woensdag 12 november 2008

Test one two

Tja. Weet ik even niet wat zeggen, seg. Dagboekmoment: Sarah heeft al heel de week echt niets te vertellen! Dus. Praat u maar even. Keuvelt u gezellig wat in de commentarenbox. Neem een stoel en zet u zich er gezellig bij! Drink een tasje thee. Stukje taart, iemand? Vertelt u me gerust hoe uw verlengd weekend was. Of geef me een opdracht ofzo. Iéts!

Ik heb het éffe te druk met naaien en breien (maar daar kan ik nog geen foto's van tonen want fototoestel uitgeleend) en een scenariootje schrijven (daarover later misschien meer) en uit gaan eten en verlengd weekend houden. Dàt, en mezelf te pletter vreten aan ijskoude Zero-chocolade vanwege die-tijd-van-de-maand. Màn, mijn leven is zo boeiend tegenwoordig!

Dus: wat wilt u horen? Of als u niets wilt horen, dan zwijg ik gewoon wel even, hoor.
U vraagt, ik draai.

16 opmerkingen:

Anoniem zei

Ja hee ik zit met hetzelfde probleem, al dagen geen stukjes meer...

Sarah zei

ok Maarten, zullen wij dan maar wat tegen mekaar zagen? Stukje taart? :)

Catweazle zei

wat voor taart is het?

Anoniem zei

geef eens een stuk Zero chocolade door alsjeblief...

Sara

Sid Frisjes zei

Ik ken het... ik ken het! Nothing here...

Anoniem zei

Haha, zou het aan de herfst liggen? Ik schrijf deze weken ook al op halve kracht.
En J. maar eisen dat er stukjes komen, 'want anders kan ze niet slapen'. Maar er is gewoon niks om over te schrijven.

Nu ja, ik ben vandaag jarig, dus heb ik maar de taart meegenomen. Iemand een stukje kwarktaart?

Sarah zei

best gezellig hier! :)

Mme Zsazsa zei

Oké ik heb een opdracht!

Ik zoek een familiekalender, zoiets dus http://www.bol.com/nl/p/boeken/jan-en-noortje-familie-kalender-notitie-2008/1001004005010634/index.html maar dan leuk.

Kan je dat niet even maken, A4 formaat, voor elke maand één blaadje zodat wij dat dan kunnen afprinten van thuis?

Dat heb jij toch snel klaar zeker?

Mme Zsazsa zei

Oké ik heb een opdracht!

Ik zoek een familiekalender, zoiets dus http://www.bol.com/nl/p/boeken/jan-en-noortje-familie-kalender-notitie-2008/1001004005010634/index.html maar dan leuk.

Kan je dat niet even maken, A4 formaat, voor elke maand één blaadje zodat wij dat dan kunnen afprinten van thuis?

Dat heb jij toch snel klaar zeker?

Anoniem zei

Taart, goed plan. Of gevulde speculaas, past beter bij de tijd van het jaar :)

Sarah zei

awel mme zsazsa, dat is misschien nog geen slecht idee! heb er ook al eens aan gedacht. misschien mijn eindejaarscadeautje aan mijn lezers. in ruil voor eh.. een stempel ofzo ;)

maarten: gevulde speculaas! van de hema! hmmm!

Anoniem zei

En dan tegen vijf uur, als het al een beetje donker is, gaan we borrelen. Toastjes met brie, zalm of eiersalade. Wijn, biertje of cola erbij.

Anoniem zei

Ok, om de winterblues onder controle te houden een klein en leuk verslagje, denk ik toch...

De eerste ochtend in La Vallata zal mijn leven lang meegaan. Slierten nevels - als uit een hobbitverhaal - die de beboste heuvels omhelzen, een mediterrane zon in een maagdelijk blauwe hemel die buongiorno zingt en krijsende sperwers die op de warme thermiek hun ontbijt zoeken. La Vallata is Umbria. Gastheer Tim is geen Vlaming meer. Hij spreekt nog Vlaams maar even snel als een Italiaan. Zijn hilarische verhalen verraden telkens weer zijn inborst: dit is een mens met respect voor het leven en een genieter van de schoonheid van het leven hier in Umbria. Zijn moglie Loredana is zeker een afstammelinge van de chefkoks van de Italiaanse koninklijke families van vroeger. Haar recepten zijn van adel. Als de drie kleine meisjes Huwé als jonge zwaluwen zitten te kwetteren in het Italiaans met mekaar, kan ik mijn aandacht niet meer bij mijn boek houden. De meisjes zitten op hun bankje met op de achtergrond de Umbrische heuvels in de zon. Dat tafereel is elke keer een levend gedicht waar ik geen woorden voor vind. Chico, het kleine hondje, is evenzer een genieter. Hij ligt met zijn achterpoten uitgestrekt te zonnen als een hagedis. Dat heb ik nog nooit een Vlaamse hond weten doen. Nana, de kolos, is de "verdierlijking" van de Umbrische gastvrijheid. Een ruwe massa haar, lijf en poten maar oh o warm en zacht als hij je begroet bij het thuiskomen van een trip. "Thuiskomen". Je komt hier niet "terug" van een trip, maar je komt hier "thuis". Als ik terug denk aan La Vallata wordt het warm van binnen.

Nog een fijn weekend!
Cis

Anoniem zei

Man, ik kom nog net op tijd zie ik. Pass de ZERO maar door hoor, lekker!

Anoniem zei

hebben de 2 laatste blogstukjes met elkaar te maken?

'happy people have no stories', weetjewel?

Mme Zsazsa zei

Ooh, kom er eens kijken wat er op mijn blohogje staat.