Terwijl ik dit schrijf zit ik nog met tranen in mijn ogen van de vtm-reportage over euthanasie. Hoe verschrikkelijk is het eigenlijk dat iemand helemaal naar Zwitserland moet als hij geen nut meer ziet in het leven, met de dood als een afspraak in zijn agenda? Als hij nog wel wil, maar niet meer kan leven? Als zijn lichaam stilaan verlamd raakt waardoor hij uiteindelijk zijn eigen 'medicijn' niet meer zal kunnen drinken - de voorwaarde waarop je mag sterven: het medicijn zelf opdrinken - en dus gedwongen wordt nog sneller voor euthanasie te kiezen. Waarom kan een mens zo'n medicijn niet thuis, op zijn gemak, in zijn eigen zetel toegediend krijgen? Waarom moet-ie daarvoor helemaal naar een anoniem appartement in een vreemde stad in een wildvreemd land? Wie heeft eigenlijk te beslissen over het einde van jouw eigen leven? Jouw leven.
Tussen mijn tranen door zag ik de wanhoop in de man zijn ogen.
4 opmerkingen:
ik heb de reportage niet gezien, maar ik denk er net hetzelfde over, ieder moet zelf over zijn leven (en het einde ervan) kunnen kiezen
Ik vond het heel bijzonder. Indrukwekkend. En ook raar, bijna te intiem, om mee te kijken.
Check ook de film 'Mar Adentro'
Ja echt bijna te intiem, dat klopt.
Eddie, is dat een film om te bleten? Pff ik weet niet of ik dat nog aankan ;)
Een reactie posten