetje luistert... *kijkend door het raam*
Amai, wat een pareltje van een blogpost :) Mooi, Sarah! Ikzelf vind tegenwoordig de inspiratie (& de tijd) niet meer .. En dan heb ik nog geen kinders!
+1
De hoeveelheid niesbuien die ik krijg, bewijzen alvast dat ze in aantocht is!
cheers!
Ik hoop het dat hij snel komt
Wat een prachtig tekstje.
Een reactie posten