Is de deur wel op slot? Heb ik de verwarming wel uitgezet? Sleutels, gsm, portefeuille, check. Staat het vuur uit? Ik heb het raam toch wel gesloten?? Heb ik de auto wel goed dicht gedaan? Ik heb de sleutels toch niet op de deur laten zitten? Goodness, had ik nu de voordeur laten openstaan? Sleutels, gsm, portefeuille, check. Is mijn fiets wel op slot?? Had ik dat alarm nu wel juist opgezet? (tijdens de bouwwerken:) Ik heb die stekker van de drilboor toch uitgetrokken? Dat ding moest maar eens vanzelf beginnen drillen! (tijdens het zoobezoek:) Al mijn neefjes en nichtjes zijn toch nog bij mij?? Ik ben toch geen van mijn neefjes vergeten op de tram?!? Sleutels, gsm, portefeuille. Check.
Terwijl mijn lief rustig ’s morgens zijn broek strijkt en vervolgens het strijkijzer de hele dag laat opstaan (waardoor ik ’s avons op een wild piepend, gloeiend heet strijkijzer uitkom) of het gaspitje de hele nacht laat branden na een laatste theetje van de avond (waardoor ik ’s ochtends –terwijl monsieur nog in bed ligt- een bedankgebedje doe omdat ons huis niet in brand is gevlogen), ben ik op dat vlak een echte, vreselijke, verschrikkelijke, onuitstaanbare controlefreak.
Mijn lief wordt dan ook zot van al mijn avondvragen als hij als laatste komt slapen. “Heb je de verwarming op het juiste menu gezet voor morgenvroeg?” “Is de badkamerdeur dicht zodat het daar morgenvroeg dan ook echt warm is?” “Heb je de rolluiken dicht gedaan?”
Meestal wordt hij er helemaal gek van, maar net als ik me voorgenomen had om al die vragen dan niet meer te stellen, is hij toch iets van de checklist vergeten.
Maar echt, ik moet dat afleren. Ik wil niet zo iemand worden die zeventien keer het licht in de kamer aan en uit moet doen en twee keer in haar handen moet klappen vooraleer ze er binnen durft. Of iemand die exact eenendertig keer terug naar binnen gaat om te kijken of het gasvuur wel zeker uit is. Ofzoiets.
Help.
Mij.
13 opmerkingen:
Is dat geen bepaald syndroom waar jij mee zit? Het freaksyndroom? Ik snap je bezorgdheid volkomen en ik herken er zelf ook heel wat van. Het ergste is, als je jezelf er begint in te ergeren, dan is het helemáál niet leuk meer. Jammer, maar helaas. Ik ben niet de juiste persoon om je geschikte tips mee te geven die je van dit freaky freaksyndroom kunnen afhelpen.
Groetjes, Sara (ik ben er zeker van dat ik ergens in huis een licht heb laten branden, het zal me benieuwen welk!)
Oh shit, het strijkijzer! Ik fiets snel ff naar huis...
ik doe zo regelmatig de auto niet op slot.
gelukkig rijden wij niet met een bentley ofzo.
Een van de toppunten van 'oeps, vergeten' moet toch wel van mijn schoonbroer komen. De brave jongen ging zoals zo vaak naar een voetbalmatch kijken (hij is supporter van een niet nader genoemde voetbalploeg in 1e klasse die momenteel toevallig eerste staat) en merkt na de match dat hij zijn sleutels niet vindt. Vervolgens gaat hij redelijk in paniek terug de tribune op om te kijken of ze daar niet liggen, of in de traphallen of in de kantine waar tijdens de rust de dorst werd gelest. Uiteraard niks te vinden. Panic still growing, dan maar eens kijken naar de wagen op de parking of de sleutel toevallig op het contact zit. Daar aangekomen staat een wagen die wel heel erg lijkt op het model waarmee hij rijdt, met aangestoken lichten te lonken naar hem. Dichterbij gekomen blijkt die zelfs lichtjes te ronken. Het verhaal is volledig waar, de mens had zijn auto met draaiende motor, aangestoken lichten, nog net niet met openstaande deur op de parking van een voetbalstadion staan. De hele match lang.
Grtz.
Sterk verhaal kapitein.
Ann heeft het verhaal van de handrem al gedaan neem ik aan.
Zelf durf ik de auto van andere mensen wel eens vergeten op slot te doen... of de raam open laten.
Mijn huissleutel vind ik altijd netjes op de buitenkant van de voordeur terug.
nee het verhaal van de handrem ken ik nog niet!! vertel, vertel!
Dus .S strijkt 's morgens ZELF zijn broek?? Hallow! Waar heb je die nog gevonden? ;)
In Oosthoven maken ze "nieuwe mannen". Daar vind je die strijkende mannen ségeweurrig mè hoewepe (= tegenwoordig in overvloed).
Zelf vergeet ik nooit iets. 't is te zeggen: ik herinner mij niks dat ik ooit vergeten ben.
Klinkt nochtans heel bekend die posts over sleutels op de deur vergeten, 's morgens de deur wagenwijd open laten staan terwijl .N boven nog ligt te ronken. Een portefeuille even in bewaring laten liggen in een winkel wil al wel eens gebeuren, maar in -A- zijn geen pikkedieven, dus da's ook niet erg.
Voor de rest... iets vergeten? Moi?!
Never.
Telkens we de auto parkeren en we richting weet ik waar gaan moet Ann na 5 minuten weeral terug naar de auto om te checken of die handrem wel opstaat. Altijd.
Zelf overkomt het me nogal eens (lees 3 keer per jaar) dat ik ga winkelen, betaal met een briefje, mijn wisselgeld in ontvangst neem en vervolgens zonder aankopen weg ben. Tot groot jolijt van de winkeljuffrouw / man van dienst.
"Where is my mind?"
-The Pixies-
Het vreemde bij mij is dat wanneer ik totaal zorgeloos het huis uit stap, de koffiezet meestal nog aanstaat. En wanneer ik 4 keer terug ga, én het strijkijzer, én het gasvuur, én de koffiemachine en kaarsen volledig uit zijn.
Vreemd !
AB
Haha. Tja.. Wat doe je deraan? Misschien een groot blad met "KOFFIEZET" op de deur plakken zodat je dat altijd ziet als je buitengaat?
Maar misschien vergeet je dan het strijkijzer. Of de kaarsen.
Supergrappig!
Ma ik heb de ideale oplossing:
kom gewoon in Afrika wonen!!! ;)
Een reactie posten