Na Don Kong -met de guesthouse`mama` die koeien wegjaagde met een katapult!- kwam het zalige nietsdoen in Don Det. Ik zette mijn gruwel voor kriebelbeestjes opzij en we kozen een bungalow aan de oever van de Mekong uit. Het uitzicht rechtstreeks vanuit onze hangmat:
Don Det is ook ideaal voor fietstochtjes en daarna een heerlijke plons (en een heel klein beetje pipi - oeps) in de Mekong.
Van Don Det ging het terug twee uur noordwaarts naar Pakse, met een dolgedraaide chauffeur-met-maar-een-oog, die ook nog eens een hond overreed onderweg (het beestje was gelukkig ongedeerd).
Pakse was het stadje van twee tapijtjes, twee kussentjes en twee potten. Tapijten en kussens zijn souvenirs die ik mezelf heb cadeau gedaan (en waar ik nu dus nog de hele verdere reis mee mag zeulen ;). De potten, dat is een ander verhaal.
De tweede nacht in Pakse hadden we echt nood aan een goeie nachtrust, want die werd in Laos nogal eens verstoord door hanen (die niet kukelekuu maar kukele-EEEK zeggen), jankende honden, draaiende motoren en giechelende Laotianen. Bovendien hadden we die dag een supertoffe dagtocht gedaan met Green Discovery, van koffie-en theeplantages op het Bolavenplateau over een stevige wandeling langs prachtige bergen en watervallen naar een enorme markt (foto) in Paksong en een rare `minorities village` die helaas meer op een zoo voor mensen leek.
Maar goed, ik had dus echt gehoopt eens lekker door te slapen. Maar om 4 uur `s nachts vond ik de zingende monniken plots wel hèèl verdacht modern en daarna enthousiast zingen.
Bleek dat hun gezangen overstemd werden door twee vieze oude lesbo`s (normaal echt niets op tegen hoor, maar dit koppel was gewoon echt niet tof) die 4 uur `s ochtends wel een geschikt moment vonden om compleet dronken en/of stoned in de kamer naast ons naar The Doors te luisteren en hevig klaar te komen.
Hm, hmm, ow yeah, oow yeah... O JEE!! JUKKIE!
Na deze helaas zèèr moeilijk uit te wissen herinnering kwam gelukkig snel een vlucht van een uurtje naar Siem Reap (Cambodja) en zijn wij blij dat we dat hebben gedaan in plaats van 24 uur op een bus te zitten!
In Siem Reap is het heter dan heet, we douchen drie keer per dag en nog smelten we weg. De tempels van Angkor zijn ongelofelijk indrukwekkend en het is bijna niet te bevatten dat mensen zoveel eeuwen geleden zo`n prachtige gebouwen konden neerplanten.
Onze
poepkes liggen al bijna open van al het fietsen dat we hier doen, en het stof van de straten irriteert mijn contactlenzen, maar het loont echt wel de moeite. Gisteren zijn we voor dag en dauw (dat wil zeggen iets voor zes) opgestaan om in de koele ochtend een paar kilometer te fietsen, zodat we voor de massaladingen toergroepen de tempels helemaal voor onszelf hadden (bedankt voor de tip, K!).
Het verschil met Laos is wel enorm, en dan niet zozeer in het landschap of de levensstijl maar des te meer in het opdringerige van de mensen.
Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? Sir, you want tuk-tuk? NEE WIJ WILLEN GEEN TUK-TUK!
SEBIET TUK-TUK OP UW BAKKES JA!
Maar verder: prachtig, hier! En ik hoop voor u hetzelfde, daar. Tot de volgende update, vanop een of ander tropisch Thais eilandje... (O ja, bij jullie ging het sneeuwen zeker? ;)
