De emotionele rollercoaster van in het ziekenhuis -euforie om onze gezonde prachtdochter, frustratie om de verdomd moeilijke borstvoeding, overweldigd worden door alle dingen die je door elkaar voelt- maakt stilaan plaats voor een soort van routine en elkaar beetje bij beetje beter leren kennen.
Wij zijn alvast dolblij met onze lieve Anna, hopelijk is zij even graag bij ons als wij bij haar!
En bedankt voor alle lieve berichtjes, kaartjes en mailtjes. Doet zóveel deugd!