Terwijl ik eigenlijk zou moeten tekenen/photoshoppen/schilderen/fotograferen hou ik me precies liever bezig met blogposts schrijven, nadenken over een nieuwe badkamer, wegdromen van vakanties op Griekenland... of nee: Sardinië... of nee, nog ergens anders!, borrelen met de buren en de gang eindelijk nog eens kuisen en dan beseffen dat ik dat veel vaker zou moeten doen.
Maar er zijn twee dingen die mijn nieuwe grootste verslaving dreigen te worden: Weeds en Six Feet Under. De momenten waarop we samen lekker onder een dik deken 'nog één Weedske voor het slapengaan' of 'zes voetekes' doen... heerlijk. Het is een beetje wat een glas whiskey aan het einde van een lange dag kan zijn, denk ik. Of een héle speciale praline die je zo lang mogelijk in je mond wilt houden.
En het is een ritueel geworden. Soms heb ik meer zin in de hilarische humor van Uncle Andy, de spanning en het lekkere lijf -excuseer, de mooie ogen- van Conrad in Weeds, andere avonden wil ik liever de subtiele touch en de stevige armen van Nate in Six Feet Under.
Regel nummer één: NOOIT de intro overslaan, ook al heb je die al honderd keer gezien.
Een paar voorsmaakjes - maar niet teveel, want youtube heeft me al teveel verraden nu, dammit:
zo voel ik me ook wel eens
(en dat is niet Nate maar David, voor alle duidelijkheid)
waarschijnlijk zeer herkenbaar voor de jongens onder u
enkel te bekijken met age coin!
5 opmerkingen:
waarom mag je de intro niet overslaan? die van six duurt zo lang...did i miss something? :)M.
Mogen wij komen naar de tentoonstelling? Please, mijn grootmoeder zaagt de oren van mijn kop.
M: part of the magic, baby!
Marie: natuurlijk! Van zodra ik er een heb, stuur ik de uitnodiging op. Ik mail je nog met concrete info ;-)
Waarom zijn alinea 1 en 2 toch ozo herkenbaar?? Ons terras is weer helemaal spik en span en heb de laatste tijd enorm veel drang om te strijken..
Grtz Evy
Haha, ja die laatste scène is briljant! Beiden erg leuke series inderdaad!
Een reactie posten