Wat u ook doet, koop nooit een nieuw bed

Hoe verleidelijk het ook lijkt, een matras met 650 veren en zeven (!) slaapzones, doe het niet. Nooit. Nunca. Never ever ever.
Hoe aanlokkelijk het idee van slapen in een zacht bed met een schandalig dik, fluffy donsdeken en oerdegelijke ergonomische kussens u ook mag aanschijnen: weersta! Beheers uzelf! Controleer uw Heerlijke Hunkering naar het Hemelse Hotelbed!

Het risico dat u er nooit of nooit of nooooit meer uit wil komen is immers veel te groot.
Eén van de eerste dingen die ik vanochtend dacht, was: “Ik ga nooit meer werken. Ik blijf gewoon hier liggen tot het einde der tijden.” Ik had het allemaal al grondig uitgekiend: room service, cateringdienst, laptopvoorzieningen, bibliotheekbusje, was- en strijkdienst (hoewel, die laatste heb je niet meer nodig want je ligt toch heel de dag in je blootje onder de lakens). Eigenlijk kan je best wel leven vanuit een hotelbed. Eitje! Toch?

S. had het zo mogelijk nog moeilijker dan ik. Suffer dan ooit kwam hij rond half negen uit bed gestrompeld met een blik van “Is het nu maandagochtend? Of vrijdagmiddag? Of is het al 2011? Waar ben ik?” Nu is S. wel de held in duffe ochtendkoppen maar dit sloeg werkelijk alles. U had er eigenlijk bij moeten zijn om het te geloven.
Ik weet nog altijd niet of hij intussen al op zijn werk is geraakt of dat hij stiekem terug onder de lakens –excuseer: het heerlijke donsdeken- is gekropen.

Dus: wat u ook doet, koop nooit een nieuw bed.