Zou er zoiets bestaan als de A.H., de Anonieme Hema-holics? Mocht dat zo zijn, dan ben ik er in elk geval nog niet klaar voor. Gisteren betrad ik het hol van de leeuw voor een agenda. Eén piepklein agendaatje. De Hema-mensen hebben namelijk zo’n sluw marketingtrucje in die agenda geïntegreerd. Ergens in oktober staat elk jaar opnieuw een lichtgrijs onbenullig zinnetje: ‘Hema jaaragenda’s nu verkrijbaar’. Pure indoctrinatie is het. Vanaf het moment dat ik De Zin lees, moet ik zo snel mogelijk naar de Hema. Must. Buy. Agenda. Met mijn armen recht voor me uit en mijn blik op oneindig, wandel ik als een mak schaap naar het agendarek en kies er de leukste en –ook niet onbelangrijk- kleinste agenda uit.
Dat die agenda klein moet zijn heeft zo zijn redenen.
Eén: een paar jaar geleden heb ik eens zo’n Sinterklaasboek van een agenda gehad, met per dag een grote, blanco bladzijde. Het probleem was: die bladzijde blééf ook blanco. Hoeveel ik er ook in kribbelde, het leek wel of ik geen sociaal leven had whatsoever.
Twee: Hij moet in mijn sjakkosh passen.
Dus. Ik stond in het walhalla van de A.H. een agenda te kiezen. Nee: ik stond alle agenda’s af te keuren. Dit jaar was er geen één bij naar mijn smaak. Paniek! Vertwijfeld dwaalde ik een beetje door de andere gangen, in de hoop dat er ergens nog een verloren agenda lag van iemand die hem bij nader inzien toch niet wilde hebben. Dat heb ik trouwens nooit gesnapt, dat mensen iets meenemen en dat dan halverwege toch niet meer willen. Dat er dan een halve kilo gehakt tussen de kranten ligt. Doe dat niet, mensen! Behalve in de H&M. Daar is het jullie vergeven.
Ik grabbelde onderwijl een paar broekkousen (had ik echt nodig), een body scrub (was in de aanbieding), een hemdje voor mijn neefje (was echt te cool om te laten hangen) en o ja ook nog een rode ketting met dikke kralen (die wou ik toch al zo lang hebben) mee. Maar ik had nog steeds geen agenda. Hadden ze me weer mooi te stekken daar bij de Hema: dertig euro armer maar nog altijd geen agenda. Marketingtrucs zijn vieze beestjes.
Iemand bellen om te voorkomen dat het jaar 2009 ook daadwerkelijk zou beginnen was helaas geen optie, dus wandelde ik nog maar eens voorbij het schap met agenda’s. Te groot, te lelijk, te onoverzichtelijk. Er zat echt niks bij.
Of toch. Eentje. Eventueel. Alleszins wel van hetzelfde formaat als die van dit jaar. Maar. Het was een Saaie Grijze. En dat wil ik dus niet. Ik wil een vrolijke groene of een sprankelende roze. Desnoods een prachtige paarse, maar in elk geval géén grijze. Saaie grijze agenda’s, dat is toch voor saaie, grijze mensen, niet?
Maar toch. Het is de grijze geworden. Een saaie grijze van de Hema primeert immers nog altijd boven een agenda die niet van de Hema is. Ik weet het, het is erg gesteld met mij.
En dan heb ik nog niet eens gehad over mijn agenda-invul-ritueel. Dat volgt namelijk de dag na aankoop. Ik schrijf alle verjaardagen over met een mooi kaarsje erbij. En dan verheug ik me al op al die dagen die nog moeten komen. En op de tijd dat mijn agenda er weer zo volgekribbeld en gebruikt zal uitzien als die van dit jaar. En dan kijk ik op welke dag van de week ik zal verjaren.
Zo en dan ga ik nu even mijn agenda customizen. Heeft er iemand nog leuk plakpapier?
13 opmerkingen:
Kitsch kitchen heeft tegenwoordig ook plakpapier. Ik heb nog wel wat liggen voor je, zal ik het meenemen zaterdag?
(Hoeioei! Wat klinkt dat echt ineens! Zaterdag al!:)
geen Hema-holic hier, maar ik ben wel verslaafd aan mijn moleskine-agenda. Ik vind die dus super. Heb de mijne (een rode!) al begin september gekocht en mijn invul-ritueel is al een tijdje achter de rug. Veel plezier met de aankoop!
hihi. Toevallig niet voorbij de kinderkousen gepasseerd? Heb me schandalig laten gaan aan roze met witte stippen, groene met roze boordje en keistoere bruine met strepen voor mijn ladies.
En toen -toen pas- viel mijn oog op een schoon houten fornuisje. Met dito pannetjes en pottejes en rode ovenwant met witte stippen. Zucht. Sinterklaas heeft gelijk al een beetje zin:)
hihi die 'no life'-agenda herinner ik mij nog. ben benieuwd naar het eindresultaat x M.
Men. Eindelijk erkenning. Ik ben een A.H. Maar dan wel zonder H-agenda. Heb wel H agenda-vulling. Telt dat ook? Alhoewel ik dit jaar begin te twijfelen. Omdat Plint ook van die mooie gedichten-agenda's heeft. Die bijlangeniet in je sjakkosh passen trouwens. Maar dat speelt bij mij dan weer geen rol.
En ja. Ook ik kan helemaal euforisch worden van nieuwe agendavulling. En panisch ook. Want in de nieuwe agenda moet alles natuurlijk wel NETJES. En dan zul je altijd zien dat je pen al vlekt als je je naam erin zet. zucht.
Dat agenda-invul-ritueel herken ik, maar ik doe het pas over een maand of twee.
Ik zet kroontjes bij de verjaardagen.
Ik heb dit jaar een schoolagenda gekocht! Heel handig, want het 2008 loopt vlotjes over in 2009. Beetje beangstigend wel als ik dan bekijk hoe vol de eerste helft van 2009 al zit... Maar bon. Tis wel mooi ingepland. ;)
PS bij deze lanceer ik een oproep naar HEMA: KOM NAAR DIEST! WE NEED YOU!
My name is Griet and I am a Sarah-holic...
Net terug op het werk, na een SUPADUPAH-vakantie in Mali !!!!!! en het eerste wat ik doe is deze website checken...
I need help?
xx
Octavie: plakpapier is altijd leuk! Maar zorg dat je zelf nog wat overhoudt he ;)
Iedereen: zou dat nu iets typisch vrouwelijks zijn of hoe zit dat? Mannen, laat van u horen!
Griet: you're the sweetest! xx
Vroeger had ik dat ook met mijn agenda. Maar ja, dat was geen hippe HEMAgenda, dat was een voetbalagenda. Want rond mijn zestiende was ik nog een Echte Man, die van voetbal hield.
Tegenwoordig heb ik geen papieren agenda meer, maar worden de verjaardagen automatisch op mijn computerscherm gemeld. Handig, maar minder charmant.
En deze week heeft Hema die leuke stickertjes-met-korting-plakken actie! Trouwens, die grijze agenda van jou vind ik best wel cool, niet muisgrijs.
Ik kijk al uit naar de boekenbeurs, want daar schaf ik mezelf ieder jaar de kleine oxfam-agenda aan. En de verjaardagen worden opgesmukt met een grote slagroomtaart met brandende kaars :)
Jongejonge, het blijft toch een beetje wennen, dat de Hema-holics tegenwoordig ook al in het buitenland zitten... Hema, dat was toch bij uitstek iets voor ons Nederlanders (*wordt prompt een beetje vervelend chauvinistisch*)?
Maar ik zit dus bij zo'n Anonieme Hema-holics club en ik zou zeggen: ga er eens heen, het is helemaal niet eng ;).
Een reactie posten