Work in progress of: de laatste rechte lijn

Bon, voor iedereen begint te denken dat ik een aan insomnia lijdend stresskonijn ben: dat is dus niet het geval! Ik ben gewoon liever wakker, omdat er altijd nog 101 dingen zijn die ik wil doen en -hoewel ik het nog niet heb uitgeprobeerd- de meeste daarvan kan je helaas niet doen vanuit je bed.

Zoals bijvoorbeeld de afwerking van al mijn bommaprojectjes van het afgelopen jaar. De adrenalinethermometer begint stilaan te stijgen. Er zitten nog zo'n tiental dingen in de pijplijn - allemaal te wachten op hun allermooiste uitvoering en afwerking. Over een goeie week moet alles af zijn. (Euh, zo zwart op wit ziet dat er nog erger uit! Waaaah!)

Nu ben ik niet zo'n prullemie, ik heb een hekel aan papiertjes netjes uitsnijden en ik heb geen geduld voor een mooie afwerking (hopelijk leest er hier niemand van de jury mee ;-).
Dus was ik op zoek naar een levensreddend machientje om ronde hoeken mee uit te snijden voor de kwartetkaartjes - helaas: niet gevonden! Ik had me er nochtans zelfs voor op van dat hobbyclubachtige scrapbookijs begeven, maar ofwel was het veel te duur ofwel moest het van Amerika komen en ik had geen tijd om daarop te wachten. En wat blijkt nu? Met het uiteinde van een koffielepeltje gaat dat net zo goed!