zaterdag 4 september 2010
Het verhaal achter de foto
Deze foto namen we nadat we een vreselijk helse beklimming hadden gedaan over een supersteile berg vol steentjes zoals je links achter mij ziet. Er was eigenlijk gewoon geen pad op die berg, alleen maar een soort van spoor waaraan je zag waar je voorgangers gestapt hadden. En toen hadden we dus al een uur of zes à zeven gewandeld!
Halverwege die berg -die ik overigens bijna liggend ben opgeklommen uit schrik om achterover te vallen, en geen enkele boomwortel of grote steen om je aan vast te houden- heb ik mij op mijn gat gezet en leek ik wel een van die ezels die niet meer voor- of achteruit wilt.
Tranen met tuiten heb ik gehuild! En Sven -bijnaam: Mr. Hoogtevrees- moest MIJ troosten. Er was één rotsachtig uitsteeksel op heel de berg, en daarnaast zat ik, niet meer in staat te bewegen. Als je over de rand van dat uitsteeksel keek zag je alleen maar een diepe afgrond.
Ik was helemaal overmand door angst en hoogtevrees. Toen ik daar zo zat wist ik niet wat doen. Ik kon niet terug, dat wist ik ook wel, maar vooruit, dat zag ik bijna nog minder zitten. En toch heb ik het gedaan. Plakkend tegen de steentjes heb ik mij naar boven gesleept, elke stap tellend, tot ik weer aan honderd was en terug van nul kon beginnen. Sven zei: "Komaan, liefje, tandenbijten, ik beloof dat het de moeite waard is daarboven, ik beloof u dat er een verrassing is!"
Ik dacht dat hij met 'een verrassing' het uitzicht bedoelde, of de voldoening die je voelt na het bedwingen van zo'n berg. Dus met trillende benen heb ik de laatste meters dan maar gedaan, in zijn kielzog. En plots, toen ik het niet echt verwachtte, waren we boven. Ik had echt gedacht dat ik het nooit zou halen. Maar het uitzicht was inderdaad spectaculair, en de voldoening was groot! Leuke verrassing, dacht ik, ik was zo blij dat we boven waren!
Maar toen kwam Sven voor mij zitten en hij kuste mij en hij vroeg: "Wilt ge met mij trouwen?"
Ik denk dat de eenzame wandelaar die een uur voor ons wandelde zich moet afgevraagd hebben waarom iemand plots op het idee kwam om luidkeels en meermaals "Ja, natuurlijk!!" tegen de bergen te roepen.
En toen kusten we nog eens en namen we deze foto. :-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
48 opmerkingen:
maar zie nu, zo schoon!! welgefeliciteerd!!! (en toch denk ik dan stiekem, kon hij dat nu niet gewoon halverwege die berg vragen ;-) )
Waaaaaa proficiat!!
Proficiat. En dat is een verhaal om later aan de kleinkinderen te vertellen.
kippevel! zo mooi! van harte proficiat!
oooh schooooooon!
Ochgot! Zo schoon seg! Zo ontzettend geweldig! Proficiat!
Sarah?!? En gij kunt dat niet vertellen in de Zomerfabriek???
Vind het in ieder geval echt SUPER-nieuws!!! Op vele potjes past toch echt wel een fantastisch dekselke hè!
Dikke kus
Uschi
Wat origineel! Proficiat!
Wauw, zo schoooooon! Prachtig verhaal :) En proficiat!
Proficiat!
Amai, dat is wel behoorlijk fantastisch!
Proficiat!
Woehoe, fijn! Dikke proficiat!
trouwen???? gefeliciteerd!!!! al maar goed dat ge van extase nu van die rots viel ;p
mooi mooi mooi!
wauw! proficiat!
Ooooooooooooooooh Sarah! GEWELDIG!!
Hoera! Hij heeft je ten huwelijk gevraagd!
Dat maakt de toch al mooie foto nog specialer.. hang de foto al aan de muur?
jawadde, wat een sprookje :-)
Wooo! Dat is nog eens een mooie verrassing!
Afgelopen week waren J. en ik twee maal ceremoniemeesters, dus alle herinneringen aan onze bruiloft kwamen weer keihard binnen. En ik garandeer: trouwen, dat is dus echt een van de allerleukste, allergaafste, allerfijnste, allerverliefdste dingen die je kunt doen. Dus van harte!
W A U W ! ! !
OOOOoooooooh!!!!!!
En dat zeg je nu pas!?
Zo leuk! Proficiat!
Veel geluk samen en potverdorie, wanneer gaan we nu aan die koffie?
x
Een dikke proficiat! Mooi verhaal!
van harte!
ik heb kippenvel, niet alleen omdat het zo fijn is voor jullie, maar omdat mijn aanzoek door man precies zo was, op alpe d'huez. daarna nog naar beneden, ging dat nog op trilbenen van opwinding? mijn knie was compleet overbelast, maar ik voelde niets meer ;)
Geweldig! Mooi verhaal. Mooi einde. Ik hoop dat jullie nog héél lang blijven dansen in de living. Het is inderdaad het geheim van 'happily ever after...' (en daar kunnen wij van mee praten ;-))
Waauw...hoe mooi!
Ook de geschreven versie van het aanzoek-verhaal is zo schoon!
*smelt*
Ja, amai! Mijn lief zit hier nog steeds te broeden op een romantische manier om me ten huwelijk te vragen. (we zijn al getrouwd voor de wet, gewoon snel afgesproken en geregeld; maar voor écht, met een feest enzo, dat mag van mij toch met wat meer romantiek)
Echt schoon, zo'n aanzoek op de top van de wereld, en zo lief aangekondigd!
oh... mooi!!!
Proficiat
wauw, dat is echt een prachtig aanzoek, ik had niet veel op met al dat trouwen, tot het moment dat we voor de schepen stonden(praktische reden) toen kreeg ik toch een krop in de keel...
En ook nu nog ben ik blij dat we het gedaan hebben. Alleen mis ik dus wel een aanzoek...
geniet ervan, t'is zaaalig
Magali
oooh, zo schoon !
Wow, wat een extreme emoties zo tegenover elkaar. Gefeliciteerd!
HOERA!!!!! Proficiat! Wat geweldig voor jullie:)
Liefste Sarah en Sven,
Ik volg al een tijdje je blogje. Ik herinner me nog hoe het allemaal is begonnen . Sven die tegen mij kwam zeggen dat hij een mailtje had gekregen, van een meisje, met 1 vraag en daarbij multiple choice antwoorden (hilarisch! Zie ik er dan homoachtig uit). Soit, zijn date was goed meegevallen want op een avond op het terras bij vrienden op de vlasmarkt was hij constant met een smile tot achter zijn oren aan het dagdromen (en aan het geeuwen). Schattig!!!
Ik herinner me ook mijn bezoekjes bij jullie in de Boudewijnstraat, gezellig babbelen over muziek en film. By the way, heb je die verlichting met die dolfijntjes nog?
Ik moet toegeven, met een krop in mijn keel, heb ik een traantje gelaten, zo mooi en schattig.
Ik wens jullie het beste en het allermooiste op aarde.
Veel liefs Yunai.
smelt....
waw...
Dat heeft je lief toch maar mooi uitgeknobbeld: kan het nog origineler? Allebei met knikkende knieën van de hoogtevrees ;-)
Ongelooflijk veel geluk gewenst!!!
Hoera feestje! dan vieren we de echte liefde.
ah, waarde gullie dat?
grappig, ik heb ook zo zitten blijten in de pyreneeën dit jaar (maar dan op een rotsenpartij waar ik niet over durfde) (en dan zonder aanzoek, die was al gebeurd :)).
Man man groot feest met de hele familie enzo... tof :-)
En ik .S zijn versie kon hij klimmen gelijk Rambo en heeft ie u den helft van de klim gedragen...
Ooohh!!! Wat MEGA romantisch! Heel erg leuk voor jullie en proficiat natuurlijk!!
All right! zo schoon! Graag alle voorbereidingen van de trouw op je blog!
Oh smeeelt! Dikke dikke proficiat!
Gefeliciteerd, wat leuk! Ik dacht dat ik al een reactie achtergelaten had, maar blijkbaar heeft blogger die opgegeten, dus nogmaals: van harte, op een mooi huwelijk!
Oooh, wat mooi! Een dikke proficiat!
Schoon! Effenaf! :-)
Ooooh jullie zijn zo lief! :-)
Bedankt allemaal!
Ooooooooh! Mevrouw Van De Mooie Verhalen kreeg er weer een prachtig exemplaar bij, op deze manier!
Een knieval in de living in een hart van kaarsjes had ik inderdaad niet helemaal assorti met de rest van je levensverhaaltjes gevonden. :-)
Proficiat!
Ge-wel-dig! Ik word er helemaal warm van van dit verhaal. Super gewoon.
Woehoe! Ik herinner me ook nog dat An vertelde over jouw verliefdheid en je 'ik vraag het aan'-mailtje aan die jongen van bij ons op school ;-). Super!
amai zeg, wauw! da is pas een schoon verhaal!
Een reactie posten