zondag 18 mei 2008

Weg

Mijn lief is weg. Vertrokken. Tenminste, voor een paar dagen. Sinds donderdagavond heb ik hem niet meer gezien, morgenavond is hij terug. Hij zit ergens in Engeland op een festival te luisteren naar bands in een bungalowpark. En ik ben drie dagen naar de Belgiese Kust geweest met mijn zus en haar dochertje van twee. Wie zei daar ook alweer dat ik niet rock 'n roll ben? Festivalletjes in bungalowparken? That's so last April.

Maar serieus nu. Dat eventjes weg zijn van elkaar, dat mekaar even missen, ik vind dat eigenlijk zo slecht nog niet. In het begin (ergens acht jaar geleden dus) zou ik smachtend en kermend op de grond hebben liggen wachten tot mijn lief terug kwam. Ook al was hij maar twee uurtjes naar de Colruyt. Maar het gaat beter en beter. Wat niet wil zeggen dat het slechter en slechter met ons gaat, for your information, integendeel!

Het blijft natuurlijk altijd leuker voor het lief dat zelf op reis is, maar er zijn hier ook wel leuke dingen te doen. De rommel een paar dagen laten rondslingeren bijvoorbeeld. Of ongegeneerd 's middags tv kijken en een superdut van twee uur doen (niet dat ik dat anders niet doe, maar nu zonder schuldgevoel ;). Uitgenodigd worden bij mensen voor de lunch. Om 2u 's nachts wakker worden in de zetel zonder dat er iemand in je buik zit te porren dat je beter boven verder slaapt. De krant helemaal voor mij alleen.

Dingen die je na acht jaar evident vond, krijgen tijdens zo'n Sven-vrije periode bovendien weer de volle aandacht. Okselhaarwildgroei en beenhaar waar je tirolervlechten in kon leggen konden in het verleden al wel eens ehm.. aan de aandacht ontsnappen. (Ja. Ja. Lacht u maar, daar, met uw Kersvers Lief. Nog even afwachten. We zullen wel eens zien hoeveel haar er op ùw benen staat over een decenniummetje. Als u een vrouw bent tenminste. Anders hoeft het voor mij écht niet hoor.)
Als je lief even uit the picture is, lijkt het wel of al dat haar daar net in één keer allemaal tegelijk is gegroeid! Morgenavond ben ik dus weer een wandelende Gilettereclame die like totally de goddess in zichzelf gerevealed heeft!

En het is ook best wel spannend, wachten tot-ie weer thuis is. En luisteren naar alle verhalen. En beseffen dat ik toch dringend eens mijn rock 'n rollpeil weer wat omhoog moet heisen. Of ook niet. What-ev-ah.

Mensen, mensen, ik zal toch blij zijn als het morgenavond is!

9 opmerkingen:

david santos zei

Hello, Srah!
I loved this post and this blog.
Have a nice week

Anoniem zei

En als hij thuis komt is de liefde nog eens zo groot...

Anoniem zei

Hahaha! (is trouwens niet een uitlach-lach, maar meer een herkenbaarheidslach :)
Leuk blog heb je trouwens!

Anoniem zei

Hahaha! (is trouwens niet een uitlach-lach, maar meer een herkenbaarheidslach :)
Leuk blog heb je trouwens!

Tine zei

Hier ook totale herkenning :-)Ook wat de wildgroei betreft...

Anoniem zei

ATP, jaloers!

Anoniem zei

Spiegelglad en goddeslike was het!

@ sjaloezen eddie: terecht! :) Volgende keer mee?

Kakeltrut zei

:o)
Inderdaad, zeer herkenbaar! Borstels van benen, en mesthopen in de living.
Leve het korte-termijn vrijgezellenleven!!

Anoniem zei

@.s: Awel da's een goed idee, afhankelijk van wat er komt natuurlijk, maar er spelen altijd wel interessante bands.