Zaterdagavond ben ik voor de laatste keer gaan dansen met wat eens mijn mooie witte bottekes waren (nee géén fuck me botjes).Al dansend namen we afscheid, mijn botjes en ik. We wisten allebei dat het nu écht de laatste keer zou zijn.
Al een keer of drie stonden ze naast de vuilbak, na weer eens een fantastisch maar vuil dansfeestje, klaar om weggegooid te worden, maar dan.. nee.. toch nog eens één keer opgeblonken met mijn wit smeerseltje (dat ik nu waarschijnlijk nooit meer ga kunnen gebruiken want op welke schoenen moet je nu wit schoensmeer doen).
Toch altijd nog één keertje meer aan mijn voeten gedaan, want mijn botjes en ik.. Ja, dat waren gewoon mijn botjes en ik!
Maar nu gaat het echt niet meer. Mijn botjes zijn op. Ik kan evengoed op mijn blote voeten rondstappen want zolen hebben ze toch niet meer. En vanvoor, aan een van de tipjes, zit een gaatje. Als het regent is dat gaatje niet zo aangenaam. De schoenmaker heeft de hakjes al eens opgelapt, maar nu...
Nu is het gedaan, finito, schluss damit.
Daag mooie botjes, het was een fijne tijd.
4 opmerkingen:
Ik heb hier zo nog een stel vuile festivalschoenen staan met gaatjes in. gaatjes in de zolen wel te verstaan.
Zou er nergens een rusthuis voor oude schoenen bestaan? Dan konden we ze af en toe eens gaan bezoeken en er bij droog weer even een rondje in het park mee maken. Met overal bordjes 'toegestaan het gras te betreden' en 'huppelen toegelaten'.
Dat lijkt me leuk Catweazle, stel je voor... vooral dat huppelen :)
Huppelen met u en Bogglen met Sid hehehe
to be fuckmebotjes or not to be fuckmebotjes, that is the question
---<--<@
Een reactie posten