donderdag 30 november 2006
Jingle bells, jingle bells, jingle bells rock
Gisteren mijn allereerste kerstlied van het jaar gehoord in de Delhaize. Dames en heren: het is weer van dattum! Ik geef het toe: ik vind Kerstmis wel leuk. Niet het Cocacolakerstman-shopaholic-dure cadeaus-kerstmis. Wél het versiering-lichtjes-familie-warmbinnenkoudbuiten-kerstmis.
Dit jaar is het bij mijn familie eenvoudigweg kaas-en-wijn-avond in plaats van een zesgangenmenu. En ik moet zeggen: I like it! Zeker met zeven kleine kindjes (én negen volwassenen!) is dat gewoon veel gezelliger.
Bij de schoonfamilie is het veel uitgebreider maar dan zijn we dan ook maar met zes of zeven volwassenen.
De cadeautjes... dat is een ander verhaal.
Bij ons gaat het zo: aan mijn kant van de familie worden namen getrokken, sinds kort maakt iedereen een wish list van cadeautjes (o verrassing) en het budget is 25 euro.
Bij mijn schoonfamilie kopen we gewoon cadeautjes voor wie we iets vinden (dat is niet altijd makkelijk!).
Al goed dat ik mijn pa niet meer zie: anders was er nóg een extra feest geweest ;)
Ik heb al een paar keer geprobeerd om eens zelfgemaakte cadeautjes te introduceren onder de kerstboom. Zelfgemaakt in de ruimste zin van het woord: een cake, een schilderijtje, een potje confituur, een persoonlijk gedichtje, een sjakkoshke, een ketting, ... Alles kan!
Helaas voor mij: niemand reageerde...
Enkele jaren geleden heb ik nochtans een enorm succes geoogst met mijn "perkamentjes". Dat waren perkamentjes met een rood strikje errond die eerst als versiering in de boom hingen. Op Kerstdag haalde ik de papiertjes één voor één uit de boom, en las ik het gedichtje voor. Voor iedereen een persoonlijk gedichtje, met een paar herinneringen aan het voorbije jaar. Ze spreken er nu nog van.
Ik denk dat ik er straks maar eens terug aan begin. Iémand moet toch het goede voorbeeld geven!
maandag 27 november 2006
Welkom op de wereld!
* L i l i t h *
2.100 kg
48 cm
Véél donker haar
Prachtmeid
Proficiat!
zaterdag 25 november 2006
vrijdag 24 november 2006
La nonna La cucina La vita
Net een nieuwe boekje gekocht en ik ben er helemaal wég van!
Het heet "La nonna La cucina La vita" en het werd geschreven en geïllustreerd door Larissa Bertonasco, een Duitse met Italiaanse roots.
Het is een kookboekje, maar ook een boek vol herinneringen aan de jeugd van de auteur. De recepten zijn niet echt vernieuwend, het gaat eigenlijk meer over de typische gerechten die haar "nonna" (grootmoeder) vroeger maakte tijdens haar vakanties in Italië.
Maar de illustraties! Man, man, de illustraties! Als ik dat zie, krijg ik instant kriebels om zelf te schilderen, plakken, tekenen, knippen, .... Als ik ooit zo een leuk boekje kan maken, then I can die as a happy woman. (ne mens moet toch blijven dromen he ;)
Ik ben een fan!
zondag 19 november 2006
De vijfentwintig eerste jaren van Sarah eindigen zo:
Super verrassingsontbijt van mijn drie grote zussen...
...bloemekes van mijn liefke...
...lassi from heaven van de lunchbox...
(dorst gekregen van het olijven proeven op de markt)
...héél veel smsjes, telefoontjes, mailtjes en kaartjes van vrienden en familie...
(thanks guys!!)
...fotootje van de Schelde...
... wachten op Pinokia in het atelier van Theater Froe Froe...
... de regen van ginder (kwam ook naar ons)...
...krantje en koffietje van zondagochtend...
...bezoek van één grote zus, mama en klein nichtje Alexe...
... twee x winnen van Sven...
= genieten van
een prachtweekend vol verrassingen!
dinsdag 14 november 2006
maandag 13 november 2006
Een paar bevindingen na een rustig weekend
- Optredens en kleine mensen gaan echt niet samen! Mijn oplossing: hakken dragen (ondanks de zere voeten achteraf) en rechts of links vanvoor aan de zijkant gaan staan
- TV On The Radio is véééél beter dan We Are Scientists en zij waren dus beter de hoofdact geweest
- Ijsberen zijn makkelijker te tekenen dan pinguïns, net zoals ik het makkelijker vind iemand te tekenen die je niet kent, dan iemand die je heel goed kent
- Ondanks een schrijnend tekort aan goeie bakkers binnen de Singel, kunnen we toch Lietaert (Turnhoutsebaan) aanraden voor het heerlijke brood, en Kleinblatt (Provinciestraat) voor de koosjere kaas- en chocoladekoeken
- De "macaroni met kaas" van Jamie Oliver is een beetje aan de droge kant (hoewel dat ook aan mij kan liggen natuurlijk)
- Afterparties in het Sportpaleis zijn a) héél moeilijk te vinden en b) pas leuk vanaf 2u
- De boekenbeurs zou makkelijk de helft tot drievierde kleiner kunnen zijn, want alles ligt overal driedubbel uitgestald
- "Opperlans" is een geschift, wacko boek over de Nederlandse taal, binnenkort een bloemlezing op déze blog (log-log-log...)
- Ik moet deze week maar twee dagen werken! Lang leve de koning! (even doen alsof ik 15 november-dag van de dynastie een nuttige feestdag vindt, anders schaffen ze hem misschien nog af) (donderdag en vrijdag heb ik zelf verlof genomen, mocht je je afvragen of ze helemààl gek zijn geworden bij de overheid ;)
donderdag 9 november 2006
Hieristiedan!
Cadeautje van mezelf aan mezelf! Eergisteren besteld en gisteren al afgehaald.
Let u vooral op de prachtige bel en het handige rekje.
Sven heeft het mannenmodel van deze fiets, dus nu nog alleen een paarse training in parachutestof voor ons tweetjes, and off we go...
PS: nog nodig: een snelbinder voor op het rekje en handige, stevige, regenbestendige fietszakken... :)
dinsdag 7 november 2006
Een Vrouwtje van de bizarre soort
Als ik naar het werk fiets ’s morgens, is er ook een Vrouwtje.
Dit kleine, gedrongen vrouwtje doet alle moeite van de wereld om vooruit te komen op haar volledig uitgeruste fiets. Ze trapt en ze trapt en ze trapt, maar niets helpt. Het Vrouwtje fietst zó traag dat je amper merkt dat ze vooruit gaat.
Gezwind fiets ik haar elke ochtend voorbij. Op mijn wrakkige fiets, met twee versnellingen. Ik ga al-tijd veel sneller dan het Vrouwtje.
Toch vindt dit Vrouwtje het hoogst noodzakelijk om bij ieder rood licht vlak voor mij te komen staan. Ijverig trappend en hevig transpirerend zie ik haar dan zwoegen om vooruit te geraken. En iedere keer moet ik haar toch weer voorbij steken. Tot groot ongenoegen van het Vrouwtje, dat is overduidelijk.
Een andere hobby van dat mevrouwtje is uit volle borst rinkelen met de bel als er iemand ook maar één centimeter op het fietspad in haar weg durft te komen.
Ik vind het een raar mevrouwtje.
Het is er ééntje van de bizarre, gelukkig zelden voorkomende soort.
maandag 6 november 2006
Sorry...
Mijn excuses, maar S. is terug thuis! 't Was niet expres! ;)
vrijdag 3 november 2006
Chronologisch
Five friends for dinner, dekken voor zes, aperitief maken voor zes. Sven kom terug! :)
Veel te moe om verder nog veel uit te steken.
Woensdag
Uitslapen.
Afwas doen van five friends for dinner.
Lezen.
Verder afwassen.
Lezen.
Stofzuigen.
Nog meer lezen.
Opruimen.
TV kijken (weer niks erop).
Dutje doen.
Lezen.
Naar de winkel en de glascontainer gaan.
Lezen.
Nog een dutje doen.
Nog wat lezen (valt het op dat ik de juiste lees-houding (met héél veel kussens in de zetel) gevonden heb? :)
Met vriendin L. shop-route voor Amsterdam uitstippelen (boekje "100% Amsterdam" is een aanrader! (als je niet op de spelfouten let).
Stukje Dirty Dancing zien en alle dialogen meezeggen (aiai).
Kort nachtrustje.
Donderdag
Héél vroeg opstaan, heel vroeg op de trein, met vertraging aankomen in Amsterdam. De zonnezegen werkte af en toe.
Quicheke eten in de Bakkerswinkel (aanrader!) .
Naar de Jordaan.
Constant in het Engels aangesproken worden ("yes, that's six euros sixty please"... what the f***?!).
Naar de supergezellige winkeltjes van de Negen Straatjes.
Munttheetje en brownie in Goodies (aanrader!).
Nog wat shoppen in de Bijenkorf.
Klagen over "pijn voeten".
Vakantiezonde: Whopper in de Burger King. "Do you want that with cheese or not?" (nogmaals: what the f***?!)
Nog wat rondslenteren.
Geen botjes gevonden, niks gekocht! (L. wel één héle mooie rok)
Aperitiefje (met Jupiler) in Kapitein Zeppos (gezellige kroeg, maar die van Antwerpen is beter).
Plots beseffen dat we nog maar een uurtje hebben voor de laatste trein dus snel garnaalkroketjes besteld. Njam njam!
In slaap vallen op de trein (met open mond, gelukkig zonder gekwijl).
Met "vervroeging" (!) thuiskomen.
Lekker slapen.
Vrijdag
Koortsig hoofd, rillend lijf (vanwege opkomende snotvalling en kapotte chauffage op het werk).
Blij worden want prijsje gewonnen (zie Coolinary).
Blij worden want nog maar een half dagje werken en het is alwéér weekend!
Blij worden want S. is bijna terug!