Vanochtend kregen we op het werk het trieste bericht dat onze poetsvrouw, Rita, in de nacht van donderdag op vrijdag in haar slaap gestorven is aan een hartstilstand. Ze voelde zich blijkbaar donderdag al niet goed, maar dit is toch wel heel erg plots. En ik bedoel maar,
52 jaar is toch nog piepjong?!
Ik verwacht nog ieder moment dat ze hier op haar brommertje komt aangesjeesd en mijn bureau onder handen neemt. Of zaagt dat de planten niet genoeg water hebben. :)
Ik kan het echt niet geloven.
Dus als je dit leest, doe dan eens je ogen dicht en denk eraan dat je elke dag van elke minuut moet genieten. Asjeblief? Ik dank u.
2 opmerkingen:
Vandaag al genoten van de volgende dingen: wakker worden van het gespin van Belle (1 van mijn katten)in mijn oor, lachen met Fons (ook 1 van de katten) die zijn eigen schaduw probeert te vangen, een vlinder op mijn terras, het zingen van de merel die elke dag op het dak van de buren zit, het praatje met de bakker, een kindje dat naar me zwaait, zonneschijn op mijn gezicht, luieren in de hangmat, rondlopen op blote voeten, ...
That's the spirit! Thanks love! xxx
Een reactie posten