Waarom ik in de tofste buurt van heel de wereld woon

Als uw buurt op Vlaanderen Vakantieland komt, dan is het ver gekomen. Zeker als het zo'n buurt is waarvan mensen spontaan hun hoofd schuin gaan houden als je vertelt dat je er woont en nog net niet "arm schaap, toch" prevelen, terwijl ze een bemoedigend kneepje in je arm geven.

Maar dat lijkt stilaan verleden tijd te worden. Want onze buurt, dat is een dorp op zich. Maar dan wel een dorp-middenin-de-stad. Met een magnifieke zaal én een fantastisch café op kruipafstand. Het is een buurt met weinig roddelaars en des te meer warmte. Met veel feesten waarop we veel te lang blijven plakken en weinig gezaag. Een buurt met melk, koffie verkeerd, mokka en pure chocolade.

Het is een buurt die van aanpakken weet, maar ook van genieten en u niks aantrekken van 'de mensen'. Sinds kort is het tijdelijk een buurt met straten vol plassen en auto's vol modder, maar ook met een pak nieuwe bomen en zicht op een prachtig nieuw plein.

Maar het allerbelangrijkste: ik woon in een buurt vol zotte madammen en praktische mannen en wilde ideeën en heerlijke plannen. Dus binnenkort aan onze bomen en in onze straten: gepimpte nestkastjes en vrolijke vlaggen.

Ik doe alvast wat inspiratie op. Of had u een beter idee?

Lekkere Vrijdag #2 of De Dag Waarop Ik Geen Venkelmaagd Meer Was

Anijs en ik: geen goede combinatie. Vroeger lustte ik alleen maar de anijs uit de begijnenbollen van het o zo schone begijnhof in Diest. Sindsdien ging het helemaal bergaf met de liefde tussen de anijssmaak en mij. Jammer genoeg, want er lijkt mij niks gezelligers dan in Frankrijk met een pastis in de ene hand en een petanquebal in de andere een zonneslag opdoen. Dat kan ook met een glas wijn, natuurlijk, maar dat heeft toch net iets minder charme.

Nu smaakt venkel helaas ook naar anijs, dus sloeg ik recepten met venkel altijd vakkundig over. Tot gisteren.

Want tijdens onze tweede Lekkere Vrijdag moesten we noodgedwongen al meteen voor een afgeslankte editie kiezen. Het familiebad werd vervangen door een familiale doktersafspraak, de chique hapjes werden snelle toastjes met (toch nog zelfgemaakte) eiersla en mijn fancy food werd ingewisseld voor een pittige vitaminenbom: een vegetarisch stoofpotje. Mét venkel. En ik vond het zowaar superlekker! (Maar dat kwam misschien omdat de venkel blijkbaar helemaal niet meer naar anijs smaakt als je dat kookt?)

En uw neus gaat trouwens zo lekker lopen van die sambal. Gezellig. En ook héél romantisch. Maar wel lekker.

Lekkere Vrijdag #1

Met die lieve dochter van ons is het altijd kiezen of delen: koffie of douchen, meespelen (= koude koffie) of laten zeuren (= wel warme koffie), een dutje of opruimen, mail checken of eten, vroeg op de avond (= snel-snel) eten of laat (= relaxed), iets nieuws koken of iets makkelijks. Meestal gaan we voor het laatste.

Maar aangezien het avondeten een van de weinige momenten van de dag is waarop ik echt eens rustig ga zitten om te eten (en om iets gezonds naar binnen te schuiven), roep ik een nieuwe traditie in het leven. Ik noem het: Lekkere Vrijdag.

Het concept gaat ongeveer als volgt:
1. 18u: aperitiefhapjes om de eerste honger te stillen en klinken op het weekend
2. 19u: met drie in bad
3. 20u: laatste fles aan de dochter
4. 21u: met twee aan tafel voor een -bij voorkeur nieuw- topgerechje

Gisteren beten we de spits af (ha) en ik heb meteen al een paar dingen heleerd:

1. Stel de oven nooit in op 'groot grilloppervlak'. Er kwam rook uit de oven en de warme uientaartjes met geitenkaas hadden een zwart randje. Dat stak wel mooi af tegen de witte geitenkaas, maar toch.

2. Wacht tot uw man thuis is om de hapjes in de oven te zetten. Zo alleen met een glas wijn naast uw hapjes zitten wachten is redelijk onnozel.

3. Verse pesto is altijd beter. (mocht u dat nog niet weten, verse pesto smaakt een triljoen keer beter dan die zoute uit het potje en het is echt geen werk om zelf te maken, ik zweer het)

4. Uw man rept zich naar huis voor een Lekkere Vrijdag.

Dit stond op het menu:

• warme uientaartjes met geitenkaas
• verse pesto met pitabrood (broodjes in driehoeken snijden + op bakplaat + olijfolie + zeezout + basilicumpoeder + in de oven)
• zeeduivel met rode pestopuree, rucola en Parmezaan (nu met schelvis)

Verbrand, dus. 

Et voilà, iedereen tevreden!

Wie zegt dat de lekkerste boterhammen ook de gezondste moeten zijn?

Zoals ik al zei: hier geen goede (di)eetvoornemens. ;-)

Op een dag...

Toen plots...

Mag ik u voorstellen: onze voortuin!

In de zeer toekomstige tijd versierd met vogelsnoepjes (wel niet voor de duiven, sorry mannen), 'wild'gebreide jasjes, nestkastjes en nog veel meer. Uw voorstellen zijn welkom!

Oh ja, en wie zin heeft mag onze voordeur altijd eens komen schilderen.

Einde.

Ze zeggen dat het eerste kindje altijd op de papa lijkt.

Bwa. Zou het?

Goede Voornemens 2012

Ik maak geen goede voornemens meer, ik hou dat toch nooit vol, dus heb ik die al lang geleden integraal afgeschaft. Maar als ik dan toch een paar dingen beter wil doen dan vorig jaar, dan zijn het deze wel:

1. Juist schrijven
De woorden toerimse, hotmial, Antwepren, iniatie en activitiet voortaan vanaf de eerste keer juist typen.
NEEN! aan in herhaling vallende typfouten!

2. Verborfstels direct uitkuisen
En niet wachten tot ik dat plintje eindelijk eens bijgewerkt krijg, want iedereen weet intussen wel dat plintjes nooit afgewerkt geraken. Want dat wilt zeggen dat je rond bent in je huis en dat het dus alweer tijd is om helemaal opnieuw te beginnen verven.
NEEN! aan hard geworden, onbruikbare verfborstels in 2012!

3. Minder zagen
Misschien dat een klein kind en een iets minder klein slaaptekort mijn zaaggehalte wel een beetje in de hoogte hebben gejaagd, maar ik denk dat het al bij al nog meevalt met mijn gezaag. Dat van de andere mensen, daarentegen... Kom op, seg, denk eens aan wat je wél hebt, in plaats van aan de dingen die je nog allemaal wilt hebben, hebben, hebben.
NEEN! aan de zagers en de klagers!

4. Leven op de wilden boef
De boel vaker de boel laten, kind wél in de buggy duwen en gewoon wél naar dat ene café gaan. Of zomaar eens binnenvallen bij die buurvrouw. Zonder eerst via sms te vragen of het wel past.
NEEN! aan vooraf verwittigende sms'en! (Of is dat té 2011, niet verwittigen vooraleer je langsgaat?)

5. Voornemens overboord
En last but not least, stoppen met voornemens maken! Daar wordt een mens toch alleen maar ongelukkig van? Gewoon doén, als je iets wilt doen.
NEEN! aan de goede voornemens, dus. Ha!