Jawel, dat is al een jaar geleden, seg! Elke dag kijk ik nog eens een keertje naar mijn ring en dan gloeit mijn hart een beetje. Want trouwen met de man van je leven, dat is toch echt de kers op een sowieso al overheerlijke taart. Dus vierden we dat met een babysit, eten bij een Indonesiër en ondergetekende die bij de tweede cava al onnozel begon te doen (goedkoop dronken worden, heet dat, geloof ik).
Enfin. Wat ik wou zeggen. Mijn mama en haar zussen grasduinden een tijdje geleden in hun oude familiefoto's. Dit weekend kreeg ik er een selectie van te zien. Ik wist niet dat ik zo een coole grootouders had! Ze waren een beetje van het chique type. Jasje, dasje, hoedje, dat soort dingen. Dingen die maakten dat quasi het enige dat ik mij van Marraine herinner de zin "Maar laat de grote mensen nu eens praten." is. En dat er altijd Chocotoffs in een rieten mandje met een nep-kers op zaten, maar dat ik bang was om er eentje te vragen.
Maar zo wat van de chichi zijn, geweldige foto's dat dat oplevert. Met mijn bompa had ik best wel eens de charleston willen gaan dansen, hoor! Zeg nu zelf:
8 opmerkingen:
Heel chique!
Ik zit ook graag te neuzen door de foto's van mijn grootouders.
super - doe dat ook altijd bij ons bomma!
Mooie grootouders heb jij! En ze hebben hun genen duidelijk doorgegeven ;-)
Ons bomma had een geweldig album met foto's van haar ouders in de 'chique' eetkamer liggen en daar zaten wij ook altijd uren in de kijken. En er werden ook regelmatig dia-avonden gedaan. Da's nogal wat anders dan 'kijk maar eens op mijn facebook voor foto's'. In onzen tijd ... ;-)
Inderdaad zalige foto's!
Allé, nu weten we dat ge van ne goeien thuis zijt ;).
Tja, Janina, mijn gróótouders he :-)
Oh geweldig! Dat vraagt om een plaatsje in het interieur, niet?
idd, het mandje met chokotoffs... als Marraine in de keuken was, mochten we er vaak stiekem nog eentje nemen van Bonpa... Heerlijke tijden, maar dat besef je vaak pas achteraf!
Een reactie posten