Vanmorgen werd ik gebeld met de vraag of ik proefkonijn wou zijn! In januari had ik al eens een scan van mijn oren laten nemen en de dokter belde me op met de mededeling dat hij aan een wetenschappelijk onderzoek bezig is, dat die resultaten in een Amerikaans medisch tijdschrift gepubliceerd worden en of ik nog een extra scan wilde laten maken voor zijn onderzoek. Nog twee andere patiënten had hij opgebeld met de vraag of ze dit wilden doen.
Wie ben ik dan om de wetenschap tegen te werken?
Vanavond meldde ik me aan in het ziekenhuis. Tien keer uitvoerig bedankt omdat ik toch zo vriendelijk was om mee te werken aan het Grote Onderzoek, alle kleren en speldjes uit behalve "uw onderbroekske" en dan hup in badjas onder de scanner.
Een enorm gevaarte die scanner (met magnetische straling ofzoiets), met heel veel lawaai, oordopjes in mijn oren en een heel gestel rond mijn hoofd zodat ik toch maar stil zou blijven liggen.
Bovenop dit gestel werd een zeer elegant soortement van helmpje geplaatst. In dit helmpje had een zeer vernuftig iemand een spiegeltje gemonteerd. Waarschijnlijk om de claustrofobische mensen onder ons zich een beetje lekkerder te doen voelen in deze scan-tunnel.
Ook leuk (lees: tijd-dodend) om met dat spiegeltje te doen:
- naar je eigen voeten kijken
- kijken naar het belletje dat je in je handen krijgt (doet me denken aan een spelprogramma: "Walter, ik ga het zeggen!")
- en het allerleukste: de scan-assistent bespieden!
De scan-assistent was al een beetje moe en had een beetje genoeg van al die gescande beelden. Door mijn vernuftige spiegeltje zag ik hem gezellig surfen op het internet, e-mailen, dingen opzoeken en... op zijn gemak filmpjes van (denk ik) Halle Berry bekijken.
Nou ja, een mens moet toch iéts doen op zijn werk.
Met mijn oren is trouwens alles in orde: het waren maar cholesterolkristallen (waar je niets aan kan/moet doen) in plaats van een hardnekkig cholesteatoom. Fioew.
3 opmerkingen:
Dus als wij binnenkort een artikel ontdekken in een luguber tijdschrift waarin staat hoe patiënten reageren op een surfende assistent weten we eindelijk wie zo'n vreemde studies mogelijk maakt. :-)
De wetenschap is u eeuwig dankbaar Sarah, en wie weet ergens een zieke mens ook! Heel schoon van u.
Die assistent zat gewoon op myspace. Iedereen weet dat dat kei plezant is :-)
En met zo'n excuus krijgen ze u in uw onderbroek onder een scanner?!
Wie weet waar hingen er nog allemaal spiegeltjes!?
B.
Een reactie posten