Oh la la.

Dat was me het blogpostje wel, vorige week. Maar goed, hopelijk zijn nu alle plooien gladgestreken. Terug vriend?

Niet dat ik intussen nog veel nieuws kan vertellen hier. Behalve dan dat het met mijn zelfstandigheid-in-bijberoep weer net zo gaat als het meestal gaat:

1. Ik werk enkele grote projecten af
2. Ik kijk reikhalzend uit naar een paar vrije dagen of weken
3. Ik begin er stilaan aan te denken om de eindsprint naar de bevalling over een goeie twee maanden alvast rustig in te zetten
4. Ik verheug me erop om te beginnen aan ons eigen geboortekaartje en mijn eigen projecten

Maar dan komen daar toch weer twee zalige opdrachten aan. Zo van die dingen die je niet kan weigeren. Waardoor je weer andere dingen moet weigeren. Maar hey, c'est la vie. En mij hoor je niet klagen hoor: beter veel werk dan geen werk!

Wordt dus vervolgd.

PS: Elise, ik kan je al geruststellen. Er zit iets bij met een paar kleine maar zotte tekeningen!