Vaarwel!

Het vet was van de soep.
Het slabakte van hier tot in Tokyo.

Maar dat had zo zijn redenen.
Ik werd een beetje opgeslorpt. Om niet te zeggen véél. Volledig. Maar léuk opgeslorpt. Zo van dat leuk, dat -tegen dat je tijd en zin hebt om erover te bloggen- het moment altijd alweer te lang was.
Door mijn dochters.
Door mijn lieve wederhelft.
Door veel werk.
Door vakantie vieren.
En door ons madam, de fantastische drukpers van de Kaartenmakerij.

Sinds maart niks meer posten was al een teken aan de wand, maar bij deze hak ik ook officieel de blogknoop door: ik stop ermee!
Mijn tienjarig jubileum is net voorbij: prima moment om met opgeheven hoofd de boeken toe te doen.

Maar niet zonder mijn lieve lezers nog een cadeautje mee te geven. Wie op de Markt van Morgen op zondag 14 september naar de stand van de Kaartenmakerij komt en héél beleefd 'vaarwel' komt zeggen, krijgt iets van mij.

Tot die tijd: vaarwel. Bedankt voor tien geestige jaren. Het ga jullie goed!

xx

't Is gebeurd!

Er kwamen 1 heftruck, 1 transpalet en veel helpende handen aan te pas, 

maar juicht gij allen:

ons madam is in de Plantage geraakt! 

Mijn zenuwen werden op de proef gesteld

maar juicht gij allen:

niemand raakte gewond 

en ook de madam bleef netjes waar ze moest zijn!

Mijn vrees dat het niet zou lukken was ook ongegrond

want juicht gij allen: 

de madam heeft een fijne cadans

en we zullen het goed met elkaar vinden, denk ik! 

Het kaartenmolentje op de achtergrond is nog leeg

maar juicht gij allen:

binnenkort niet meer!

Hoera, hoera, hoera!

Pim & Pom & de gelukkige winnaars!

Echt, jong, met uw dochter naar de film gaan, dat heeft toch iets van een ongelofelijke schattigheid en hartverwarmendheid en ikeetuopigheid, dat kan ik eigenlijk niet uitleggen.

Eerst die spanning... Wachten op de film...

 

Dan het spektakel, een Echte Film. 

Op een hééééle grote tv.

(de voorstelling was echt heerlijk 

en mijn dochter de volle 70 minuten probleemloos uit,

hoewel ik merkte dat er zo rond minuut 50

wel veel geschuifel kwam in de zaal)

 Dan een croqueske eten en kleuren à volonté. Party!

En dan ook nog eens een poster, een sleutelhanger

én een kleurplaat van Pim & Pom krijgen?

 Serieus. 

Life doesn't get much better than this.

Deze twee lucky ladies mogen dankzij random.org ons zondags dagtripje nog eens overdoen, volgende zondag 8 maart, met een familieticket:

Blogger Majane zei...

ik vermoed dat het over kinderfilmpjes gaat? Blijft schitterend:

de filmpjes van molletje!

En natuurlijk Pluk, wie anders?

9:58 PM

en

Blogger Marijke zei...

Molletje is toch wel mijn favoriet. En de Gruffalo en Van de kat geen kwaad. Dochterlief heeft nog andere favorieten maar ik deel haar smaak niet. En Simon zweert bij Tik Tak. Dat is zo'n heerlijk jeugdsentiment! Ik kan nog altijd voorspellen wanneer er een hond achter de schapen komt.

6:46 PM

Proficiat en véél plezier! 

Niet gewonnen? Niet getreurd!
Er zijn nog tickets voor het Jeugdfilmfestival!

Win tickets voor Pim & Pom, de film!

Wij zijn geen grote tv-kijkers, maar zo rond de zessen laten wij -samen met twee dochters, twee flessen melk en een filmpje- de dag rustig overgaan in de nacht. En dan is het wel zo leuk als wij dat filmpje ook tof vinden om naar te kijken.

Tegenwoordig bovenaan in onze speellijst:

Shaun het Schaap

Het Verloren Vriendje

 Zingaburia
ik herhalify: Zingaburia!

en de Gruffalo.

Sinds kort zijn daar een paar nieuwe namen aan toegevoegd: Pim & Pom! Over twee Amsterdamse katten, en nog wel van de ongeëvenaarde Fiep Westendorp ook. Zo mooi!

 

En er is nog meer goed nieuws: binnenkort gaat de film van Pim & Pom (3+) in première. En jij kan gewoon bij de avant-première zijn, seg. Ik mag namelijk zomaar twee familietickets weggeven, aan jullie daar!

Wat kan je winnen? 

2 x 1 familieticket voor "Pim & Pom: Het Grote Avontuur" tijdens de avant-première van het Jeugdfilmfestival!

Wanneer?

Zaterdag 8 maart om 14u

Waar?

Cinema JEFF, Gildekamersstraat 2-6 in Antwerpen

Wat moet je doen?

Laat me in een reactie op deze blogpost weten:

1) welk jouw favoriete filmpje van het moment is

2) wat jouw favoriete Fiep-figuurtje is (het mijne is en blijft Pluk!)

Tot...?

Je kan meedoen tot en met zondag 2 maart, 20u. Daarna is het onverbiddelijk finito, schlüss en gedaan met deze wedstrijd.

Bonne chance!

En ondertussen...

... zoeken we nog steeds een geschikt atelier voor ons madam. 

Snap je nog altijd niet goed wat wij daarmee willen aanvangen,

met zo'n oud machien?

Check onze Pinterest-pagina voor al het moois!

Aah, verbouwingen ...

 

Wie houdt er niet van?

 

(duim met ons mee

dat de zolderverdieping

helemaal klaar is

tegen de zomer,

dank u!)

School is cool

 

Gelukkig nieuwjaar allemaal! Dat het pas opgengescheurde pak dagen u veel geluk mag brengen. En dat ge niet in vieze dingen trapt dit jaar. En dat de bus altijd net op tijd komt aangereden. En dat er overal en altijd parkeerplaats is. En dat er veel tijd is om te niksen en te lezen en te babbelen, dat ook. Dat laatste wens ik vooral mezelf toe.

 

Want sinds vandaag hebben wij officieel een schoolgaand kind! Een vrolijke, heerlijke, dutloze babbelkous. Dus nu zijn wij van die mensen geworden waarbij de avond van tevoren al 4 outfits, 3 brooddozen, 2 flesjes en 4 tasjes klaar staan.

 

Ja, lieve blogbuiskindertjes, het ritme hier is tegenwoordig strakker dan de billen van Rihanna! En dat terwijl ik eigenlijk niets liever doe dan 's ochtends eerst twee uur in mijn pyjama en met een koffie in de hand in de zetel zitten.

 

Ah ja, ik zou het bijna vergeten! Dat wens ik u ook toe. Veel koffie. En veel slaap.

 

Voilà, dat is dan ook weeral geregeld.

 

Happy 2014!

Allez, jong, gewonnen!

 

 

En toen werd onze living vorige maandag overspoeld door:

- 2 zotte madammen

- 1 grote bak Seefbier

- het huishoudboek van Tante Kaat

(gaat het me toch nog lukken!)

- een zakje vol heerlijks van Veritas

- nog méér Fimo en knutselspullen

- een shop-bon van de Kringloopwinkel

- en een echte maakboom-zeefdruk (met een beetje vertraging)

 

In onze living werd er volle bak (ha!)

herschikt,

verschoven,

gearrangeerd

en gefotografeerd.

 

Zelfs mijn wederhelft werd ingeschakeld

om van mijn winnend boompje toch nog iets

semi-fotografeerbaars (is dat een woord?)

te maken.

 

En toen moesten ze de storm nog trotseren

om in De Vlaanders nog méér prijzen te gaan uitdelen.

 

Ik zeg het u: wat een wijven,

die Juffrouw Sanseveria en die Caroline!

 

Merci, dames!

Ik weet al wat wij gaan drinken bij oud op nieuw, schol!

Kaartjesslag: 15 kaartjes voor 10 euro

Het voordeel van een dakwerkman in huis is dat de zolder leeg moet. En laat daar nu nét nog een voorraadje kaarten staan, van een paar nieuwe jaren geleden.

 

Maar met kaartjes kan een mens helaas geen dak bedekken, dus ze mogen de deur uit voor een prikje.

 

Een pakketje kost 10 euro (+ ev. 1 euro verzendkosten).

Wat krijg je voor dat tientje?

• 4 x het kaartje met de sneeuwman (blinkende voorkant, blanco + matte achterkant)
• 4 x het kaartje van de schone schaatsster (idem)
• 4 x het kaartje met de sterrenkijker (idem)
• 3 random kaartjes uit de vorige collectie (gevergeerd papier, mat voor en achter)

Dat zijn dus 15 kaartjes voor 10 euro. Joy!

  

Deze kaartenslag heeft bovendien een dubbel doel: ze dient ook ter sponsoring ende financiering van ons Victoria.

 

Ons wie? Awel, ons Victoria:

 

 

Pas op, dit is nog niet ons Victoria, dit is er eentje van op Drukwerk in de Marge. Maar ze komt er snel, die allerprachtigste trapdegel van ons. U leest er binnenkort alles over op de website van de Kaartenmakerij. Hoera, hoera!

 

Iedereen die nu kaartjes bestelt, nodigen we trouwens uit voor het inhuldigingsfeestje van ons Victoria. Nog meer hoera, hoera! 

 

Dus voor nu: bestellen die kaartjes! Mail je naam en adres door naar dekaartenmakerij@gmail.com en uw kaartjes zitten maximum twee werkdagen later in de bus.  

 

Un grand merci **

3 plantenrekken + 18 spanbandjes = 1 maakboom

Voilà, se. Het leven kan soms toch simpel zijn, he.

Na weken hopeloos op zoek te zijn naar een goeie boom -géén echte, géén net-echte, ook geen bloesemboom (waarom verkopen ze dat nu overal, anyway?) heb ik er dan toch zelf een in elkaar gestoken.

Nodig:
- 3 klimplantenrekken in V-vorm
- 18 spanbandjes
- 1 uurtje tijd
- eventueel een ijzervijl om de scherpe kantjes af te vijlen

Anna dacht wel dat het een tentje was, aan haar reactie te merken.

"Waar is het deurtje?"

"Moet mama daar een deurtje in maken."

 

Ach wat. Ik ben er content mee, en de mannekes die in de boom hangen vinden het precies ook niet erg.

Voilà, en nu ga ik mij inschrijven voor de zelfgemaakte kerstbomenwedstrijd van Caroline en Juffrouw Sanseveria. Gewoon élf dagen voor de deadline! Sebiet is mijn to do-lijstje nog leeg tegen het einde van het jaar, seg, stel u voor.

(Koke)rellen in Borgerhout

Had ik al eens verteld in wat voor een toffe buurt wij wonen? De kans bestaat dat je Borgerhout enkel kent van de rellen uit het nieuws. Oké, je moet er wel wat regeltjes volgen. En je moet soms tegen een stootje kunnen. Maar ik woon hier zo graag.

Vanmiddag nog lieten wij de deur wagenwijd openstaan omdat we in vliegende vaart naar de Kempen vertrokken toen a) onze buren een  half uur later ongerust belden met de vraag waarom we dat gedaan hadden en b) we een paar uur later terugkwamen en ons huis in precies dezelfde staat vonden als we het hadden achtergelaten.

Verder vallen hier ook zalige dingen te beleven. Zoals: Borgerbouf. 6 koks, 6 huizen, 6 optredens in de livings van Borgerhout, een culinair en cultureel parcours van huis tot huis, ten voordele van vzw Usawa. Wijn drinken, muziek luisteren en lekker eten voor een goed doel? Count me in!

Op het eerste adres: lekkere ajuinsoep met kaas-toastje. Folky, swingend optredentje. De eerste schuchtere, verkennende blikken en vragen.

 

Daar kregen we ook het tweede adres te horen: onze buurman van de Krugerplein-Peperbusblog nog wel! Toen ik hem eindelijk op mijn lens te pakken kreeg, slingerde hij me een paar verwijten naar mijn hoofd, maar die neem ik er graag bij (hèhè ;-). Hier is-ie, de burgemeester van ons plein:

 

Er waren zelfs gezeefdrukte servetten en al!

 

En een mooi optreden van bossa nova/opera/klassieke gitaar.

 

En natuurlijk: lekkere bouf!

 

Wist je trouwens dat een bijenkoningin maar één keer in haar leven een bruidsvlucht van een dag of vijf maakt? Daarna komt ze nooit meer uit de kast. Allemaal geleerd gisteren!

 

In het derde en laatste huis wachtten ons -in willekeurige volgorde-

Scandinavische liedjes op viool,

 

een overheerlijke kaastaart,

 

gemaakt door mevrouw Jonge Sla herself,

 

en heel veel wijsheden, zoals deze hierboven (al dan niet met annex 'in bed').

Hm... traditionele liederen op viool, homemade gebak en toffe mensen?

Dat klinkt als een weekendje in een Zweedse chalet!

 

En toch was het gewoon in Borgerhout...

Ik ga volgend jaar nog een keertje.



Winter Wonder Photobooth

 

Gisteren deden wij naar jaarlijkse gewoonte van burenfeest.

 

Er was het parochiehuis met de mooie tuin (dat nu alle buren willen kopen).

Er waren belachelijk veel belachelijk lekkere hapjes.

Er waren wensballonnen waarvan er vandaag al eentje in Wallonië (!) arriveerde.

 

En er was eindelijk een excuus om een photobooth te maken! Dat wil ik al doen sinds ik al die zalige photobooth-ideeën op Ohhappyday ontdekte.

Nodig: witte lakens, witte kerstlichtjes, klemmetjes of wasknijpers, winterse attributen en een goed fototoestel.

 

Et voilà, c'est tout! Bijna alle buren installeerden zich met een hoedje of een attribuut in onze winterse stoelen. Vind ik leuk!

Gemaakt! Maakbaar!

Wat doet een mens zoals op een koude dinsdagavond in november? Ah, naar een boekvoorstelling gaan, natuurlijk.

Bij voorkeur van een boek waarvan je zelf de (eind)redactie hebt gedaan. Maakbaar, bijvoorbeeld, een heel knap boek van een hele pittige madam: Caroline Verbrugghe (u misschien bekend van Fabriek Romantiek of van haar eigenste Maakblog).

 

Altijd leuk om te zien, zo'n boek dat helemaal af is. Ik (her)schreef de teksten met op mijn schoot een dochter die vers van de pers was, en nu is het boek dat ook. De cirkel is rond, me dunkt.

 

 

Het boek is (net zoals de dochter trouwens) érg mooi geworden! En er staan heel veel dingen in die ik zelf ook eens wil maken. Dat was dan ook het criterium: het moet te doen zijn, het moet allemaal maakbaar zijn. Handig voor mij (lees: mensen zonder tijd en zonder geduld). 

 

 

Waren ook aanwezig: een workshop fimo, cava, Madam Volt (helaas geen foto's van, maar bij deze: zwaai!) en Juffrouw Sanseveria. Die laatste bleef liever onherkenbaar en onbekend, vandaar het balkje. Hoewel ik zo'n donkerbruin vermoeden heb dat iets anders haar identiteit zal prijsgeven.

 

Het resultaat van de fimo-workshop toon ik binnenkort. Maar laat ik alvast dit meegeven: "Als de cava is in de vrouw, gaat het met fimo eens zo gauw!"  

3 op een rij

Ongeveer een jaar geleden zaten wij in Utrecht
en daar zagen wij 3 gestapelde dozen.

Zoals deze. Supermooi!

Net als het prijskaartje (bijna 400 euro).

 

 

Dus besloot ik: dat doe ik wel even zelf.

(Sorry, designer)

 

Men neme:

- mdf

- houtlijm

- nageltjes

- 1 handige opa

- veel tijd

- leuke kleurtjes verf

- 1 spuitbus vernis

 

 

'Even' werd een jaar, maar hey,

nu staan de opbergdozen toch maar mooi te wezen in onze living!

 

Want als dat kleine gespuis dan toch heel uw living overneemt,

dan is het wel zo tof als het er een beetje leuk uitziet ook.

 

Nietwaar?

Tromgeroffel!

En de winnaars zijn... reactie 17 en reactie 16 (dank u, Random)!

De geluksvogels:

Marij Verwaest zei...

Mijn eigen dochter is nog iets te klein maar voor mijn 9-jarig metekindje Eva zou dit, volgens mij, echt een tof cadeau zijn! (Op de valreep, toch? :-))

10:07 PM

Bieke zei...

Derde poging... Derde keer goeie keer?

12:36 AM

 

Dus, inderdaad, Bieke, derde keer, goede keer! (voor de critici: er werd mij al voor de deadline meegedeeld dat het reactieformulier 2x niet werkte ;-)

 

Marij, kom maar op met dat adres, dan brengt de Sint het boekje.

 

Proficiat, dames!

 

Maak een sneeuwbol in 7 stappen

1. Posteer een paar buurvrouwen van de Borgerhoutse Vrouwenbond aan uw tafel.

2. Open een fles wijn en een grote zak chips.

3. Spuit de deksels van een paar glazen bokalen in dezelfde kleur. Laat goed drogen.

4. Deel intussen de sappigste straatroddels met uw buurvrouwen.

4. Verzin een paar kersttaferelen met kerstfiguurtjes (bv. van de kerstbûche van vorig jaar) en kleef ze aan de binnenkant van het deksel met superlijm (néé, niet op uw vingers). Als er een schrijfster van thrillers bij het gezelschap zit, mogen de taferelen bloederig en/of gortig zijn. Laat goed drogen.

5. Schenk nog wat wijn in en vul de chips bij.

6. Strooi flink wat sneeuwglitters in het (al dan niet gedistilleerde) water. Als je wil dat de glitters trager dwarrelen, doe er dan een lepeltje glycerine (van bij de apotheker) bij. Schroef de bokaal goed dicht. Lijm het deksel eventueel vast.

TIP!
De Krak verkoopt kristalsneeuw. Werkt niet.
Er bestaan hobbyglitters. Werkt ook niet.
Koop uw sneeuwglitters gewoon van de eerste keer bij De Banier. Werkt wél!

7. Ontkurk een nieuwe fles om het sneeuwballenfestijn af te ronden en wissel nog wat nieuwtjes uit. Trek nog een blik vuile moppen open over water met glycerine en glitters in en waar dat eigenlijk op lijkt en... klaar!

Schol!

Put your hands up for the lord

Vandaag deed ik iets wat al héél lang op mijn lijstje stond. Maar zo helemaal in mijn uppie een kerk met driehonderd uitbundige -wat zeg ik- laaiend enthousiaste gelovigen binnenstappen: ik durfde dat niet.

Vanochtend deed ik dat wél. Met een groepje mensen die dat ook al lang eens wilden meemaken en die ook niet alleen in zo'n kerk durfden binnenstappen. Vandaag organiseerde ik namelijk de derde in een reeks van 4 workshops rond Afrika, samen met mijn vriendin Barbara en het Werkhuys in Borgerhout: een bezoek aan The Redeemed Christian Church of God.

Amai! Mocht onze kerk het hier zo ook aanpakken, er zou nogal eens wat volk op afkomen!
Iedereen was mooi tot supermooi uitgedost (zonnebril optioneel).
De pastoor had het over soul. En swagga!
Iedereen placeerde een -superuitbundig- danske.
In de kindermis geen tekeningen of bloemetjes te bespeuren - alleen een cool dansje op een rapnummer.
Je moest niet stil blijven zitten, iedereen liep binnen en buiten, kinderen kregen patatjes of een fles.
Als je niet meedanste (oké, het gaat over mij), porde iemand vriendelijk in je rug: "Hey, dààànsen!".

En vooral: iedereen was zo blij.
Blij om daar te zijn, blij om erbij te zijn, blij om te zijn.

(Voor ik helemaal filosofisch word: er waren ook announcements die nogal dwingend waren (lees: iedereen werd dringend verzocht om vaker naar de bible study te komen want het niveau van het gebed moest snel verbeteren). En er was ook een preek over satan en demonen.)

Maar goed. Het was wel onvergetelijk. En hartverwarmend. En hoewel ik mezelf helemaal niet kan voorstellen dat ik ooit zo zal opgaan in een religie, kreeg ik toch regelmatig tranen in mijn ogen.

Dus, bedankt, Pastor Mike.
Vele groeten van Sister Sarah.

PS: als je er ook soms aan denkt om eens alleen naar zo een mis te gaan: gewoon doen. Niemand kijkt daar van op, echt waar.

Haras tleed tiu!

Tien weken blogstilte, dat ga ik hier even stilletjes onder de mat vegen door jullie aandacht af te leiden. U kan hier namelijk een cadeautje winnen! Het boek van De Omgekeerde Quiz, de prettig gestoorde quiz op Ketnet.

Voor Het Ketnet Quizboek van de Omgekeerde Quiz verzon ik zeven kant-en-klare omgekeerde quizzen, speciaal voor al uw omgekeerde verjaardagsfeestjes, regenachtige middagen en/of verveelde kinderen. 

Ik heb twee exemplaren te geef. En het goeie nieuws is: daar hoeft u helemaal niet veel voor te doen. Gewoon even zeggen voor welk omgekeerd kind u dat boek wel zou willen winnen. Laat ten laatste op 11-11-2013, 23u59 een berichtje achter op deze blog.
Je kan maar één keer meespelen. De winnaars worden random gekozen.

Voilà. Dat is misschien al één ding minder om aan te denken op uw Eindejaars Stresslijst!

 

En voor wie wil weten waaraan die radiostilte lag: twee kinderen, dat is druk, jong. En vermoeiend.

 

Maar gelukkig ook plezant! ;-)



Van A naar A

In mijn telefoon staan lijstjes met 'plannetjes'. Het zalige is dat ik die lijsten altijd en overal kan aanvullen - want als het op restaurants, uitstapjes (met of zonder kinderen) en films aankomt, lijk ik alles altijd vergeten te zijn, precies op het moment dat ik het mij wil herinneren.

Onlangs lazen we in de krant een reportage over Arnhem. Dat plannetje ging in de foon et voilà, lang moesten we niet zoeken toen we er een nachtje op uit wilden met twee. Zonder wekker, zonder kinderen, zonder babyfoon. Op anderhalf uurtje rijden van Oud-Turnhout, waar we eerst onze dochters dropten: perfect vakantieplannetje!

 

 

Ons hotel, Hotel Modez (ook gevonden via dat krantenartikel) lag in de wijk Klarendal,

met allemaal originele winkeltjes van jonge ontwerpers en ondernemers.  

 

Mijn wederhelft ging loos bij Waaghals en daarna ploften we samen neer bij Tape, zo'n beetje de Nederlandse tegenhanger van onze eigenste Bar Leon.

Heerlijk adresje - je kon er zelfs blacklight ping pong spelen in de kelder!

 

En bij Tape zijn toffe biertjes, zoals nen Johnny, uit Amsterdam.

 

 

Toffe biertjes en toffe peertjes.

 

 

's Avonds was er een diner voor twee bij Sugar Hill,

waar de hamburgers naar 't schijnt heel lekker zijn

(maar waar ik per se weer voor een vreemde, grondachtige

vegetarische schotel moest kiezen).

Sven zijn viske was wel héél lekker.

 

 

 De volgende ochtend trokken we naar Nationaal Park de Hoge Veluwe,

waar wij onze auto parkeerden, een gratis wit fietsje uit het rek plukten

en tien kilometer verder stonden we in het prachtige Krüller-Möller Museum.

 

 



 

 

Nu is dat weer een tip om bij de 'Vrijdagplannetjes'

(= uitstapjes met kinderen) te zetten,

want die fietsen hebben allemaal een kinderzitje achterop!

 

 

Alhoewel, misschien ook niet, want dat rijdt toch niet zo vlot, zo'n velooke.

Om eens een eufemisme te gebruiken.

 

Dus, het lichtjes aangepaste Vrijdagplannetje-met-kinderen zou zijn:

parkeren in Schaarsbergen (zuidelijke kant van het park),

eigen fiets meenemen,

kind achterop placeren,

en fietsen!

 

 

En onderweg een ijsje eten!

 

In the middle of nowhere, op een schattig terrasje.

En wat hebben we nu geleerd?

Zo'n weekendje met twee, c'est bon pour le moral.

Et pour l'amour!