Op een ander

En hoe was uw lange, lange weekend? Ik hoop dat u er ook zo hard van genoten heeft. Ik moet nog een beetje afkicken van zoveel fijne dagen met drie. Wij gingen tulpen plukken in Berendrecht en zand tussen onze tenen voelen in Zeeland. Dat was trouwens nog eens een belevenis, dat hele zandgebeuren.

Dit is hoe ik het mij had voorgesteld:

1. De dochter staart verwonderd naar de open zee en kan haar geluk niet op.
2. We zetten haar in het zand en ze begint er meteen gretig mee te spelen. 
3. Wij doen een dutje in de warme lentezon terwijl Anna zich in stilte bezig houdt met zandkastelen en consoorten.
   

Dit is wat er echt gebeurde:

1. Het wandelpad naar het strand was veel verder weg dan voorzien. 
2. De regenwolken kwamen veel sneller dichterbij dan voorzien.
3. Toen we aan het strand kwamen, deed de dochter hoegenaamd niets.
4. Toen ik haar in het zand zette met haar blote voeten, wilde ze terug op het dekentje.
5. Toen ze haar hand in het zand placeerde, was er maar een ding in haar ogen te lezen. En het was geen verwondering. Nee. Het was pure, onversneden PANIEK!
6. Intussen begon het te regenen.
7. Dit gebeurde allemaal op ongeveer 45 seconden. 
8. Waardoor wij binnen de minuut terug ingepakt en op de terugweg waren. 

Ach, ja. Het zal wel een goed verhaal zijn voor de speech op haar huwelijksfeest, zeker? En gelukkig doen de Nederlanders aan borrelen. Dat vond ze dan weer wel leuk. Echt een dochter van haar moeder, dat kind.

 

PS: ik schrijf tegenwoordig ook op een ander, namelijk voor Biodroom, de supergezellige gemeenschapstuin op Linkeroever (Antwerpen), met groenten in grote puinzakken vol potgrond en kunstenaars en gratis concerten en een volkskeuken in de zomer.
Komt dat zien! Of lees in elk geval mijn posts van de voorbije week ;-)

• Zin in een kopje verse thee? Met zelfgekweekte kruiden dan nog wel. 
• Ook met maar één vierkante meter kan je een moestuintje bouwen!
• En deze zalige stadsgenoot kweekt courgetten met zicht op het Centraal Station. Jihaa!