Spic en span

Omdat ze haar badkamer net betegeld had, belde B. gisteren of ze mocht komen douchen bij ons. “Over een uurtje ofzo?”

Ik zeg: “Ok, geen probleem, over een uurtje is perfect!”
Ik denk: “Oh my godjes, over een uurtje! En S. heeft zich vanochtend geschoren dus de wastafel hangt vol haartjes die overal inkruipen! En ik heb er al weken niet meer gestofzuigd! En die lange haren van mij plakken zelfs tot tegen het plafond! En-”

Relax. Take it ea-easy. Dit is wel het moment om mijn hoofd koel te houden en een actieplan op te starten. Terwijl ik de laatste inkopen doe, organiseer ik in mijn koele hoofd dat hele uur tot op de minuut. Thuiskomen, verwarming aanzetten zodat B. niet in de kou moet douchen, boodschappen uitladen, stofzuiger en kuisvod mee naar boven nemen. Tot zover de structuur.

Dan: gewoon als een gek beginnen kuisen! Tandpastaspatten van de spiegel vegen, baard- en ander haar zorgvuldig verwijderen, zo hard stofzuigen dat de badmat eindelijk nog eens van die vrolijk rechtopstaande tentakeltjes heeft en niet meer zo’n platgetrapt geval is, lege shampooflessen weggooien, I’m on the roll here, people!

Nog geen twintig minuten later staat mijn badkamer loeihard te blinken, met mij er middenin. Straal straal, schijn schijn. Op nog geen halfuur meer voldoening dan van een ganse werkdag! Nog! Ik wil nog!

Als ik terug beneden kom, zie ik het huis plots met andere ogen. Het lijkt wel of ik nu pas zie wat er al weken ligt. Ik wandel door de woonkamer terwijl mijn armen op automatische piloot links en rechts graaien om spullen op te rapen of te verplaatsen.
Jezus, wat voor mensen wónen hier eigenlijk! Het soort mensen dat nooit de salontafel opruimt. Of de afwas vier dagen laat staan (lang leve afwasmachines maar de pannen moeten nog wel met het handje). Het volk dat vettige kinderhandjes op de vloer wel een leuke decoratie lijkt te vinden.

Terwijl ik het aangekoekte vet uit de pan sta te schuren bedenk ik enthousiast (Fantastisch Idee Alert!) dat ik dit gewoon élke avond moet doen. Als een wervelwind door het huis. Ja! Nigella en haar “goddelijke huisvrouw”-bak-tactieken kunnen me gestolen worden. Voortaan is mijn huis spic en span. Voortaan eten wij gewoon van de vloer en hoeven we nooit meer af te wassen.

Hmpf. Ha. Hahaha. Mwoehahahaa. 1 april! De enige die van mij een aprilvis heeft gekregen gisteren was ikzelf.
Spic en span, yeah right. In my dreams.


(maar voor (schoon-)moeders die meelezen: altijd onthouden dat ik graag overdrijf!)