Anna is al vijf maanden oud vandaag! En ik moet terug gaan werken. Voor echt! Waah, wat gaat dat snel. En hoe hard je op voorhand ook roept dat je echt nog wel over andere dingen gaat praten (en bloggen ;-), zo'n baby slorpt nu eenmaal een groot deel van je dag en je gespreksstof op.
Zo stel ik me achteraf bekeken toch wel wat vragen bij mijn borstvoedingsperikelen.
Onlangs volgde ik ook nog een discussie bij Oontje en daar werd bevestigd wat mij al langer opviel: negen van de tien vrouwen die ongelofelijk lang en supervlot borstvoeding geven, hebben een zoon. En dan vraag ik me af:
Drinken jongens liever van de borst dan meisjes?
Laten jongensmama's hun baby's anders drinken dan meisjesmama's?
Gaan mama's anders om met zonen dan met dochters?
Of zijn die zonen vanzelf een beetje aanhankelijker?
Of zijn meisjes minder ontvankelijk voor dat hele borstvoeden?
En hebben jongensmama's een andere ingesteldheid dan meisjesmama's?
En is u dat ook al opgevallen, dat borstvoeding vaak vlotter loopt bij jongens dan bij meisjes?
Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen die de regel bevestigen, maar ik vind het toch frappant. Ik weet voor mezelf dat ik nogal snel op schema's gesteld was, dus misschien ligt het bij dat 'voeden op verzoek', dat mij niet zo lag? Of dat ik Anna per voeding telkens een kwartier aan elke kant liet drinken, zoals mij verteld werd in het ziekenhuis, in plaats van per voeding gewoon één kwartier aan één kant?
Enfin. Denkt u er maar eens rustig over na terwijl ik me maar eens ga klaarmaken voor die eerste werkdag. Hmpf.
14 opmerkingen:
Ha, dat is wel waar precies, de meeste 'langvoedsters' die ik ken hebben zonen. :)
Grappig!
Nu, heb ik ook met de tranen in mijn ogen borstvoeding gegeven omdat het zoveel zeer deed, dus het is niet dat het sowieso van een leien dakje loopt met een zoon.
Maar bij de tweede was het dat wel, gerodeerd heet dat waarschijnlijk.
Weet ge, ze zouden dat gewoon op voorhand moeten zeggen: borstvoeding geven is met momenten behoorlijk kut.
Bij mijn vroedvrouwen kon je destijds een prenatale bv-cursus volgen, die ik niet gevolgd hebt want dat was toch allemaal een fluitje van een cent zeker. ;)
Ach ja, wat heet langvoeden hè... hier een dochter 14m aan de borst gehad (eerste kind, gestopt ivm zwangerschap) en dan een zoon 18m gevoed (en 's avonds tot 2j).
Op een forum waar ik meelees zitten veel vrouwen die ook dochters lang voeden, al uit zich dat niet zo in blogland ;)
Ik denk dat als ik niet zwanger was geworden, of als het niet zo pijnlijk was geweest door de zwangerschap, dat mijn dochter dan ook langer had gedronken.
(overigens nooit gedacht dat ik zo lang zou voeden trouwens maar eens de eerste weken door ging het vlot en ik ben nogal lui dus ;) )
Maar zoals mme zsazsa zegt, borstvoeding is niet altijd even makkelijk en soms erg pijnlijk. Een beetje voorbereiding mag (de reden waarom het bij een aantal collega's en kennissen misliep, weet ik nu, maar als zwangere vrouw wist ik dat nog niet)
en verder vooral de adviezen van kind en gezin en andere "professionals" naast u neerleggen :p
Geen enkel kind drinkt even vaak of even veel uit de borst, dus die tijdsindicaties is gewoon onzin.
Allemaal niet meer van toepassing nu voor jou natuurlijk, maar misschien wel handig om te weten voor een volgende baby ;)
Ik heb zowel dochters als zoon gevoed (Stella 8m en gestopt owv zwangerschap, Lili 1 jaar en Astor tot nu toe 7 maand) en ik kan u verzekeren dat er géén verschil is! Wat wel zo is, is dat ik nu bij de derde zoveel meer ervaring heb en ik het eigenlijk allemaal al best goed weet (ookal had ik de eerste dagen en bij ons maandenlang aanslepend spruw-probleem toch graag advies van mijn vroedvrouw die ook lactatiekundige is).
Ik denk dat er veel zit in de verwachtingen die je als zwangere mama of pasbevallen mama hebt. Een baby wordt niet geboren met een horloge rond zijn pols, wel met instincten en behoeften en ge moogt er zeker van zijn dat zo'n baby écht wel laat merken wat ie nodig heeft. Astor hing de eerste drie dagen quasi non-stop aan de borst, dat was vreselijk vermoeiend en niet altijd even plezierig maar daar moet je gewoon door, dat wist ik toen,des te meer aanleggen = des te rapper volop melk = des te rapper een rustig kindje. Ook is het zo dat des te meer je kindje drinkt de eerste weken/maanden des te beter je productie zal zijn op langere termijn.
Ik vind het nog steeds een van de beste tips die ik kreeg: niet meer op de klok kijken.
In het begin is het toch vaak spartelen, zelfs bij een derde vond ik, maar eens de trein goed vertrokken is is het zo gemakkelijk! Al die moeite levert dubbel en dik op!
Ik vind dat de berichtgeving over borstvoeding vaak zo eenzijdig is, toen ik voor 't eerst moeder werd had ik ook nooit kunnen denken dat het ook zo lastig kon zijn, had ik op voorhand geweten dat het niet alleen 'keigemakkelijk' zou zijn dan had ik mijn verwachtingen bijgesteld...
Misschien had je niet de juiste mensen om je heen? Ik heb al veel vaker nonsens als advies gekregen van zogenaamde professionals dan degelijk advies. Mijn vroedvrouw die na mijn poliklinische bevalling thuis kwam is ook lactatiekundige, dat wil zeggen dat ze een specifieke opleiding ivm borstvoeding kreeg. Haar kon ik vertrouwen :)
Maar Meisjesmama, de kans dat je had afgehaakt wanneer Astor n°1 was zou wel groter zijn geweest met al die spruwmiserie, niet?
Ik heb mijn jongen/meisje tweeling bijna 9 maand de borst gegeven, het meisje was het wel eerder beu, terwijl zoonlief nog een maand doordronk...
Grappige conclusie trouwens, zou er wetenschappelijk onderzoek naar gedaan worden?
die BV posts blijven wel veel reactie losweken :-)
ik heb een zoon en heb BV eigenlijk nooit lastig gevonden (ik heb meer dan 2j gevoed, eigenlijk 2en ene half) maar ik heb wss geluk gehad. hoewel ik altijd op vraag heb gevoed, zat ik die eerste maanden wel te wachten op regelmaat, op een schema. dat er nooit gekomen is trouwens. ik kruis mijn vingers dat het bij nr 2 die onderweg is even vlot gaat, maar als dat niet zo is, zal ik wel de motivatie vinden om door te bijten, omdat ik weet hoe handig het is na de start-up en ook omdat ik er nu veel meer kennis over heb, en dat laatste is toch wat we vaak nog missen.
voor de rest, zonen vs dochters, interessante denkoefening, maar ik zie je hypothese niet bevestigd in mijn omgeving.
succes met het terug gaan werken!
Hier was er geen verschil tussen de jongens en ons meisje.
Ik denk vooral dat mensen langer zouden voeden als ze beter geïnformeerd zouden zijn. Bij de eerste heb ik ook gejankt in het begin, en kreeg ik een borstontsteking, maar met de nodige goede raad en zorgen hebben we dat samen overwonnen.
Bij de eerste begon ik met de ingesteldheid: "Er hebben me dat zoveel mensen voorgedaan, het is natuurlijk, ik ga dat ook wel kunnen." En met een portie koppigheid ook, want ik was de eerste van mijn vriendenkring en ik ging daar echt voor. In het begin was het heel erg zoeken, maar nadien was het puur genieten.
Ter voorbereiding van nummer twee las ik het handboek van La Leche League en wist ik zeker: voor elk probleem is er een oplossing.
BV levert online inderdaad altijd een discussie op :) Als je je goed voelt bij je keuze, dan moet je daar gewoon blij om zijn.
Veel succes bij je eerste werkdag!
Hey Sarah
Ik vind het grappig eigenlijk, ik moet je tegenspreken; 5 kids allemaal borstvoeding, laat daar één jongen bij zijn en juist bij die jongen had ik de miserie van ontstoken borsten. Maar voor de rest vond ik borstvoeding plezant, gemakkelijk en toch O zo alleen mij en de baby (ik was zo'n moederkloek die zelfs mijn eigen moeder de baby niet liet pakken in't begin)
Leen
Hm. Inderdaad food for thought hier! Merci voor al jullie reacties!
Voor mijzelf nog even een paar dingen:
- ik was voor de bevalling ook van plan om toch zeker vijf à zes maanden volledig borstvoeding te geven, tot ik terug zou gaan werken. Niet dat ik er héél fanatiek in was, maar ik dacht dat wel een fluitje van een cent zou zijn.
- Anna 'zag geel' toen ze geboren werd en was daardoor erg suf de eerste dagen. Hierdoor dronk ze ook absoluut niet goed en viel ze continu in slaap.
- ik heb de vroedvrouw/lactatiedeskundige verschillende keren laten komen...
Misschien is 'niet op de klok kijken' wel een goeie tip, ja.
Als er iemand nog een onderwerp zoekt voor zijn thesis...? :-))
Hier ook geen verschil tussen dochter en zoon. Dochter heeft tot 17 maanden gedronken. Ik plande maar 4 maanden, tot ik terug zou gaan werken, ben uiteindelijk 6 maanden thuis gebleven en omdat het zo gemakkelijk en gezellig was ben ik gewoon door blijven voeden tot ze zelf geen interesse meer had. Bij haar keek ik nooit op de klok.
Nu bij de zoon dezelfde kleine opstartproblemen gehad (beiden zagen ook geel na de geboorte)en ondertussen gaat het weer heel vlotjes. Maar ik heb nooit erge kloven, borstonstekingen of spruw meegemaakt, moest dat wel zo zijn weet ik niet of ik het had doorgezet hoor. Bij de zoon kijk ik wel een beetje op de klok omdat ik zijn darmen niet mag overbelasten, hij heeft last met verteren. Of dat op lange termijn invloed zal hebben weet ik nog niet, we zien wel....
Voor mezelf geldt de regel dat het zowel voor mij als voor mijn kind aangenaam en haalbaar moet blijven. Als het een opgave wordt, kan je beter stoppen denk ik.
Hier een langvoedster met een dochter! (ze is nu 26 maanden, ik ben nu zwanger en sindsdien drinkt ze héél weinig maar probeert nog steeds af en toe).
Ik heb erge opstartproblemen gehad: moeilijk op gang komende productie, kindje dat suf was, geel zag en prematuur was en later koemelkeiwitintollerantie had (dus mama op dieet, 6 weken zonder melk en soya, daarna 6 maanden zonder chocolade - vreselijk). En ik had altijd het gevoel dat ik wou doorgaan omdat ik vond dat ik te weinig rendement van mijn investering had gehad. Wel, denk dat het na 2 jaar wel ok is ;-)
Mijn tip is vertrouwen in jezelf, je lichaam en je kindje hebben, geen klok kijken en go with the flow. en omdat dat zo moeilijk is: steun zoeken bij mensen met dezelfde problemen! Bijeenkomsten van La Leche League, steunende mailtjes en telefoontjes van de leidsters en fora zoals mamadite en dragen en voeden (niet zappybaby en consoorten!!!!) hebben mij er bij momenten doorgesleept. Zeker wat betreft de nachtvoedingen, want het heeft 15 maanden geduurd voor ze min of meer doorsliep).
hoi Sara,
hier hebben ze alle drie borstvoeding gekregen, telkens ongeveer 6 maanden. Idd NIET op de klok kijken, en dat elke voeding links en rechts aanleggen, vergeet dat ook maar de volgende keer. Wel één nadeel: ik liep er af en toe nogal assymmetrisch bij ;-)
het is toch ook altijd wat zoeken en doe ik het goed?! Maar ik moet wel zeggen dat Mauro ook meteen wist waar alles voor diende ;)
Neen hoor! Bij mij was het omgekeerd zoals je wel weet...
Een reactie posten