De eerste drie maanden was ik te moe om ook maar één creatieve (of enige andere) poot uit te steken, de maand daarna leek de inspiratie nog steeds niet terug te komen. Lichte paniek, want er staan nog enkele opdrachten op het programma waarvoor wel enige vorm van inspiratie vereist is de komende weken - niet in het minst ons eigen geboortekaartje.
En dan had ik het nog niet over de 'kerst'kaartjes! De kaartjes zelf verstuur ik meestal pas na nieuwjaar, maar het idéé is er normaal toch al veel vroeger. Nu was er niks. Noppes. Nada. Tot ik me gisteren gewoon terug achter mijn linomesjes en rubberstempeldinges zette. Héérlijk, weer eens iets maken met mijn eigen handen! Snij snij, stempel stempel. Zelfs met twee kleuren, mensen, een primeur! Het leek hier wel een mini-zeefdrukkerijtje - héél erg mini dan. En missie geslaagd: vandaag kan ik alvast enkele kaartjes op de bus doen.
Maar niets zo erg als vrezen dat 'het' weg is en niet meer terugkomt. Bij deze wens ik iedereen voor 2011 dus een onophoudelijke stroom aan inspiratie toe - mezelf inbegrepen!
10 opmerkingen:
dan wens ik u hetzelfde - al mag het ook gezegd: de inspiratie liet misschien op zich wachten, maar het resultaat is er zeker niet minder mooi om!
Jeuk? Wat grappig. Maar ook irritant lijkt me.
En; ik wens jou ook een inspirerend nieuw jaar!
Mooi kaartje!
Ik wens je een supermooi, creatief en lief 2011!
Oehlala, dat is nu ne keer een mooie wens!
Jou wens ik zeker een goede gezondheid dit jaar, véél nachtrust ( ;-) ), en een hoofd boordevol inspiratie.
Hoi Sarah, ik ben er zeker van dat die inspiratie terug zal komen, dit kaartje is er al een mooi bewijs van!
Ik wens jullie een wolk van een baby toe in 2011, minder jeuk, meer geluk en een goede gezondheid en voor ons beiden veel (leuk) werk (en inspiratie natuurlijk ook) :)
Oh gelukkig, ik ben niet alleen dan ;-) Ik begon al te panikeren maar ook dàt hoort er blijkbaar bij. Gelukkig is het dat allemaal waard he seg.
Jaja, Nicoleke, en nog niet zo'n klein beetje. Vooral op mijn buik, soms op mijn rug. Komt door de huid die uitzet naar het schijnt... En inderdaad héél irritant!
Maar meisjesmama heeft gelijk: het hoort erbij, en het is het wel waard -veronderstel ik toch ;-)
Tijdens beide zwangerschappen had ik het ook, de wegblijvende inspiratie. Je lijf creëert al zo hard, dat je hoofd gewoon leegblijft denk ik. Maar dat kaartje is mooi! Een fijn jaar voor jullie alledrie:)
Ik had dat dus exact hetzelfde (stukje is nog terug te vinden op de 'frontpage' van mijn blog geloof ik! ;)). Of het terugkomt kan ik nog niet echt zeggen na drie weken: hoewel, de wens om te creëren is er bij mij eigenlijk al wel weer, alleen nu de tijd niet meer!
Gek trouwens om nu jouw 'zwangerschapsperikelen' te kunnen volgen met kersverse baby en al weer lege (doch nog niet geheel platte) buik: het voelt nog heel erg als een ook bij mij horend onderwerp, maar dat is het dus al niet meer... Geniet er dus maar van want het gaat snel voorbij, en ik vond zwanger zijn toch wel erg bijzonder (maar wat daarna komt ook hoor! ;)).
Hey Sarita, weer veel te lang geleden dat ik op je blog ben geweest, wsl omdat ik minstens 2 andere kanalen heb om op de hoogte te blijven van je avonturen. Maar toch via deze weg ook een geweldig gelukkig 2011 gewenst en proficiat voor het vlagjesresultaat (spijtig dat ik niet kan zeggen: Bram zal zijn best doen om alles goed te besteden :) Vorig jaar kwam immers bijna al het geld naar hier voor de malariacampagne vh RK) én proficiat voor den Appie!!! Ik kom speciaal in juli naar België om 'm of 'r te komen bewonderen!x
Een reactie posten