Ja, dat leest u goed: ik hou niet van de nacht. Dat komt omdat ik regelmatig zo levensecht droom waardoor ik al naargelang ontzettend bang/droevig/kwaad word. En ik vind de dag gewoon veel plezanter dan de nacht - dan kan ik alle dingen die ik 's nachts bedenk ook echt doén.
Gelukkig heb ik zo'n fast forward-knopje in mijn hoofd, voor als een droom te erg wordt. Als ik mijn droom niet meer leuk vind, schiet ik eerst wakker met een racend hart, grote ogen en een of andere onverklaarbare emotie.
Maar daarna lijk ik aan mijn brein door te seinen dat deze droom echt helemaal niks was, waardoor ik weer inslaap en een volgende -fijnere- droom uit het rekje kan kiezen. Eentje waarin ik kan vliegen ofzo, heerlijk! Herinnert u zich trouwens ook nog dromen van in uw kinderjaren of ligt dat aan mij?
Ik slaap bovendien erg makkelijk in, maar evengoed lig ik een uur of twee later wakker zonder ook maar één aanwijsbare reden. Dan ben ik gewoon de badkamer alvast aan het herinrichten, mentale to do-lijstjes aan het maken of aan het bedenken waar ik nu weer naar op reis wil. En als ik wél dingen heb om over te piekeren - tja, dat wilt u niet weten. Ik ook niet overigens.
U kan zich dus vast voorstellen mijn teleurstelling voorstellen als ik merk dat het nog maar 1u27 is. Of de opluchting als het al 6u57 is en ik bijna mag opstaan.
Waarna ik nog een vol uur soezend naar de radio lig te luisteren natuurlijk.
4 opmerkingen:
Ik hou net van slapen :-) Als ik midden in de nacht wakker word, ben ik blij dat ik nog zoveel uur kan slapen, tot ik moet opstaan ...
Trouwens, zondag paraat op de proefnamiddag?
Ik ken het. Maar het klinkt niet lekker..
Misschien toch maar even wat dingen van je lijstje schrappen en meer rust op je agenda zetten?
Of je laten masseren voor het slapen gaan, of, of..
Sylvie: ja!
Knofje: ja, misschien klinkt het nu te erg - ik ben niet bang om te gaan slapen en het is hier nog geen insomnia, ik vind de dag gewoon leuker dan de nacht.. Me laten masseren vind ik wel een goeie tip hihi.
Bij deze toch maar even die titel veranderen ;-)
Ik heb mijzelf indertijd wijsgemaakt dat ik me mijn eerste nachtmerrie kon herinneren en dat ben ik nooit meer vergeten. Ik heb die wel echt gedroomd, denk ik, maar dat dramatische "EERSTE nachtmerrie" bestaat niet.
Er kwam een ijskoningin in voor, skeletten (mannen verkleed met een skeletkostuum), een zwembad vol piranhas waarin ik moest duiken om de skeletten van me af te schudden. Aan het einde kwam de moeder van een klasgenootje de fiets halen die ze was vergeten op mijn verjaardagsfeestje en toen veranderde de hemel in een enge ijskoningin.
Kinderlijke fantasie misschien, maar mijn dromen zijn nog altijd even absurd. Al gaat het nu enkel nog om realistische personen in mijn dromen.
Een reactie posten