Ik wou haar zo graag in het boek over bijzondere oma's, dat ik voor mijn eindwerk ga maken, maar dat is helaas niet meer gelukt. Telkens zei ik, als ze weer eens in het ziekenhuis lag: "Binnenkort kom ik langs om een foto te nemen en naar je verhalen te luisteren, hoor!" Het is er nooit van gekomen.
Nu wordt mijn hele tentoonstelling aan haar opgedragen. Te beginnen met deze kadertjes, over haar, voor haar. Heel de dag heb ik eraan gewerkt, aan haar gedacht, om haar gelachen, tegen haar gebabbeld.
Ik had liever dat ze gewoon in het boek stond. En dat ze naar de tentoonstelling zou kunnen komen.
Zou ze moeten lachen om dit reeksje?
15 opmerkingen:
Geweldig! Echt tof gedaan. en natuurlijk dat ze ook stiekem aan het meelachen is met deze kadertjes :-)
Ik moest er in ieder geval om lachen. Prachtige manier om te verwerken en ik kan me niet voorstellen dat Anna het niet ook geweldig vindt! Die is waarschijnlijk nu ergens daarboven aan het stoefen over haar persoonlijke fluwijn ofzo!
Kan me niet voorstellen dat iemand er níet om kan lachen.
Geweldig!
ze kijkt naar jou en wijst je de weg om een heerlijk én eerlijk
"Bomma eindwerk" te maken
ooh zo leuk die kadertjes, krijg er stiekem toch een krop van in de keel. Ze zal er wellicht heel blij mee zijn.
geweldig! Je zag haar graag he? Deze tentoonstelling loopt over van liefde, vriendschap en gemoedelijkheid. Ontroerend Sarah!
Allez, zo schoewen...
Super tof, en tuurlijk zou ze er mee kunnen lachen!
tis wel een heel schoon tentoonstelling..
mooi gedaan.
veel sterkte
Vannacht staat er een sterretje extra fier te fonkelen aan de hemel! Proficiat en sterkte nog, ook aan je wederhelft!
Katleen
ik weet zeker sarah dat Anna deze ook leuk vond , en Chris waarschijnlijk ook. wat een leuke aandenken van de Bomma
xx Wendy
Helemaal eens met wat meisjesmama hierboven schrijft. 't Is hartverwarmend te merken hoe graag je haar zag.
Heel erg leuk geworden!
OOh zo mooi Sarah!
Een reactie posten