Wat voorafging
Een tijdje geleden voor het slapengaan kleedde ik me uit op de slaapkamer. Niet veel later kwam ik in paniek terug naar beneden gestormd, waar Sven nog rustig wat zat te lezen.
Verschrikt riep ik uit: "Het is aan het gebeuren!!"
Mijn wederhelft keek me met grote ogen aan, sprong recht en graaide alvast de autosleutels en het valiesje (waar nog helemaal niks inzit) bij elkaar. Tegelijkertijd riep hij even hard terug: "WAT is aan het gebeuren?!"
"Eh, mijn navel is naar buiten aan het komen..." stamelde ik.
Waarom het gebeurde
Nu weet ik niet hoe het met u zit, maar ik heb 'iets' tegen mijn navel. Ik vermijd zoveel mogelijk om eraan te komen en zelfs mijn lief maakt best ten allen tijde een grote bocht rond dat putje in mijn buik. Ik weet niet waar het vandaan komt of wat de oorzaak is van dit navelcomplex maar het is er. Ontegensprekelijk.
Het zal u dan ook niet verbazen dat ik niet uitkijk naar het moment waarop mijn navel -dertig jaar lang een lieflijk putje, nu een opengerokken vlakte met één dieperliggend bultje in het midden- eruit gaat floepen.
Maar nu weet ik in elk geval wel wat ik best niét roep op dat moment. :-)
14 opmerkingen:
Euhm disgusting?
Bij mij niet gebeurd, er is dus nog hoop ;)
Ha, mijn man heeft dat ook, een navelcomplex!
Bij mij is dat niet gebeurd, het navelfloepen, is blijkbaar maar bij een minderheid...
Hij hoeft er niet uit te ploppen hoor.
’t kan goed zijn dat hij tot het einde een opengerokken vlakte met één dieperliggend bultje blijft (om jou te citeren).
Zo zag het er bij mij ook twee keer uit, echt gefloept heeft hij nooit (wel een klein teutje boven het bultje op het einde). Hij is wel nooit meer zo diep geworden als voordien ;)
haha, doet me denken aan 'Als Lotte onzichtbaar wordt'... die jeugdserie waar dat meisje onzichtbaar wordt als ze op haar navel duwt :)
Ik denk dat er wel meer mensen rondlopen met een navelcomplex, mijn mama heeft er ook last van (en ze is verpleegster bij de pasgeboren boelekes, dus das ook niet alles)
Het komt wel goed!
Voor mij ook een memorabel moment toen ik voor het eerst in mijn leven de bodem van mijn navel kon aanschouwen (neen, het is dus geen 'gaatje' :) ). Ook na de bevalling blijft de bodem zichtbaar. Een 'ploep' heb ik dus ook nooit gehad, toch niet daar :)
Hahha. Heb ook de laatste weken vol argwaan in de gaten gehouden of de navel ging ploppen. Is de laatste dagen gebeurd. Ik vond het zó lelijk dat ik er een stukje leukoplast voor de gevoelige huis overheen plakte, dan zag je het met kleren aan tenminste niet.
Hahahaha!! Ik vind mijn navel véél mooier als ik zwanger ben; Normaal een hele diepe kuil en nu wordt het schattig klein en helemaal plat bijna. Vorige keer is ie niet geplopt, hij was gewoon perfect. Dus ik reken nu op t zelfde voor binnen enkele weken. ;-)
Hihi
Rare jongens die zwangere vrouwen! ;-)
hahaha geweldig leuk !
Vind ik leuk.
hahaha! ik heb hier luidop zitten lachen
Een reactie posten