Week één is officieel voorbij vandaag! Mijn aftelpapiertje begint al redelijk oranje te kleuren. Het lijkt wel of ik op een of ander vreemd dieet ben. Met schouderklopjes en peptalk tegen mezelf. "Nee, Sarah, wachten tot morgen om dat vakje in te kleuren, de dag is nog niet hélemaal voorbij". Of "Kom op, dat gaat wel lukken, nog maar drie weken". Of "Doe niet zo onnozel, wat zijn nu drie weken!".
En zo glijden de dagen voorbij. Soms lijken ze lang, soms is het avond voor ik het weet. Ik had het op voorhand nooit gedacht, maar zo'n afstand doet je wel weer glashelder beseffen hoe het zit met je relatie. Van elke sms krijg ik weer kriebels
all over en ik word helemaal
hoteldebotel als er een online afspraakje aankomt. Best wel spannend, eigenlijk. Op een of andere gekke manier.
9 opmerkingen:
je had er een adventkalender van moeten maken...
Ja, zo'n kalender met achter elke dag een chocolaatje. Chocolade zou een goede vervanger zijn voor vanalles... ;-)
haha ja, verdorie, dat ik daar niet opgekomen ben!
hoe schattig
Ik heb hier ook zo'n kalender hangen. Net dezelfde timing. En op het eind komt er ook een schattebolleke uit de lucht gevallen :-)
Stiekem best goed, dat iemand die je lief is af en toe weggaat. Wordt hij/zij vanzelf weer leuker van!
Ik tel mee voor jou !!!!
Ik deed altijd iets "bizar" wanneer ik erg op een dag moest wachten:
Ik telde hoeveel dagen ik nog te gaan had en dan telde ik die dagen terug in het verleden. Als ik me dan bedacht welke dag toen was, vond ik het een zeer aangenaam besef dat de tijd vliegt.
Bijvoorbeeld:
Ik kijk uit naar 22 februari.
Dat is nog 8 dagen vanaf vandaag.
8 dagen terug was het zaterdag en deed ik helemaal niks... als ik denk aan die zaterdag, besef ik dat de tijd snel voorbij gegaan is!
Rare redinering, ik weet het, maar het hielp mij wel!
verlangen maakt de liefde alleen maar groter, het weerzien gaat super zijn
x
Een reactie posten